Και θα σας πω μια γυναίκα που έχει τα χέρια όχι μόνο χρυσά - είναι διαμάντια.
Ο σύζυγός της είναι η Evdokia Prokhorov. Είναι ο συμπατριώτης μας και δημιουργεί πραγματικές δεξιότητες και μαγεία.
Είμαι εντυπωσιασμένος πώς η Evdokia ξέρει πώς να διαχειριστεί με ένα πανί, τι αίσθημα χρωμάτων ... και επίσης - προσοχή στη λεπτομέρεια, η οποία κυριολεκτικά αγγίζει τα βάθη της ψυχής. Αυτά τα μικρά βιαστικά σε απροσδόκητα μέρη, οι μαθητές, τα πολύχρωμα κουμπιά είναι σοφισμένοι και βρόχοι κουμπιών, προσεκτικά ραμμένες από λεπτές λωρίδες του υφάσματος ... Όταν κοιτάω τα πράγματα της Ευδοκίας, δεν θέλω μόνο να τους πάρω, θέλω να γνωρίζετε τι είναι - κάνετε τέτοια πράγματα.
Είναι τόσο γεμάτα, αυτοδύναμη, αρμονικά, (δεν θα φοβάμαι αυτή τη λέξη :)) ρωσικά. Με την ευκαιρία, για τη ρωσία των πραγμάτων Η Evdokia θέλει ένα ξεχωριστό τραγούδι να τραγουδήσει. Αυτή είναι πιθανώς μία από αυτές τις αόριστες λεπτομέρειες για τις οποίες αποδίδετε περισσότερο. Από αυτά τα πράγματα, τα ρωσικά χωριά είναι πολύ ωραία και ευγενή αίσθηση της λέξης. Κάνουν την εντύπωση μιας πολύ εξειδικευμένης καύσης της ρωσικής παράδοσης να κάνει ρούχα, αλλά τα πράγματα της Ευδοκίας, αν φύγουν για αυτό το πολιτιστικό και εθνογραφικό πλαίσιο, δεν θα χάσουν καθόλου τη γοητεία τους. Δηλαδή, σε τέτοιες φούστες, κλπ. Σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται αποκλειστικά να περιπλανηθεί σε ρωσικά πεδία με ένα άλογο στο χέρι κάπου σε ένα αχαλίνωτο, συλλέγοντας στην κάνναβη. Μου φαίνεται ότι θα δουν πολύ βιολογικά σε σύγχρονο αστικό χώρο και θα μεταμορφώσουν αυτόν τον χώρο, για να το κάνουν πιο άνετα, ψυχή και ζωντανά.
Μια πηγή