Τι σήμερα δηλώνεται από την ξένη λέξη "χειροποίητο", στη Σοβιετική Ένωση ήταν απλή: "κεντήματα". Δεδομένου ότι η επιλογή των εμπορευμάτων στα καταστήματα ήταν μικρά, σπιτικά αγγεία, κασετίνες, κρεμασμένες κουρτίνες στην πόρτα και τα μικρά μπιχλιμπίδια βρέθηκαν πάντα σε διαμερίσματα κατάλληλα για τον εαυτό τους. Είναι ενδιαφέρον ότι με μια τεράστια ποικιλία υλικών κοινής ωφέλειας, μόνο ορισμένα μοντέλα αποκτήθηκαν δημοτικότητα.
Ύφανση από τα droppers
Αυτή η δεξιότητα μπορεί να θεωρηθεί μέρος μιας ιδιόμορφης νοσοκομειακής υποκουλτούρας, που σχηματίζεται στην ΕΣΣΔ κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Η εμπειρία και οι τεχνικές μεταδόθηκαν απευθείας στις θήκες από "παλιούς χρονοδιακόπτες" σε "αρχάριους". Όλοι όσοι βρίσκονται σε σοβιετικά ιατρικά ιδρύματα είχαν πιθανώς την ευκαιρία να ανταποκριθούν στα "μέσα ενημέρωσης" αυτής της τεχνικής. Από τα νοσοκομεία των βιοτεχνιών, φυσικά, στη συνέχεια συναντήθηκαν προς τις παραγγελίες και συχνά διακοσμήστε τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων ή της σκόνης στα ράφια. Γιατί αυτή η τεχνική έχει γίνει ακρίβεια νοσοκομειακή ψυχαγωγία, κατ 'αρχήν είναι σαφές - μόνο εκεί οι άνθρωποι είχαν δύο σημαντικά συστατικά στην περίσσεια: περιττές σωλήνες από τα ρίγες και τον ελεύθερο χρόνο.
Στην πραγματικότητα, η τεχνική της ύφανσης από τους Drippers είναι κόμβοι Macrame. Ωστόσο, ένα αρχαίο μυθιστόρημα υφαντικό, προσαρμοσμένο σε πλαστικούς σωλήνες, δεν διέφερε σε μια ποικιλία μοντέλων, οι τύποι των "νοσοκομειακών αναμνηστικών" δεν ήταν πάρα πολύ. Περισσότεροι σπάνιοι - βατράχοι και κουκουβάγιες. Ειδική Chic θεωρήθηκε ζωγραφική ένα τελικό προϊόν. Έγινε με τη βοήθεια του Mangartage, του ιωδίου και του Greenflower (ένα εξαιρετικό παράδειγμα προσαρμογής της κυριαρχίας στον οικότοπο).
Από καρτ ποστάλ
Σε οποιαδήποτε σοβιετική οικογένεια, θα μπορούσατε να βρείτε πακέτα παλιών καρτ-ποστάλ. Οι φωτεινές εικόνες από παχύ χαρτί άρχισαν σταδιακά να χρησιμοποιούν σε κεντήματα. Τις περισσότερες φορές, είναι κασέτες. Το πιο παλιό, πιθανώς, η τεχνική στην οποία τα σκαλισμένα μέρη του προϊόντος είναι απλά ραμμένα από διακοσμητικά ράμματα. Ταυτόχρονα, τα ίδια τα σχέδια άρχισαν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, ώστε να χρειαστούν για να τα επιλέξουν προσεκτικά.
Στη δεκαετία του 1980, οι Σοβιετικές γυναίκες κάλυψαν την "επιδημία μαχαιροπήρουνα" - μεταξύ των βελόνων υπήρξε μια αρχική μέθοδος κατασκευής ενός νέου τύπου σκάφους. Αυτή η μέθοδος σήμερα θα μπορούσε να ονομαστεί "modular origami", ίσως από εκεί είχε δανειστεί, αν και μοιάζει επίσης με μια ύφανση από τη Beresta. Οι κάρτες που κόβονται σε διάφορα μέρη ήταν σε ξεχωριστές λεπτομέρειες και στη συνέχεια συνδέθηκαν με ένα φωτεινό "κατασκευαστή χαρτιού". Επομένως, ήταν δυνατό να συλλέγετε ένα βάζο ή το swall ως παγκόσμιο έργο - κουρτίνες στην πόρτα, ωστόσο, για την τελευταία ταχυδρομική κάρτα έπρεπε να συλλέξω σε όλες τις οικογένειες.
Υπήρξε μια άλλη παραλλαγή για το θέμα της κουρτίνας. Σε αυτή την περίπτωση, μιμούνται οι αγαπημένες κουρτίνες μπαμπού. Οι λωρίδες από τις καρτ ποστάλ στριμώχονταν και στερεώνονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας συνηθισμένα κλιπ χαρτοπωλείο. Συχνά, μια τέτοια κεφάλαια έγινε μια πραγματική οικογενειακή υπόθεση, η οποία επέτρεψε να περάσει μακρά βράδια.
Από τους αγώνες
Τα ταιριάζουν σπίτια απαιτούν δεξιότητες και μεγάλη τελειότητα. Ίσως αυτή είναι η μόνη εμφάνιση των βιοτεχνιών από αυτή την επιλογή, η οποία μπορεί να είναι ζωντανή σήμερα ζωντανή και ανάπτυξη. Οι σύγχρονοι δάσκαλοι matchmaking δημιουργούν πραγματικά αριστουργήματα από αυτό το πνεύμονα και υψηλό ορεινό υλικό. Οι Σοβιετικοί μαθητές γνωρίζουν συχνότερα πώς να κάνουν μικρά σπίτια και οι γκουρού αυτής της τέχνης περίμεναν ένα σπίτι με ένα μύλο.
Από σύρμα
Αυτού του είδους βιοτεχνίες είχαν κυρίως τα αγόρια. Κάποιοι τυχεροί το υλικό που εξέδωσε τους γονείς και τα υπόλοιπα αντιμετώπισαν τον εαυτό τους - αναζητούσαν ένα καλώδιο όπου θα είχαν. Αυτή η τέχνη διακρίθηκε με πλήρη ελευθερία. Είχε δημοφιλή μοντέλα, αλλά κατ 'αρχήν, οι δάσκαλοι ήταν ελεύθεροι στις φαντασιώσεις τους, έτσι δημιουργήθηκαν διαφορετικά και με ψυχή.
Οι αναμνήσεις της σοβιετικής εποχής συχνά προκαλούν ένα χαμόγελο, αλλά μερικές φορές η νοσταλγία μπορεί να είναι πολύ ακριβή: γιατί τα σοβιετικά Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια κοστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες και πώς να αναγνωρίσει τον θησαυρό στο παλιό chem.