Bhris an t-athair an citeal leictreach. Plaisteach den sórt sin, le cnaipe. Rud éigin ann a dhóitear an sreangú. Shuigh an tAthair síos don tábla cistine, an citeal a dhí-chomhdhlúthú, an ndearna gach rud gach rud go hachomair agus a shásaigh é. Tá an chuid spártha fós - an sreang miotail fad na ceintiméadar 20, an leaisteach, a lúbadh le leathchiorcal, ar an leithlisiú leideanna (leis seo go léir, casann an citeal uisce ar aghaidh agus boils).
Twisted Daja í, sighed, dhí-chomhdhlúthú an citeal arís agus a ligean air é a chur leis. Díothaíodh é i ngach áit - níl sé oiriúnach. Arís a bhailítear - oibríonn an citeal. Ach tá an chuid spártha fós ann! Remert arís. Agus mar sin an tráthnóna ar fad, suíonn go ciúin, a deir rud ar bith le duine ar bith.
Tar éis 3 uair an chloig de "obair" tarraingíodh amach é, an citeal le siopa spártha fillte isteach sa phacáiste agus tarraingíodh é chun obair a dhéanamh do na leictreoirí - mar a thuigfidh siad. Ag deireadh an lae, ghéill leictreoirí. Deirimid, deir siad le seirbhís na beatha, le haghaidh deisiúcháin, d'fhéadfadh go mbeadh a leithéid de ghléas ag tabhairt aghaidhe. Tá náire ar ialtóg roimh an mháthair a admháil nach féidir leis an citeal féin a dheisiú (lámha Bati a rá láithreach-órga), chinn go ciúin triail a bhaint as arís. Dí-chomhdhlúthú, páirteanna spártha ar an tábla dianscaoilte, suíonn sé go bhfuil siad go maith.
Siúlóidí in aice láimhe Labhraíonn an mháthair leis: ansin, cén chaoi a dtagann rudaí ag an obair agus taobh thiar den chomhrá seo go dtí an tábla, a thógann an "chuid spártha" agus tosaíonn sé ag cur isteach air ina bra.
Ag iarraidh ar an Athair:
- Cá bhfuair tú cnámh ón mbra? Táim ag lorg di ar feadh dhá lá - imithe gan rian, ach is cuimhin liom an tábla a chur.
Screamed athair mar ghearradh.
Foinse