هر روند مد همیشه یک پاسخ است. در مورد آنچه در جهان اتفاق می افتد. بنابراین، در حال حاضر، در پس زمینه رشد در آگاهی از مصرف و تولید، علاقه به پچ و یا دوختن پچ، در طراحی لباس شروع به افزایش بود. ما درک می کنیم که چگونه آن متصل است.
چرا همه چیز شروع شد
تاریخچه تاریخ دقیق گزارش نمی دهد هنگامی که دوختن پچک ظاهر شد، اما می توان فرض کرد که این تکنیک همان باستانی است که خود را بافته شده است. به انقلاب فنی، منسوجات بسیار بیشتر از این بود: تولید آن کار شدید بود و حمل و نقل به مناطق دیگر - طولانی و ناکافی بود. بنابراین، استفاده از هر قطعه پارچه طبیعی بود. عملیات عمومی این رویکرد توضیح می دهد که چرا پچ کاری در نقاط مختلف جهان وجود داشت - چه این یک عمق روسیه بود، جایی که آنها سعی کردند حتی قطعات کوچک لباس های ناخوشایند در اقتصاد، و یا شمال آمریکا را اعمال کنند، جایی که تکنیک Loskutok به گیره همراه با مهاجران از دنیای قدیم آمد و کل فرهنگ سوزن محلی را افزایش داد. قابل توجه است که در این قطعات آپارتمان از راه دور از برش پارچه به طور عمده برای تولید اقلام خانگی استفاده می شود، مانند تشک های معروف آمریکایی و یا تشک پچک روسیه؛ در حالی که در ژاپن، تکنیک بورو، که در فقیرترین بخش های جمعیت استفاده می شود، برای ترمیم و حتی ایجاد اقلام لباس استفاده می شود.
به دلیل علامت های تجاری محلی، چگونگی بازگشت به مد به سمت مد رفت
محبوبیت روزافزون پچک ها امروز به دلیل روند تولید اخلاقی، و همچنین علاقه به تکنسین های دستی دستی است که لباس های بیشتری را "واقعی" می سازند. مارک های محلی بیشتر و بیشتر، به ویژه کسانی که دارای وسایل نقلیه خود را با گردش های کوچک تولید می کنند، استراحتگاه ها را استفاده می کنند مواد پرنعمت یا محصولات دست دوم (ما یک مقاله در مورد این موضوع داشتیم)، که شکسته می شوند، به صورت حرارتی پردازش می شوند و به چیزهای جدید می پردازند. و هنگامی که پارچه کمی است، زمانی که آن را نادر و ویژه، در قفسه سینه مادربزرگ و یا در بازار کک، آن را باید به عنوان منطقی مورد استفاده قرار گیرد. و در اینجا ایده ترکیبی از مواد به خوبی کار می کند: از قطعات پارچه های مختلف، از طراح، شما می توانید یک یا یا تا حدودی مشابه، اما، البته، نه کاملا یکسان.
اولین آزمایش های Ksenia Schneider با استفاده از استفاده از Dhenim مورد استفاده قرار گرفت مانند Omager Martin Marthele، که در دهه 1990 نیز با دست دوم نیز کار می کرد: برای او این مخالفت با "درست" مد این سالها با پارچه های گرانقیمت بود. اما پس از آن موزاییک قطعات جین آبی و آبی، دست خط Kseniaschnaider و فلسفه بر اساس استفاده از مواد به طور عمده بازیافت شناسایی شد. در مجموعه کپسول اخیر، نه تنها قطعات جینز جمع آوری می شوند؛ از ضایعات پنبه سفید، از جمله ظریف دوزی، پیراهن و لباس. درباره کار Schneider و تیم او، همکاری اخیر برچسب Ganni Ecoriented Scandinavian را با نام تجاری Levi به یاد می آورد. چیزهایی از این خط، که تصمیم به فروش و اجاره، ساخته شده از قطعات مختلف جین.
تعامل مارک های بزرگ با مارک های طاقچه به این معنی است که اصول زیبایی شناختی و اخلاقی دوم، تبلیغات گسترده ای را دریافت می کنند که اکنون اتفاق می افتد. بعد از همکاری Ganni و Levi اعلام کرد که خرده فروش MatchesFashion و نام تجاری SSōne لندن (به نفع اقتصاد خود، واقعیت کاشت یک درخت برای هر سفارش ارسال شده) اعلام کرد. برای ایجاد مجموعه ای از پارچه های ثانویه - که در آن یک پیراهن خیره کننده ای از کفش های دستی ساخته شده است، و شلوار جین زیبا با پاپ تعصب - Ssōne جذب سازمان های غیر انتفاعی بریتانیا، زنان بیکار را جذب کرد.
بررسی نام تجاری Rave از Stockholm، در سال 2017 ژوزفین Bergquist و لیبی Schyuk تاسیس شده است و زمان برای رسیدن به لیستی از نیمه نهایی جایزه جایزه معتبر LVMH، در ابتدا بر اساس ایده استفاده از مواد بازیافتی است. "ما با شرکت هایی همکاری می کنیم که لباس های لباس و منسوجات را برای ما مرتب می کنند - طراحان تصویب شده در یکی از مصاحبه های خود. - فرآیند طراحی اغلب با مواد شروع می شود، ما الهام بخش در بازارهای مورد استفاده و در فروشگاه های عتیقه است. " و این یک نکته مهم است که بر توسعه طراحی لباس تاثیر می گذارد: طراحان بیشتر و بیشتر محلی در نظر گرفته می شوند تا با مواد موجود کار کنند و ایده های خود را برای آنها تنظیم کنند، به جای ایجاد لباس از ابتدا. به همین ترتیب، مادربزرگ های بزرگ ما عمل می کردند - Gloskutka جمع آوری شده آنها را با ایده ی تزئین یا حتی یک چیز بتنی پیشنهاد کرد.
امیلی امیلی به طور دقیق در مصاحبه خود، جایی که و چگونه مواد را برای مجموعه ها تولید می کند، می گوید: مسافرت، در بازارهای کک و ارتباط مستقیم با صاحبان گنجینه های نساجی که در دهه های گذشته قرار دارند، می گوید. "من دوست دارم به داستان هر یک از پارچه یا عتیقه فروشی ها پیدا کنم،" - او می گوید نام تجاری Bode از همه چیز به لطف کت و شلوار ساخته شده از پتو های پچ پچ آمریکایی آماده شد، و این مورد زمانی است که Patchwork به نظر می رسد فوق العاده مدرن و هیجان انگیز است. در چنین کاری، آشکاقت و احترام به کار استادان ناشناخته وجود دارد، و تمایل به حفظ آنچه که برای سالها پیش به دقت ایجاد شده بود، و تحسین برای نقاشی ها و بافت هایی که دیگر در بافت های مدرن تکرار نمی شوند، و عشق واقعی به نظر می رسد منسوجات، لباس، صنایع دستی.
نکتری کوون در یونان رشد کرد، در یک محیط خلاق و ارتباط نزدیک با فرهنگ بومی خود؛ پس از فارغ التحصیلی در زمینه طراحی لباس، او یک فروشگاه پرنعمت را باز کرد. هر یک از این واقعیت بیوگرافی آن، زیبایی شناسی نام تجاری Rianna + نینا را توضیح می دهد که او با دوست خود نینا Kneutt در برلین تاسیس شد. علاوه بر لباس های گران قیمت ابریشم با چاپ های قومی روشن، آنها یک نوع از نوع (eng "را تنها در خود دارند". - تقریبا. ed.) محصولات از قطعات بافت های پرنعمت، از جمله استفاده از گلدوزی پرنعمت . برای جمع آوری چنین پالت پچ، لازم است که یک هنرمند خوب باشد - و نویسندگان مجموعه ها را دارد. نه چندان دور، Vogue.com در مورد طراح آمریکایی سارا نیکاک نیجریه سخن گفت. در سال 2014، او شروع به ایجاد لباس با استفاده از زباله های نساجی کرد، و در پایان سال گذشته، La Réunion Label را به نام ماداگاسکار معرفی کرد. الهام بخش برای ایجاد لباس، زنان از قبیله هرورو بود که تقریبا در طول جنگ های استعماری تقریبا نابود شد. پس از زنده ماندن از این جنگ ها، هرو، لباس های پچک را در سبک قرار داد، که ستمگران ما را پوشیدند، - در نشانه ای از قیام. "برای من، لباس های آنها همیشه نشانه ای از دوام و پایداری باور نکردنی بوده است،" در مورد Nsikak نظر داد.
چرا پراکنده به ویژه در طول قرنطینه محبوب شد
علاقه به تفکیک به طور قابل توجهی به طور قابل توجهی به زندگی در طول محدودیت های همه گیر آمد: کسی که در خانه نشسته بود، یک سرگرمی جدید را تسلط داد و کسی، بدون دسترسی به مغازه ها با بافت ها، شروع به دوختن از آنچه در سهام بود، شروع به دوختن کرد. این در طول این دوره بود که براق دیجیتال شروع به نوشتن درباره شارلوت رز کرخام، هنرمند با تشکیل ریاضی از لندن، که تحت برچسب Rua Carlota شناخته می شود. شارلوت عمر دوم از چیزهای مورد استفاده را می دهد، آنها را به قطعات تقسیم می کند و دوباره در overlock جمع آوری می کند، با استفاده از موضوعات متضاد برای بستن. هر یک از این محصولات غیر معمول برای تولد و بنابراین منحصر به فرد ایجاد شده است؛ این خلاقیت خالص است که، با این حال، دارای موفقیت تجاری است. مرزهای بسته شده، لغو نمایشگاه های نساجی و کاهش درآمد، مجبور کردن بسیاری از طراحان برای تجدید نظر روابط با بافت ها: اگر امکان رفتن وجود ندارد، چیزی جدید را ببینید، پس شما باید حداکثر انرژی خلاق را از آنچه که در دست است، از جمله باقی مانده ها، فشار دهید و پیرایشبه عنوان یک تمایل پشتیبانی از مارک های بزرگ
با این حال، روند ساخته شده در احترام به منسوجات اغلب به طور رسمی ظاهر می شود: شبیه سازی پچ کاری در قالب پارچه چاپ شده چاپ شده است به طور فعال در دهه 1970 و 1990s استفاده می شود، و در روزهای ما به عنوان یک ثابت از بسیاری از مارک های عاشقانه بوهمی مانند Chloé یا Etro خدمت می کنند. این سال، مجموعه های بهار سلین، Koche، Missoni، Vetements، Loewe، Marc Jacobs، Gucci با نمونه هایی از پچک ها - یا تقلید او - که به خوبی نشان داده شده است، به عنوان طراحان می دانند که چگونه طراحان را احساس می کنند، زیرا این مجموعه ها قبل از خلاء پاندمی، و قبل از رونق فعلی مواد فرآوری شده ایجاد شد. لباس هایی که با روند تکنولوژی Patchwork مطابقت دارد، در مجموعه های پاییز فعلی Serre Marine، Christopher Kane، Marni، TOD، الکساندر مک کوئین، Chopova Lowena (یکی دیگر از نام تجاری، که نام خود را در الهام از میراث تاریخی و استفاده از مواد پرنعمت). اما دور از همه مارک هایی که لباس های معمولی را تولید می کنند، از Patchwork استفاده می کنند به عنوان راهی برای نجات نساجی باقی مانده پس از برش یا سپرده در انبارها. برای بسیاری از طراحان، هنوز هم فقط یک پذیرش تزئینی است که دوباره به مد وارد شد.
