Ba mhaith liom an taithí a bhaineann le troscán maisiúcháin a roinnt.
Ní fiú duine éigin a mhúineadh chun rud éigin a mhúineadh, toisc nach scríobhfaidh mé aon rud nua anois, ach a spreagadh.
Inspire chun athrú timpeall. Tá sé chomh simplí! An réad a chinneadh, cuir sprioc agus dul!
Agus ansin - an-áthas.
Athraíonn an Repainting thar a bheith incredibly an chuma ar an troscán agus leis an giúmar a iompraíonn sí agus fiú stíl. D'athphéint mé níos mó ná céad rudaí agus gach uair a chuir mé iontas ar dhraíocht an chlaochlaithe.
Agus níor sháraigh an comh-aireacht seo.
Cuireadh ceann de mo sheomraí ceannaigh i láthair é. D'fhan sé san aois-árasán agus níl aon áit le déanamh aige, ach níl ann ach coireacht chun a leithéid de áilleacht a chaitheamh. Agus thug sí dó "lámha go maith." Sheas sé liom ar feadh dhá bhliain, toisc nach raibh aon am ann dó (shoemaker, ansin bhí sé i gcónaí gan buataisí i gcónaí) agus ní raibh tógáil an tí críochnaithe, ní raibh an seomra réidh. Ach anseo - tháinig an t-am, agus cé go bhfuil an seomra fós réidh go hiomlán :), tá an closet ann ina shaol nua cheana féin.
Faoi go raibh sé (gan ach múrmhaisiú, agus an tsamhail mar an gcéanna)
Rinneadh an Comh-Aireachta a dhí-chomhdhlúthú.
Gach mír is gá chun wipe ó deannach, degeraive (a dhéanaim an spiorad bán), ansin a shoot as an Shine na vearnais, ansin an aicrileach ithreach (is féidir liom Benjamin Moore is féidir, a thicked), ansin is féidir leat a phéinteáil, ansin vearnais.
Ó, rud éigin máistir-rang go tapa iompaigh amach :)
Seo grianghraf:
Talamh:
Purtaí Silk Paidir agus Velor Velor. Mar áisiúlacht, leis na doirse, bhain muid amach na pleancanna adhmaid, uimhrithe iad, ionas go raibh sé áisiúil a chur isteach inár n-áiteanna leis na seastáin atá fágtha sna pleancanna.
Ar dtús, péinteáil mé go léir le liath, agus na sonraí ar bharr an phéint bháin.
Ansin greamaíodh muid taobh istigh den pháipéar balla isteach ar chuid de na dromchlaí, agus péinteáilte an chuid. Theastaigh uaim i ndáiríre taobh istigh de na bláthanna.
Go ginearálta, bhí an smaoineamh faoi mhaisiúchán an chomh-aireachta seo difriúil ar dtús. Chonaic sé mé sa phéintéireacht "ón gcluas go dtí an chluas." Thug mé cuairt go speisialta ar mháistir-ranganna Larisa Averina i bpéintéireacht. Dála an scéil, molaim go mór na máistir ranganna seo.
Ach an níos mó a rinne mé iarracht a shamhlú go bhfuil a leithéid de rud geal i mo sheomra leapa, an níos mó a tháinig ar an tuairim go raibh gá le rud éigin calma, ionas nach raibh mé ag tarraingt aird orm féin gach nóiméad. Agus sa deireadh, roghnaigh mé ar scáth an-álainn liath. Is trua é nach féidir leis an grianghraf a áilleacht a chur in iúl go hiomlán. Roghnaíodh an scáth seo faoi dhath pleanáilte na mballaí agus mar sin tá leid olóige éadrom ann. Beidh ballaí olóige go réidh.
Ó, distracted :)
Bhuel, go ginearálta, ansin bhí gach rud clúdaithe le vearnais, bailithe agus Voila!
Agus phéinteamar na caibinéid leis na Comh-Aireachta:
"Táimid" an bhfuil mé le mo mháthair :) Bhí mo mháthair amach go dtí mo chruthaitheacht agus a athphéinteáil an troscán go léir i mo sheomra leapa, agus ós rud é nach bhfuil am agam mé féin a phéinteáil, d'iarr mé uirthi í a phéinteáil. Mar sin, waved muid mo chuid táblaí comh-aireachta agus cois leapa léi.
Fágann an t-am, ar ndóigh, a lán rudaí chomh mór sin. Agus ansin bhí fadhbanna leis an dúshlán. Níor theastaigh ó na doirse go stuama a dhúnadh agus ar chúis éigin cuireadh isteach ar gheoiméadracht na mballaí. Bhuel, sceite ar bhealach éigin sa deireadh leis seo go léir.
Guím gach rath ort, smaointe agus sláinte inexhaustible, ionas go mbeidh na smaointe go léir ag inreadh!
Agus buíochas a ghabháil leat - Máistreacht ón aonach, do do chuid buanna. Ná scoirfidh sé d'admire.
Le meas, Irina Shkuratova.
Foinse