تکنیک Sashiko فقط مناسب برای این توضیحات است! این بر اساس "Trifle" - سوزن "به جلو"، ساده ترین تمام درزهای دستی ممکن است. بله، Sashiko مورد استفاده قرار گرفت که به هر حال، به عنوان یک "سوراخ کوچک" ترجمه شده بود، به منظور اهداف بسیار عملی که مربوط به هنر نیست - این سوزن "جلو" درز "عجله لباس برای عایق و یا حداقل اثر تزئینی است. این نشان می دهد که اولین نمونه از Sashiko - یک گوشته ابریشم بودایی، که توسط قرن هشتم میلادی است، نشان داده شده است.
تا قرن هفدهم، ساشا به تدریج، به تدریج در یک نوع گلدوزی جداگانه تشکیل شد که در میان بخش های فقیر جمعیت گسترش یافت. آسان است که توجه داشته باشید که اکثریت غالب کار با موضوعات سفید بر روی بافت های آبی تیره ساخته شده است، و این سنت توضیحی است - در ادو (قرن 17-19)، دهقانان حق ندارند لباس های رنگارنگ روشن را نداشته باشند اما مجاز به استفاده از رنگ از Indigo بود، به این معنی که در هر خانه، پارچه های آبی اشباع شده وجود دارد. و از آنجا که لباس از مواد خانگی در دوام یا گرما خاص متفاوت نیست، و علاوه بر این، به سرعت به دفع شد، مردم شروع به تغییر چند لایه پارچه با هم کردند.
این توضیح عملی یک طرف مضحک تر است - ظاهری آبی پارچه ای شبیه به آسمان شب است و بخیه های سفید شبیه به برف های برف از آسمان هستند. شاید به همین دلیل است که Sashiko چنین گسترش در شمال ژاپن، جایی که در زمستان بارش برف سنگین واقعا تنها کلاس هایی را که گلدوزی در قله را ترک می کند را ترک کنید.
بعدها، زمانی که ممنوعیت حمل بافت های الگوی روشن لغو شد و پنبه رنگارنگ ژاپنی برای همه و همه در دسترس بود، سوزن ژاپنی در نهایت Sasisiko را از نیاز به هنر نفیس تبدیل کرد.
برای چنین سابقه ای طولانی از وجود، Sashiko "اسطوره شناسی" خود را از الگوهای خود به دست آورد، که مردم ساده به دنبال ایمان کمتر از ایمان به خدایان سنتی بودند. به عنوان مثال، یک الگوی محبوب در قالب مقیاس های ماهی - "UROKO" - قطعا موفق به ماهیگیر، و تصویر جرثقیل یا لاک پشت طول عمر را ارائه می دهد.