Και πάλι όλα είναι άσεμνα απλά και προσβάσιμα. Παίρνουμε ένα κομμάτι ύφασμα (πήρα δύο από την απληστία και το ενδιαφέρον - διαφορετική ποιότητα και χρώμα)
Ενυδατώστε, πατήστε. Και να τους διπλώσετε με μια αυθαίρετη αρμονία: 
Στριμμένα αρκετά έντονα, το ίδιο το ύφασμα θα τυλιχτεί σε σχεδόν το "σαλιγκάρι", διορθώστε το "σαλιγκάρι" μας από τους σπάγκους ή ανθεκτικές λαστιχένιες ταινίες (χρησιμοποίησα ευρεία κόμμι): 
Και να την στεγνώσει, "σαλιγκάρι", αλλά εδώ που θα βρουν. Τώρα το καλοκαίρι μπορεί να είναι στον ήλιο ... Έχουμε μια βροχερή εποχή, συνθλίβομαι το ύφασμα σε μια μηχανή ξήρανσης. Στεγάζουμε για να ολοκληρώσουμε την ξήρανση. Και τώρα θα προετοιμάσετε τη συγκολλητική μύρα, να το καταρτίσει με την κόλλα προς τα πάνω, πάνω του, τη γέννηση, προσεκτικά, χωρίς φανατισμό, θα ισιώσουμε το ύφασμα του προσώπου μας (ειδικά το παιδικό - απαγορεύεται να ζωγραφίσει τις καρέκλες και τις ρυτίδες! ) ::
Στέγες Fliesline στο ύφασμα - όχι χαϊδεύοντας, αλλά απλά πιέζοντας το σίδερο !!! ... Voila ... και πάλι κάναμε ένα θαύμα από τίποτα: 
Φυσαλίδες και ρυτίδες "φυσαλίδες και ρυτίδες" κάτω από μια τέτοια επικεφαλίδα που περιγράφει αυτή την τεχνική της τέχνης κλωστοϋφαντουργίας στο βιβλίο "ντεμπούλ ύφασμα", αλλά θα την ονομάσω "ράφι", τόσο σύντομα. Και να το κάνετε, θα σας αναφέρω, μια χαρά, απλά, εύκολη, διασκέδαση, ενδιαφέρουσα. Μερικές φορές υπάρχει ένα ύφασμα, αλλά κάποιο είδος δυσάρεστου και δεν ξέρει πού είναι "Σταχτοπούτα" να δώσει, και έτσι έχουμε ένα μάλλον ενδιαφέρον κομμάτι και η φαντασία έχει παιχτεί, η οποία μπορεί να ράψει από αυτό. Είναι Απαραίτητο: Δεν χρειαζόμαστε τίποτα για αυτή τη διαδικασία. Ένα κομμάτι υφάσματος, μια κυτταρική επιφάνεια, ένα κομμάτι συγκολλητικής Flieselin και μια συλλογή ραβδί. Έψαξα αυτά τα κύτταρα και τα βρήκα μόνο στο κάτω μέρος του μεταλλικού καλαθιού. Το ραβδί πήρε τα κινέζικα, ανεξίτηλα, αλλά μπορείτε και το συνηθισμένο μολύβι. Τα υφάσματα είναι δύο φορές περισσότερο από μια κυτταρική επιφάνεια. 
Πλένω το ύφασμα, καλά, πιέζουμε, συμπίτηκα σε μια πετσέτα. Το διακοσμούμε στα κύτταρα που αντιμετωπίζουν προς τα κάτω: το μέσο του υφάσματος συμπίπτει με το μεσαίο κάτω μέρος του καλαθιού. Και αρχίζουμε να σπρώχνουμε το ύφασμα στα κελιά με ένα ραβδί, να είστε βέβαιος να σπρώξετε το κέντρο, στο βάθος, περίπου 1-1,5 cm. Έτσι ώστε το ύφασμα να μην ανεβαίνει έξω από τα κύτταρα, μερικές φορές πρέπει να το κρατήσετε με ένα ελεύθερο χέρι. Και έτσι συμπληρώστε το πανί όλα τα κύτταρα: 
Τώρα παίρνουμε τον "καπνό" και αφήνουμε το ύφασμα μέχρι την πλήρη ξήρανση. Μετά από αυτό, κλείνουμε ολόκληρη την επιφάνεια της φλεβελίνης και την επηρεάζουμε. 
Τραβήξω το ύφασμα από τα κελιά ... Ω, ποιες ωραίες χωματερές αποδείχθηκαν! Ομορφιά! 
Τώρα βρίσκουμε την μπροστινή πλευρά και παίρνουμε ένα εντελώς διαφορετικό ύφασμα. 
Στο βιβλίο γράφεται ότι μπορούμε να βάλουμε τον καμβά για μεγαλύτερη αξιοπιστία, να διακοσμήσει από χάντρες ή γαλλικά οζίδια και ούτω καθεξής, ανάλογα με τη γεύση και τη φαντασία μας ...
Και πάλι, οι ρυτίδες σε ζεστά ξυλοπόδαρα δείχνουν μια άλλη τεχνική για να αλλάξουν την υφή του υφάσματος. Πολύ συχνά, όταν τα πάνελ ραπτικής είναι τόσο απαραίτητες τέτοιες επιφάνειες. Η τεχνική είναι επίσης απλή και το αποτέλεσμα είναι όμορφο. Η τεχνική λαμβάνεται από το βιβλίο "Εξερεύνηση της έκτασης κλωστοϋφαντουργίας". Παίρνουμε δύο κομμάτια από βαμβακερό ύφασμα: Για την μπροστινή πλευρά, σίγουρα αναβάλλεται, πήρα το ύφασμα χρωστικής μου. Για το εσωτερικό, παίρνουμε ένα ακατανόητο ύφασμα και ακόμα και όταν το σιδερώνεται, δεν χρησιμοποιούμε το πλοίο, στην περίπτωσή μου ένα φτηνό μη-παντοδύναμο muslin. Διπλώμενα δύο υφάσματα μαζί, αναπτύσσουμε και μετατοπίζουμε τα νήματα X \ B όπως επιθυμείτε: 
Πλέουμε σε ζεστό νερό, αποξηραμένα και εδώ είστε το αποτέλεσμα: το ύφασμα είναι, και όχι ότι ...
Αριθμός συρρίκνωσης υφάσματος: Το αρχικό κομμάτι ήταν: 10 1/2 "x 11 1/4", το τελικό μέγεθος: 9 3/4 "x 10 3/4". Όπως μπορείτε να δείτε όχι πολύ, χάσαμε. Τώρα είναι σαφές γιατί χρειάζεται το ανώτερο ύφασμα και το κάτω μέρος δεν είναι, αυτή που δίνει συρρίκνωση μετά το ζεστό πλύσιμο και σφίγγει την επάνω επιφάνεια.
Μια πηγή