Dar leis an údar: ní fada ó shin cuir an fón de mo bhean chéile ar díol.
Simplí Sínis, chuir an clib praghas an meán.
Bhí an chéad seachtain i gcoitinne tost. Ansin cúpla glao agus am atá thart.
Agus anseo tá sé. Glaoigh. Ní uimhir áitiúil.
Rinne an fear a bhí ag smaoineamh air féin agus mar leis an bhfón, i ndiaidh a chéile, ag cuimhneamh nach raibh mé in ann a chluasáin dhúchasacha a aimsiú agus a mhuirearú, thuairiscigh mé é seo le ceannaitheoir ionchasach.
Cad a rinne an freagra a fuarthas, a deir siad i gcoitinne ná cúram. Tá an fón céanna agam go díreach agus is maith liom é, ní féidir liom. Ach bhris sé agus d'athraigh é go dtí rud ar bith. Ba mhaith liom mise a cheannach.
Cheana féin aisteach .... Tá an fón chomh haonarach. Analógacha na farraige. Ní dhéanann sé fiú smaoineamh ar mhargadh.
Mar sin, a deir sé, tá cónaí orm sna bruachbhailte agus ní mór duit fón a sheoladh tríd an bpost.
Bhuel, amhail is dá dtuigeann mé 100% cheana féin nuair a théann gach rud :)
Ach mar gheall ar Úsáidim ús ón gcineál seo scéimeanna calaoiseacha (fiosracht amháin), ní raibh mé ag crochadh an fón, ach lean mé ar aghaidh leis an gcomhrá, ag aontú an fón a sheoladh, tar éis réamhíocaíocht 100% ar an léarscáil.
- Ar ndóigh, seolfaidh mé anois (d'ullmhaigh mé anseo), a ligean ar uimhir an chárta a thabhairt.
- An uimhir amháin?
- Tá ar ndóigh.
- Seolaim uimhir an chárta. Ag feitheamh le anois, "dhiúltaigh an banc a aistriú" "Seol cód deimhnithe" agus Blah Blah Blah.
Ach níl ... an uimhir chárta amháin.
Tar éis 2 lá a thagann an t-airgead. Suím i Ahu sa charr, táim ag dul go dtí an post agus seolfaidh mé fón chuig duine.
Níl moráltacht.
Foinse