Πριν από πολλά χρόνια, η οικογένειά μου κάπως ξαφνικά έπαψε να χρησιμοποιεί τηγανητά από χυτοσίδηρο και μετακόμισε σε μοντέρνα με επικάλυψη Teflon.
Η επιλογή ήταν σαν προφανής. Τα νέα σκεύη είναι όμορφα, όμορφοι πνεύμονες και ακόμα τα τρόφιμα σε αυτά δεν καίγονται - πλύνετε εύκολα.
Τότε υπήρχαν πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους των πιάτων Teflon, αλλά ποτέ δεν με μπέλα μου. Σχετικά με πολλά πράγματα λένε ότι είναι επιβλαβείς. Στη συνέχεια, αποδεικνύεται ότι όλα δεν είναι τρομερά, και η τεχνολογία αλλάζει.
Και γενικά είναι επιβλαβές - πεθαίνουν από αυτό
Έτσι, το νέο τηγάνι teflon έπεσε αμέσως στην αυλή, αλλά ο παλιός χυτοσίδηρος, αν και δεν χρησιμοποιήθηκε, αλλά παρέμεινε στο σπίτι και για κάποιο λόγο δεν πετούσαν τα χρόνια .... Γενικά. Ρωτήστε γιατί δεν θα απαντήσω.
Και μετά τη μετάβαση σε ένα νέο διαμέρισμα, ξαφνικά ήθελα να χρησιμοποιήσω τηγανητά τηγάνια από χυτοσίδηρο, τα οποία μετακινήθηκαν με ασφάλεια μαζί μας. Και το έκανα. Πρώτα απ 'όλα, σε περιπτώσεις όπου πρέπει να ψήσετε κάτι. Εδώ ο χυτοσίδηρος είναι γενικά σχεδόν απαραίτητος.
Και είναι ακόμα πολύ όμορφο όταν κάτι ψημένο σε ένα χυτοσίδηρο, και στη συνέχεια σερβίρεται σε αυτό. Στα εστιατόρια, οπότε κάνετε αρκετά συχνά, από το δρόμο. Έτσι δεν αρνείται ποτέ από τα πιάτα από χυτοσίδηρο.
Είναι ενδιαφέρον ότι έχω αρχικά ένα μικρό τηγάνι και έβγαλα αποκλειστικά με ένα διακοσμητικό στόχο, αλλά τώρα το χρησιμοποιούμε μαζί του.
Γενικά, τα δοχεία από χυτοσίδηρο είναι σε μεγάλο βαθμό πιο βολικά από το τεφλόν. Για μένα, το πιο σημαντικό από το πλεονέκτημά τους είναι ότι δεν μπορείτε να φοβάστε να βλάψετε την επίστρωση. Επειδή ακόμα και οι πιο σύγχρονες επικαλύψεις τεφλόν εξακολουθούν να γρατσουνίζουν.
Το χυτοσίδηρο είναι φυσικό και φιλικό προς το περιβάλλον (και αγαπώ πραγματικά φιλικά προς το περιβάλλον υλικά σε όλα). Είναι ομοιόμορφα θερμαινόμενη και η θερμότητα κρατιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τηγάνι, το οποίο είναι μακρύ σε κίνηση, με την πάροδο του χρόνου, αποκτά μη-ραβδιές ιδιότητες από ένα φυσικό αυτοκίνητο.
Και οι πρόγονοί μας, ο χυτοσίδηρος ήταν πολύ σεβαστός και ακόμη και μεγεθύνει το κάστρο-πατέρα. Έχοντας το κάνει με τις ιδιότητες για να δώσει τα εκτάρια αυτών που τρώνε απευθείας από το χυτοσίδηρο. Στα κάστρα επέμειναν τα θεραπευτικά φάρμακα από τα βότανα και καταδικάζονταν επίσης: «ο χυτοσίδηρος μου, vari, πικρό λιμάνι πρότυπο».
Με την ευκαιρία, έχουμε επίσης χοίρο. Μικρό αρκετά. Μαμά προηγουμένως, κράτησε κουάκερ του φαγόπυρου. Και υπάρχει ένα καζάνι. Μου αρέσει πάρα πολύ σε αυτό. Έτσι δεν έφυγε ποτέ από όλους. Αλλά το μουστάκι από χυτοσίδηρο, όπως αποδείχθηκε, από το σπίτι σε κάποιο σημείο αριστερά (και είναι λυπηρό.