Σίγουρα έχετε τουλάχιστον ένα ζευγάρι τζιν. Και σε αυτά τα τζιν, είναι πρακτικά εγγυημένη να έχει μια τόσο μικρή τσέπη που να ταιριάζει με το μπροστινό μέρος της δεξιάς τσέπης. Αυτός ο συνδυασμός περιλαμβάνεται στον κανονικό σχεδιασμό για τζιν με πέντε τσέπες.
Αλλά πώς και πότε εμφανίστηκε αυτή η μικρή τσέπη; Το χρησιμοποιείτε; Για τι? Πιθανότατα, όπως εγώ, το βάζετε εκεί, για αυτό που προορίζεται. Αν και υπήρξε μια εποχή που ήμουν πολύ νεότερος και κράτησε εκεί ακριβώς που υποτίθεται.
Ας ξεκινήσουμε την ιστορία μας το 1873 με αυτούς τους δύο τύπους:
Αυτός είναι ο Jacob Davis (που γεννήθηκε στη Ρίγα, έφερε αρχικά το όνομα του Jacob Yofis) και ο Strauss (Lebs Strauss από τη Βαυαρία). Και οι δύο μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στη μέση του 19ου αιώνα, καταμερίστηκαν τα ονόματά τους και άρχισαν να εμπλέκονται σε ρούχα. Ο Strauda παρήγαγε εργαζόμενους ανθεκτικού βαμβακιού για 20 χρόνια όταν ο Ντέιβις τον έρχεται σε επαφή. Έγραψε ότι είχε εφευρέσει έναν νέο τρόπο να παράγει ανθεκτικά παντελόνια και προσφέρεται στη συνεργασία στο Straussia. Ο ίδιος ο Davis απλά δεν μπορούσε να εισπράξει 68 δολάρια, απαραίτητο να ευρεσιτεχνήσει την ιδέα (για τα σημερινά χρήματα, αυτό είναι περισσότερο από 1.300 δολάρια). Οι άνδρες μαζί πήραν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και άρχισαν να παράγουν τζιν βάσει της εταιρείας Levi Strauss & Co. (Είναι αλήθεια ότι τους κάλεσαν πρώτα "εργατικά φόρμες").
Η εφεύρεση του Davis έπρεπε να φέρει τα συχνά βιαστικά φυτά του παντελονιού με κυματισμούς χαλκού. Είναι σε αυτό που δεν είναι καθόλου για ένα στερεό ύφασμα ή ένα νέο στυλ Levi Strauss & Co. Έλαβε το διπλωτήριό του Denim το 1873.
Στα πρώτα μοντέλα τζιν υπήρχαν μόνο τρεις τσέπες: δύο μπροστά και ένα (δεξιά) πίσω.
Αλλά το 1890, η εταιρεία αποφάσισε να εισαγάγει μια καινοτομία, μια μικρή τσέπη για ώρες. Σε όλα τα έγγραφα της εταιρείας, ονομάζεται: "Παρακολουθήστε τσέπη". Το μέγεθος επιλέχθηκε ειδικά για να φιλοξενήσει τις περισσότερες ώρες τσέπης εκείνης της ώρας.
Μόνο πολλά χρόνια αργότερα, στις αρχές του 20ού αιώνα, τα τζιν Levi πρόσθεσαν μια δεύτερη οπίσθια τσέπη, η οποία έγινε η τελευταία από τις "πέντε τσέπες". Οι μικρές τσέπες ρολογιού ήταν τέταρτο.
Όταν σπούδασα στο πανεπιστήμιο, φορούσαμε ακριβώς ότι το τσέπη ρολόι στην αλυσίδα, η οποία βάζει σε αυτή την τσέπη. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος που είμαι πολύ ευχαριστημένος πόσο καλά αυτή η "μυστική φτώχεια για τα μικρά παιδιά" είναι κατάλληλη για το ρολόι μου. Τότε δεν μπορούσα να έρθω στο μυαλό ότι χρησιμοποιώ την τσέπη μου για την πρόθεσή του!
Ο σχεδιασμός του Levi ήταν δημοφιλής και πολλοί άλλοι κατασκευαστές τζιν έχουν υιοθετηθεί και όχι μόνο. Σήμερα, το ύφος των "πέντε τσέπες" μπορεί να βρεθεί σε έναν τεράστιο αριθμό διαφορετικών παντελονιών.
Οι εξαιρέσεις είναι παντελόνια σχεδιασμένα για φορώντας κοστούμι. Δεν κάνουν τσέπη για ώρες, επειδή παραδοσιακά πιστεύεται ότι βάζοντας ένα κοστούμι, ένας άνθρωπος θα βάλει το ρολόι σε μία από τις τσέπες του, ή σε μια τσέπη ενός γιλέκου.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Levi άλλαξε ένα μικρό αλλαγμένο σχέδιο, αφαιρώντας δύο φυλές από τις επάνω γωνίες της τσέπης ρολογιών. Έτσι, η εταιρεία υποστήριξε την εξοικονόμηση μετάλλων για στρατιωτικές ανάγκες.
Με την πάροδο του χρόνου, η μόδα έχει πάει σε ένα ρολόι τσέπης. Σήμερα είναι μόνο παλιομοδίτικοι παππούδες και έφηβοι, προσπαθώντας να διακρίνουν κατά κάποιον τρόπο μεταξύ των συνομηλίκων (η περίπτωσή μου). Και στις τσέπες για το ρολόι βάζουν τα πάντα από τα μικρά πράγματα και αναπτήρες σε προφυλακτικά.
Οι εκπρόσωποι της Levi λένε ότι η εταιρεία δεν αφαιρεί αυτή την ξεπερασμένη τσέπη από την επιθυμία να διατηρηθεί το αρχικό σχέδιο.
Έχω περάσει μακριά από τα ρολόγια τσέπης μου, φορούσα τώρα τον καρπό, ειδικά σχεδιασμένο για συχνές εκδρομές. Μην ανεβαίνετε στην τσέπη μου για το τηλέφωνο κάθε φορά που θα μάθετε! Και στην τσέπη ξανά φοράω ένα μικροσκοπικό. Αληθινή, πιο ξένη - πριν μετατοπιστεί στο στήθος. Και τι χρησιμοποιείτε τις τσέπες ρολογιών σας;
Μια πηγή