از زمان پایان مدرسه، 9 سال از مدرسه گذشت. من این سال را برای دیدار با همکلاسی ها رفتم. نه واقعا، من می خواستم به این جلسه بروم، اما هنوز هم رفتم.
ما با دوستان سابق در یک کافه نشسته ایم. و عجله کرد
- من نیمی از نیمه دوم ماشین دارم
- و BIBIK من هنوز بهتر از Bibika شما است.
- و من دارم…
به عنوان یک نتیجه، معلوم شد که من یکی از چنین نیکبورگ هستم که ماشین را ندارد. هنگامی که توسط اقتصاد به مزدور آمد، صادقانه گفت که من یک جنبش شخصی نداشتم (به جز دوچرخه).
من هرگز چنین خجالت زده ام، اگرچه من در ارتش خدمت کرده ام.
- بله، شما رانندگی می کنید.
- Bums یا چیزی؟
کلمه ای برای دوستان کلمه توانست از من یاد بگیرند که من یک برنامه نویس هستم. برای تمام روزها من یکی از سیستم های مدیریت تجاری را به پایان رسانده ام.
پس از آن معلوم شد که تنها یکی از شش Interlocutors قادر به خرید یک ماشین برای پول نقد بود، اما هر کس دیگری جانور خود را در اعتبار گرفتند. و من برای پول نقد در لادا خریدم.
آنها شروع به توضیح دادند که وام واقعا راحت و عالی است.
- به من بگویید، چقدر یک ماه درآمد کسب می کنید؟
- 65 000 روبل، اگر بدون سابستیک. گاهی اوقات بیشتر.
10 دقیقه دیگر مغز من را در مسیری که وقت آن رسیده بود تا وام بگیرد، و دو برابر بهتر بود، به طوری که وام دوم برای تمیز کردن وام اول است. چرا لازم است - من نمی دانم اگر شما ممکن است بپرسید.
اما زمانی که آشنایان واقعا شگفت زده شد، پس زمانی بود که آنها را به تلفن همراه کردند. همسر خواسته بود که فروشگاه را در راه بازگشت به محصولات به دست آورد. صاحبان گجت های گران قیمت به سادگی از این واقعیت که من از یک دکمه فشار برای 2000 روبل استفاده کردم.
منبع