Majstra klaso de Yulia Levashova (Julia-Ju)
Unufoje (en la krea procezo)
Mi montros al vi specifan ekzemplon:
I estas peco de la spegulo (estis tritiko post riparo), tre bone - kun truoj por fermiloj.
Kontanta kun nigra farbo laŭ la randoj de la spegulo. Unufoje 5-6, ĉiufoje tute sekigita. La pli dika la tavolo de farbo, des pli facile ĝi estas forigita. Tiam 2 fojoj pokaring glazuro (mi ne montris ĝin, estas klara)
Vi povas tranĉi antaŭdeterminitan desegnon. Do mi pentris iujn el la zagunks, kaj la skalpelo kortega en la desegno kuŝis sur la pentrita areo.
Fakte, sen stencil, mi estas pli interesa tranĉi, do mi ŝanĝis al la "libera" tranĉado - mi imprvizanta.
Por la supro de la Zekraralo, ankoraŭ pentris la estontan stencilon kaj diligente pliiĝis ...
Tiel mi forigas la ĉizitan farbo-fragmenton. Ne ĉiam, kompreneble, ĝi estas tiel facila forigi, pentri postrestantan skalpelon. Ne necesas atenti (eble) ne tre glataj tranĉitaj randoj - ĉio fermas "punktojn".
Precipe montrante la fragmenton plejparte, ĉi tio estas laborfluo: io jam kredis, io estas nur evidenta.
Kiam la tuta desegno estas tranĉita, la rutina laboro komenciĝas - ĉiuj randoj de la tranĉaĵoj "pumpas" kun malgrandaj punktoj (tiaj tuboj kun kontura farbo sur vitro kaj ceramiko), provante daŭrigi kaj sur la farbo kaj sur la spegulo, Tio estas, kvazaŭ "soldato" pentras al vitro.
Nu, kaj tiam - finfine !!! - la plej interesa !! Mi prenas konturojn (decola kaj tair - arĝento, nigra perlo) - kaj rapidis !!
Jen la rezulto. Vi povas ŝraŭbi la muron al la spegulaj fermiloj, kaj vi povas pendi sur arĝenta punto kun kvastoj. Por "glamnereco"
Fonto