De Sitav, la vesto de la mezo de la 20-a jarcento. Eniris en bedaŭrindan ŝtaton. Sed ĝi estis malkomforta ofendi la vilaĝon kaj mi komencis labori. Mi provis lavi la malnovan glazuron, kiu estis tia sovaĝa subteksto kaj kiel puto.
Ol simple ne turmentita de li. Ne prenu. Mi prenis la muelanton kaj iris. Mi solvis, kiom mi povus, ĉiuokaze, ĉio ne venis. Teniloj teruraj estis najlitaj al la ungoj devis prokrasti. Mi provis kovri la "kverkon" lakon, tiam la "ĉerizon". Ne. Malnova glazuro montriĝis multe pli malhela kaj kriis en lokoj. La efiko de rubaĵoj ankaŭ ne aspektis dece.
Mi alvenis en Lerua per ansoj, ĝi venis al konsilistoj kaj mi pardonpetas al preskaŭ nigra. Kaj tiam mi diros al mi junan knabon, prenante parquet-glazuron kaj universalajn stampilojn kaj faris nigran, ruĝan kaj brunan koler. Aplikis du tavolojn pri elstaraj detaloj .. En iuj lokoj, "Stuffle" restis. Screwed novaj kapetoj de Lerua.
Klarigis en la domo. TABELOP-Ondo. La vesto longe staris sub la malfermita ĉielo. Atendante sekigi. Se "ne sidiĝas." I devos denove iri kaj lakon. Mi ne volus naturan arbon ŝanĝiĝi al mebloj. Sed ĉi tio jam estas ĉe la "gruo"