Ŝajnas, ke tia simpla afero kiel aĉeto de ovoj fakte povas kaŭzi multajn demandojn. Kaj ŝajnas, ke estas klare el tio, kio povas esti forpuŝita kiam ĝi venas ekskluzive pri la speco de ovoj, sed lastatempe ĝi pli kaj pli povas plenumi la diferencon laŭ prezo inter blankaj kaj brunaj ovoj de la sama vario kaj grandeco - kial iuj pli multekosta ol aliaj?
Ĉu la vero estas komuna mito, ke brunaj ovoj estas pli sanaj kaj pli utilaj ol blankaj, aŭ ĉu ĝi estas nur alia marketer-kaptilo? Eltrovu la veron per hodiaŭa revizio.
Diferenco en ĉikano
Kiam temas pri la ombro de la ovo, la ŝlosilo de la raster estas ... en la raso de kokoj. Do, la kokidoj kun blankaj plumoj kaj malpezaj oreloj portas blankajn ovojn, kaj ne-mastroj kun ruĝec-bruna plumaro kaj ruĝaj orelaj punktoj donas brunajn ovojn. Ankaŭ estas rasoj, kiuj preterpasas ĉi tiun regulon, donante abomenindajn kaj eĉ bluecajn ovojn, sed tiaj specoj de ovoj ne estas tre oftaj en butikaj bretoj.
Ĉu vere, ke brunaj ovoj estas pli bonaj ol blankuloj?
La respondo de spertuloj estas: la koloro de ovoj ne estas indikilo de kvalito. Kiam temas pri gusto kaj nutraj ecoj, estas absolute neniu diferenco inter blankaj kaj brunaj ovoj. Malgraŭ la fakto, ke ofte brunaj ovoj estas pli multekostaj, ili estas tute egalaj al blankaj.
Ĉu vere, ke la brunaj ovoj estas pli dikaj?
La opinio de specialistoj pri ĉi tio ankaŭ estas sendube: la fortikaĵo de la ŝelo kaj ĝia dikeco estas tute identa al blankaj kaj brunaj ovoj. Se vi iam rimarkis, ke la ovoŝlosilo ŝajnas pli forta, tiam la kaŭzo estos la aĝo de kokido, ne la koloro de la ovo. Kutime, junaj kokoj kuŝas ovojn kun solida ŝelo, dum maljunaj - kun pli maldikaj konkoj.
Do kial brunaj ovoj ofte estas pli multekostaj?
Eble ŝajnas, ke la prezo de brunaj ovoj identaj en blanka kvalito ne estas pli ol spekulado pri sia pli "natura" kaj natura aspekto, sed ĉi tiu supozo ne estas tute vera. Eble estas fabrikantoj ludantaj sur ĝi, sed plej ofte la respondo estas, ke kokoj kun ruĝetaj brunaj plumoj, portantaj brunajn ovojn, pli grandajn ol blankajn kokidojn kaj postulas pli da nutraĵo. Ĉi tiuj aldonaj kostoj estas kompensitaj kiel vi jam divenis, pli altan prezon ĉe la nutraĵvendejo.
Unu malgranda nuanco
Al ĉio, kio estas dirita, estas unu malgranda rezervado. Se vi iam provis la ovojn de hejmaj kokoj, plej verŝajne ili estis brunaj kaj malsamaj de la butiko pli riĉa gusto kaj brilflava yema. Eĉ en ĉi tiu kazo, ne necesas asocii la plej bonan guston kun bruna nuanco de la ŝelo - la ŝlosila punkto ĉi tie estos la potenco kaj nutraĵo, kiu ricevis kokidon, ĉar ĝi estas ĉi tiu faktoro, kiu ludas plej grandan rolon en la Formado de la koloro de la yema kaj gusto de la ovo ĝenerale.
Fonto