Bargello: تاریخچه خلقت، تکنیک پیاده سازی

Bargello یک گلدوزی قابل شمارش است که توسط تکرار در یک دنباله خاص به طور قابل ملاحظه ای به طور جدی مجاور به یکدیگر با بخیه های صاف، طول و رنگ آن بسته به الگوی هندسی مشخص شده متفاوت است. انواع گلدوزی Bargello، نقاشی از آن شامل ردیف های Zigzag های اشاره شده یا صاف شبیه به زبان شعله، همچنین نام "Fiamma" را دریافت کرد.

گلدوزی بر روی یک بافت قابل شمارش متراکم با هر نوع نخ پشم به ابریشم انجام می شود (شایع ترین گلدوزی پشم) و به طور کامل پایه را پوشش می دهد و اثر بوم بافته را ایجاد می کند.

کمی از تاریخ

Zigzag گلدوزی XIII قرن. آلمان

از آنجا که محل دقیق و زمان ظهور این گلدوزی شناخته نشده است، چند نسخه از مبدا آن وجود دارد. هر یک از آنها می تواند کاملا مورد توجه قرار گیرد، اما شایع ترین افسانه این است که چگونه در زمان های بسیار قدیم در فلورانس (ایتالیا)، شاهزاده خانم مجارستانی الیزابت وارد شد، که به همسر یکی از وارثان قبیله قدرتمند تبدیل شد. او به فلورانسی با تکنیک فوق العاده معرفی شد ...

من صادقانه می گویم، منابع زیادی را بررسی کرده ام و هیچ اطلاعاتی پیدا نکردم که هر یک از مدیران متاهل مجارستانی متاهل شده است. و همه به این دلیل که ما در مورد سنت الیزابت مجارستان (1207-1231) صحبت می کنیم، که به طور کامل ازدواج نکرده است، اما برای او زندگی، او چندین سفر را انجام داد، از جمله بازدید از Perugia و Assisi (Umbria، ایتالیا).

دوخت ایرلندی

این او بود که می توانست ایتالیایی ها را با یک گلدوزی Zigzag معرفی کند، که در آن زمان در بوهمیا بسیار محبوب بود (در حال حاضر جمهوری چک). هنگامی که به لطف الیزابت مجارستانی در ایتالیا، این تکنیک نام او را دریافت کرد و شروع به نام Punto Unghero ("کوک مجارستانی") کرد. این نام هنوز در ایتالیا در PAR با Bargello استفاده می شود که بعدا بعدا به ضرورت فنی ظاهر شد.

واقعیت این است که وقتی که بخاطی های گفتاری انگلیسی توسط بریتانیا انجام می شود، یک تکنیک دیگر به نام "کوک مجارستانی" نامیده می شود و به طوری که هیچ سردرگمی برای گلدوزی از فلورانس وجود ندارد، لازم بود نام دیگری را تحکیم کند. سپس Sonor of Florentine Bardgello Museum (Museo Nazionale del Bardgello) مفید بود، که در آن صندلی ها نمایش داده شد، یک گلدوزی گلدوزی در سبک Punto Unghero ("صندلی های قرن XVII با پشت و صندلی های دوزی Punto Unghero"). از آن به بعد، Punto Unghero ("کوک مجارستانی") و IL Ricamo (Lavoro، Punto) فیورنتینو ("گلدوزی فلورانس") Bargello در منابع انگلیسی زبان شناخته شد.

عدالت، باید گفت که چنین تکنیک گلدوزی نه تنها در قرون وسطی نه تنها در جمهوری چک و ایتالیا، از آنجا که کار نسبتا ساده اجازه می دهد تا اقلام مقاوم در برابر سایش از دکوراسیون خانه یا کلیسا را ایجاد کند. بر اساس برخی منابع، این سوزن، به عنوان مثال، متعلق به و دیگر شاهزاده مجارستان - Jadvig، ازدواج با پادشاه لهستان ولادیسلاو II Yagello. و در دو موزه موزه انگلستان ("خانه پارتام" و "Chastleton House") موارد متعددی را در سبک دوخت شعله ای تقریبا از 1560 تا 1585 ذخیره کرد.

در فرانسه، بخیه شعله دوزی شده در آغاز قرن XVII در مراکز معروف نساجی Ellubef و Rouen شروع به تولید کرد، جایی که این دوخت به عنوان Bergamo شناخته شد (Bergamo، Italy). در همان سن، گلدوزی Zigzag در آمستردام بسیار محبوب شد و اندیشه ایرلندی در این مورد بود که این اختراع آنهاست و به نام تکنیک دوخت ایرلندی ("کوک ایرلندی") نامیده می شود. در قرن XVIII، کیف پول مردانه در سبک Barzhelo وارد مد شد. برای نشان دادن استعدادهای خود، آنها از داماد خود را از بالاترین نور گلزنی کردند. چندین نمونه از چنین گلدوزی ایجاد شده توسط دست امپراطوری اتریش ماریا تریزی، هنوز در موزه وین قرار گرفته اند.

اثاثه یا لوازم جانبی انگیزه صندلی های معروف از موزه Bargello

در مورد ایتالیا، احتمال دارد که تکنیک Fimma در اینجا به عنوان تقلید نقاشی های بافت های رنگارنگ که از شرق به وجود آمده است، ظاهر شود. او محبوبیت ویژه ای را در قانون گذار از حالت های قرون وسطی شهر پرجمعیت فلورانس به دست آورد، جایی که از نسل به نسل، Lavoro Fiorentino به تدریج تبدیل به یکی از جاذبه های اصلی شهری شد.

اشیاء دوزی شده در این سبک در کارگاه های کوچک خانواده ساخته شده است. به طور سنتی، این یک اثاثه یا لوازم داخلی برای مبلمان وبهلسترد، بالش ها و تختخواب ها بود که توسط الگوی هندسی "Zig-Zag" یا رمبوس ها با استفاده از نخ های پشم نازک ساخته شده بود.

نقش اصلی در ایجاد گلدوزی Bargello بازی انتخاب رنگ، ترکیبی از آن می تواند اثرات بصری مختلف - عمق، حجم، گرادیان (رنگ کشش از تاریکی با نور و بالعکس)، کنتراست، تک رنگ و غیره ایجاد کنید.

همان هدف به انتخاب دقیق از طول بخیه ها خدمت کرده است (در ابتدا همه بخیه ها یکسان بود، اما در طول زمان آن اجباری نیست) و تعیین دنباله ای از تغییر آنها در هر ردیف افقی.

علیرغم این واقعیت که گلدوزی Barzhello در حال حاضر حدود هفت قرن است، اصول اساسی آن تقریبا بدون تغییر باقی مانده است، به جز نوآوری های Dorothy Kaestner (1972)، که، آزمایش با آینه، به اثر Bargello Kaleidoscope، ارائه گلدوزی در " چهار جهت "(کتاب" چهار راه Bargello "، 1972). در این تکنیک، بوم به صورت مورب به 4 قسمت تقسیم می شود و انگیزه در دو جهت افقی و دو عمودی انجام می شود. بعدها، این تکنیک به 8 جهت (بخیه های افقی، عمودی، عمودی و مورب، کتاب 8 طرفه Bargello از کنت جولزر و طرح های "یخ کریستال"، "Kaleydoscope"، "Tulip Fantasy" از Susan Kerndt) و 12 جهت (با نوع "دور ساعت" Kenneh J. Goelzer).

تکنیک Bargello

در نسخه کلاسیک Bargello، یک دوخت عمودی مستقیم استفاده می شود، که از بالا به پایین، از چپ به راست از طریق 4 شب از بوم انجام می شود. با این حال، گلدوزی مدرن طول دوخت را محدود نمی کند، که همچنین به عنوان عرض و تعداد مراحل در ردیف اول تنظیم شده است (تمام ردیف های بعدی به اول یکسان هستند).

الگوهای Bargello با جابجایی گام عمودی تشکیل می شوند (اگر آن را یک دوخت شعله کلاسیک باشد، نقاشی از بلند کردن آسانسورهای متقارن یا نامتقارن، شکل گیری "زبانهای شعله" - کولر، "شعله" واضح تر را تشکیل می دهد. با جابجایی کوچک، خطوط صاف تشکیل می شود).

کار با "4 راه Bargello"