در یکی از اتاق های روزنامه آمریکایی "تجارت فرش و بازبینی" (اواخر دهه 1880)، اختصاص داده شده به صنایع فرش، منشا دیوانه، گفت: آنها در یک خانه دیوانه انگلیسی به عنوان یک درمان هنر متولد شده اند ...
اما به ترتیب.
هنگامی که در سال 1876، سوزن آمریکایی در یک نمایشگاه مرکزی در فیلادلفیا دیدار کرد. نمایشگاه سرامیک و پارچه های ژاپنی، تخیل نیروهای سوزنی آمریكا شوکه شد.
انگیزه های نامتقارن، ظریف به پایان می رسد، ثروت از الگوهای، فضل کیمونو ابریشم، درزهای تزئینی - همه این ها تمایل به تکثیر در خطوط دنیای جدید، برای تکرار چیزی مشابه، تلطیف شده تحت هنر ژاپنی. این تمایل، با تمام شور و شوق او، سقوط به دمپایی آمریکایی مورد علاقه، که در آن آموزش دیده، دوختن فلک ابریشم و تزئین آنها را با درزهای تزئینی در کارشناسی ارشد ژاپنی.
این یک ترکیب وحشی، خود به خود از رنگ ها، اندازه ها، شکل ها و بافت ها بود. دمپایی جدید می تواند از قطعات کاملا متفاوت تشکیل شود، دو بار در یک تخت می تواند به سادگی ملاقات کند! این در دمپایی سنتی و دقیق "تنظیم شده" هنوز اتفاق افتاده است. سیاهههای مربوط به خانمها بلافاصله یک جهت جدید را در "Patchwork ژاپنی"، و سپس به سادگی "دیوانه" دیوانه دیوانه نامیده می شود.
این خنده دار است، اما در یکی از اتاق های روزنامه آمریکایی "تجارت فرش و بازنگری" (اواخر دهه 1880) اختصاص داده شده به صنایع فرش، منشاء فریبنده دیوانه گفت که آنها در یک خانه انگلیسی خاص به عنوان یک درمان هنر متولد شده اند .
در عدالت، باید بگویم که تکنیک دیوانه فورا پس از نمایشگاه ژاپن متولد شد. متخصص جهان در Crazy-Quilit Camille Coglile نشان می دهد که CVITT دیوانه در کاخ های سلطنتی، در جت ها ظاهر شد. لباس های خوب در تجهیزات Patchwork حتی در مقبره های مصر یافت شد. با این حال، این نمایشگاه فیلادلفان بود که قوی ترین انگیزه را به توسعه پخت و پز دیوانه داد.
برخی از مجلات خانمها در مورد دمپایی صحبت کردند، از فلپ های به طور تصادفی انتخاب شده، به عنوان یک چالش کامل، دیگران مشتاق بودند، اما مهمتر از همه، آنها درباره او صحبت کردند. این به اندازه کافی بود به طوری که Crazy-Quilit در هر خانه آمریکایی، بزرگ، کوچک ظاهر می شود. پس از همه، حتی Seamstresses تازه کار می تواند آن را - تکنیک اجرای CVITT دیوانه ساخته شده آن را کاملا به همه در دسترس است.
بسیاری از تایپوگرافی و مجلات در مورد شور و شوق جدید آمریکایی از کسب و کار، انتشار طرح برای روپوش دیوانه، و در روزنامه ها، دائما قادر به پیدا کردن تبلیغات از افراد در مورد فروش این یا آن مقدار از Losks متنوع بود. حتی صنعت دخانیات از شور و شوق برای آمریکایی ها به نفع خود استفاده کرد!
تولید کنندگان توتون و تنباکو در بسته های با سیگار و سیگار قطعات پارچه ابریشم با تصاویر گل، پرچم، حیوانات، مردم، پروانه ها، و غیره سرمایه گذاری شدند. حرکت بازاریابی حیله گر به منظور آموزش زنان به سیگار کشیدن اختراع شد و به طوری که زنان از این عادت مردان خود جین ندارند و برعکس، به هر حال آنها را تشویق کردند. رشوه ابریشم شبیه به آن بود.
از لحاظ سنتی، ژئومتریک صحیح، فنجان دیوانه در روش رادیکال متفاوت بود. در سال های اول توسعه دیوانه، تن، او را ترکیبی از بافت های نازک عجیب و غریب (اطلس، ابریشم، طلل) با گلدوزی، دکمه های دکوراسیون بزرگ، روبان، روبان، توری، مهره ها تنظیم کرد.
سخاوت پایان دادن به گلدوزی گلدوزی و تزئینات تزئینی در دمپایی دیوانه، توسط نفوذ ژاپن (گلدوزی Sashiko یا پیچیدگی الگوهای از بافت های ژاپنی خود) توضیح داده نشده است، که چند کلیشه ای از زمان در مورد کلاس های زنان وجود دارد.
وظیفه سنتی یک همسر محترم، داشتن یک سوزن Virtuoso بود. و دکوراسیون گلدوزی بیش از حد، که در قوطی اولیه دیوانه اشغال شده بود، تقریبا تمام سطح دمپایی، به این دلیل که پارچه آن را حتی دشوار بود، آن را اساسا تظاهرات از مهارت سوزنومان در مقابل هر یک بود دیگر.
ایجاد یکپارچه دیوانه اشغال شده بسیار طولانی، گاهی اوقات چند سال است. این پتو و پانل های دیوار ساخته شده توسط اکثر موارد و دلایل بود. در مجموعه موزه ها، جمع آوری دمپایی در سراسر جهان، پتو هایی که به نه تنها رویدادهای شخصی اختصاص داده می شوند، بلکه توسط حوادث کشور، شخصیت های تاریخی، به عنوان مثال، سربازان جنگ داخلی، رؤسای جمهور، بازیگران و غیره، اختصاص داده می شوند.
بیشتر شسته شده دیوانه به معنای واقعی خود نیست - آنها در ابتدا به خاطر گرما و راحتی ایجاد شده بودند، بر خلاف دمپایی سنتی. به همان "سری" تزئینی شامل تکنیک های تمرکز مانند Yo-Yo Quilt، Quilit "پنجره کلیسای جامع" و بیسکویت Quilit
به دلیل غیر عملی بودن آن، شکنندگی، بسیاری از دیوانه های دیوانه نمی تواند جای خود را در خانواده های آمریکایی در پایان قرن نوزدهم پیدا کند. پس از حتی یک دوره بسیار کوتاه از زمان، ابریشم گران قیمت، که از آن دیوانه Cvita دوخته شده، شروع به فرو ریختن.
و در این مطلقا هیچ گناهی از سوزنوا را به عنوان شرم آور وجود نداشت. فروشندگان ابریشم برای فروش کالاهای خود گران تر هستند، وزن خود را با ابریشم خیس نمک در آب نمک افزایش می دهند و سپس خشک شدند. در مورد تنه پس از چند سال شناخته شد.
البته ابریشم و اطلس بود، البته، نه تنها مواد برای دیوانه شیب. در ابتدا آنها فقط به Needwomen در دسترس بودند، رفاه خانواده هایش بالاتر از حد متوسط بود. به عنوان مثال، سوزن ها از ستون های پارچه های مقرون به صرفه تر استفاده می کردند. و به هر حال، آسان تر پارچه های Cvitton دیوانه بود، ساده تر آن پایان آنها بود - هیچ درز تزئینی پیچیده، گلدوزی، راه راه و غیره وجود دارد
به عنوان روابط صنعت و اقتصادی، ابریشم و ساتن تحت تأثیر خانواده های جیب و عادی قرار گرفتند که تنها Cvita دیوانه در آمریکا محبوب شد. علاوه بر این، ظاهر ماشین های دوخت تسهیل شده و تسهیل ایجاد پتو های تزئینی کروز را تسریع کرد.
شور و شوق دیوانه - پس از سال 1920 شروع به رفتن کرد. و سپس آن را عملا پیوست. احساسات فمینیستی که توسط زنان مجذوب شدند و توسعه صنعت کار خود را انجام دادند - علاقه به سوزن کار کمتر شد. اما زمان گذشت، و دوباره دیوانه به نظر می رسید.
احیای او در اواخر دهه 1980 آغاز شد و هنوز هم ادامه دارد. امروز، Crazy-Quilit یک هنر کامل با قوانین، اصول و روند خود است که باید به طور جداگانه گفته شود. با تشکر از استعداد و دقت برخی از صنایع دستی، CVITT دیوانه دیگر به عنوان هنر کمبود درک نمی شود، بلکه به هنر لوکس و طعم می شود، نه تنها ارزش هنری، بلکه عملی روزمره می شود. مجسمه دیوانه دوباره به خانه می آید، و در حال حاضر آن را در حال حاضر محل خود را ارزشمند خود را در آنها می گیرد. شاید و در خانه شما چنین است؟
متأسفانه، این کار را برای پیدا کردن عکس های با کیفیت بالا نشان نمی دهد که نشان دادن دمپایی، که در پایان قرن نوزدهم - اوایل قرن بیستم ایجاد شده است. بنابراین، در این پست، در تکنیک Quilit دیوانه، ساخته شده توسط سوزن مدرن، به یک ایده کلی در مورد این شکل شگفت انگیز از دوختن پچ.
منبع