Η άλλη μέρα μου, γεννήθηκα απροσδόκητα, ακόμη και για μένα, μια απόφαση να απορρίψουμε τις κάλτσες της Ρίβι του αγαπημένου μου συζύγου. Θεωρώ τον εαυτό μου όχι τι θα βελούδασε, αλλά, όπως και οι περισσότεροι needlewomen, δεν μου αρέσει να ρίχνω πράγματα χωρίς πάλη.
Μετά από μια δοκιμαστική φιάλη στο φθινόπωρο στυλ, αποφάσισα να φτιάξω ένα μπουκάλι στο θαλάσσιο στυλ. Μην προσπαθήσετε να επαναλάβετε προσεκτικά, όλα γίνονται σε λεπτά δημιουργικής ώθησης, από τις τάσεις της ψυχής. Ακούστε την ψυχή σας και κάντε τον τρόπο που ρωτάει.
Για να ξεκινήσετε τη διαδικασία, παίρνουμε μια κάλτσα από τον σύζυγό της, καθαρό, φυσικά, μπορείτε να έχετε ένα τρύο (αν δεν κάνουμε ένα αγαπημένο, αλλά ως δώρο ή προς πώληση, αγοράζουμε μια ανοησία στο κατάστημα στο κατάστημα στο κατάστημα στο κατάστημα Κατάστημα), παίρνουμε μια παρτίδα από το ράφι μόλις ένα μπουκάλι από το "Belisa" ή πώς είναι στα ρωσικά εκεί, πάρτε γύψο, μια δέσμη κοχύλια και βότσαλα και προχωρήστε.
Πριν από την ανάμειξη του γύψου, σκεφτόμαστε την υγεία σας και τοποθετούμε μια προστατευτική μάσκα. Στη δύναμη του γύψου στον αέρα, πολλά μικρά σωματίδια μύγες και κατά την είσοδο στην αναπνευστική οδό μπορούν να εγκατασταθούν στους πνεύμονες.
Ο γύψος έβαλε στο νερό, το ποσοστό περίπου 1: 1 - έκανα στο μάτι. Ανακατέψτε καλά. Αρχικά είναι απλά ένας λασπώδης οδηγός που αρχίζει γρήγορα να παχύ.
Χωρίς να περιμένει την πάχυνση του γύψου, μειώνουμε την αγαπημένη σας κάλτσα του αγαπημένου σας συζύγου (το κύριο πράγμα που δεν το είδε αυτό).
Φορώνουμε την κάλτσα σας στο μπουκάλι, για πάντα κρύβεται από το λευκό φως το έργο των ετικετών των μπουκαλιών των σχεδιαστών. Δώστε τη μορφή που θα πει η φαντασία σας. Το πρότυπό μου ένα πολύ αγόρι πράγμα - η θάλασσα = κύματα, όλα είναι απλά. Και συνδέστε ένα μικροσκοπικό χαρτί υγείας από ό, τι πρέπει. Αυτό που δεν θα ήταν σαν το πρώτο μπουκάλι - από το εσωτερικό αποδείχθηκε πολύ ελαφρώς σοβά.
Και πάλι ο χρόνος έχει έρθει να σκεφτούμε την υγεία τώρα τα χέρια μας. Ελπίζω ότι έχετε ήδη αφαιρέσει τη μάσκα μόλις αναμειχθεί ο γύψος. Και τώρα φορούμε γάντια από καουτσούκ και ένα πράσινο μπλουζάκι (έτσι η φωτογραφία θα αποδειχθεί πιο όμορφη), διαφορετικά θα είναι σαν εμένα όταν ξεχάσω να τα φορέσω όταν εργάζεστε με υγρό γύψο - τα χέρια θα γίνουν ξηρά και τραχιά . Και τώρα, προσπαθώντας να μην παραβιάσω το ειδυλλιακό που δημιουργήθηκε πριν, σε ένα λεπτό στρώμα γύψου. Τύκος από αυτή τη φορά θα πρέπει να πυκνώσει λίγο, γυρίζοντας στο Kefir. Όταν ο γύψος πυκνώνει ακόμα περισσότερο και γίνεται ξινή κρέμα, κηλίδα κάτι επιπλέον στην κάλτσα, για παράδειγμα, λείπει πτυχές, οπές κηλίδας στην κάλτσα. Γενικά, δημιουργούμε με όλη την Αρντατικότητα της ψυχής μου, επιτυγχάνοντας ιδανικές μορφές και ανάγλυφα.
Δεν δημιουργούμε για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν μπορούμε να έχουμε χρόνο να γυρίσουμε το γύψο στο πετρέλαιο και στη συνέχεια ήδη σε ένα παλιό ψωμί. Για όλα όσα έχουμε ένα μέγιστο 10 λεπτά.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω πόσο καιρό ο γύψος είναι τελικά σκληρός. Αλλά, καθώς γράφουν στο Διαδίκτυο, για 10-15 λεπτά, για κάποιο λόγο, δεν σκληρύνει. Επομένως, θαυμάζουμε τη δημιουργία μας μέχρι να γίνει πολύ πέτρα και ξηρό. Θαυμάζουμε και συνεχίζουμε να δημιουργούμε, τώρα ήδη βρούμε ότι η δημιουργία μας είναι ένα εξαιρετικό αντικείμενο όχι μόνο για μια φωτογραφία ...
... Αλλά για γελοιοποίηση.
Και τότε η επόμενη μέρα ήρθε, καλά, ή απλά αισθανθήκατε το κρύο της πέτρας και την ξηρότητα της ερήμου. Δίνουμε στο αριστούργημά μας, αφήστε το αστάρι και το μόνο που το κάλυπτε προσεκτικά. Ανακαλύπτουμε ότι ο αστάρι είναι άγρια βρωμάει, παίρνουμε ένα φορητό υπολογιστή από το εργαστήριο και πηγαίνουμε να κάνουμε κάτι μέχρι το βράδυ, μόνο και μόνο επειδή αυτός ο αστάρι στεγνώνει την ημέρα.
Για την επικάλυψη του εκκινητή, χρησιμοποιώ σφουγγάρια για το πλύσιμο των πιάτων, επειδή οι φούντες στη συνέχεια με λείπουν πολύ τεμπέλης και τα σφουγγάρια δίνουν μια πιο ομαλή επίστρωση από τα γούστα. Χρησιμοποιώ το αστάρι με την επόμενη φωτογραφία, καλό, αλλά οδυνηρά βρωμίζοντας.
Το βράδυ, όταν ο αστάρι είναι ήδη αρκετά συνοφρύωμα, παίρνουμε ένα όπλο και πυροβολούμε μια γάτα με μια θερμοκύρια και αρχίστε να διακοσμείτε ακόμα περισσότερο τα έργα τέχνης μας. Κρατάμε κοχύλια και βότσαλα (ή ότι η δημιουργική σας φύση απαιτείται εκεί), μπορείτε και δεν είστε όμορφοι, εξακολουθούν να γεμίζουν. Ελαφρώς καλύψτε τα με μια πάστα με μια πάστα ακρυλικό ανάγλυφο χοντρό (δεν μπορεί να είναι λευκό). Και αφήστε το να το στεγνώσει μέχρι το επόμενο πρωί.
Καταλαβαίνουμε ότι το μπουκάλι εξακολουθεί να βρωμάει και βρωμάει στο μπαλκόνι, το οποίο στο υπνοδωμάτιο, πάρτε το μπουκάλι, και ξεκινήστε την ταχεία κίνηση προς ένα άλλο δωμάτιο, ανοίξτε την πόρτα, σκοντάψτε στη γάτα, καταπολεμήστε το πόδι για το επίκλημα, α Μπουκάλι φύλου, Όλοι ανησυχούν, τραβούμαστε έναν σύζυγο από τη γάτα, ενώ δεν την καταχρώθηκε για έναν αιτιώδη τραυματισμό, το Chrome παίρνει ένα μπουκάλι μακριά από το υπνοδωμάτιο.
Το πρωί κολλάμε τα πάντα που έπεσαν ως αποτέλεσμα της βραδινής περιπέτειας των κελυφών και των βότσαλα, ξεκινάμε την πιο ενδιαφέρουσα δημιουργικότητα - ζωγραφίζοντας το μπουκάλι μας. Χρησιμοποιούμε ακρυλικά χρώματα. Ξεκινάμε με το πιο σκοτεινό - κοβαλτικό μπλε. Βάλτε τα πλήρως όλα τα μπουκάλια, όλες οι μικρές συνδρομές και πτυχές, όλα τα κελύφη και τα βότσαλα.
Θα είναι το βάθος της θάλασσας μας, υπάρχουν πιο πιθανά τρομερά ψάρια που δεν έχουν δει ποτέ το φως ... από το "Σε αναζήτηση του Nemo", πιθανότατα έχετε τα πάντα εξοικειωμένα μαζί τους.
Όταν το μπλε κοβαλτίου θα στεγνώσει, παίρνουμε χρώμα με ένα λαμπρό - τιρκουάζ. Και ζωγραφίζω επίσης ολόκληρο το μπουκάλι, αλλά δεν αναρρίχηση σε όλα τα είδη απλών και πτυχών. Θα είναι μια φωτεινή θάλασσα, υπάρχουν καλά ψάρια και καρχαρίες, που τρώνε καλά ψάρια.
Το επόμενο στρώμα θα προσθέσει κάποιο πλαγκτόν. Θα έχει σμαραγδένιο χρώμα. Πραγματικά δεν ξέρω πραγματικά τι είδους χρώμα είναι, αλλά έχω δει ακριβώς το σμαράγδι στα κύματα της θάλασσας. Βρίσκεται τώρα μόνο στις κορυφές των προεξοχών, σχεδόν μια ξηρή φούντα, αλλά έτσι ώστε οι προεξοχές να ζωγραφιστούν σχεδόν εντελώς.
Στη φωτογραφία που βρίσκεται κάτω από αριστερά προς τα δεξιά - μπλε κοβάλτιο, τυρκουάζ και σμαράγδι. Στις τελικές φωτογραφίες, μπορείτε να εξετάσετε πιο κοντά, καθώς τα χρώματα βρίσκονται, και στη συνέχεια σε αυτά, καθώς δεν είναι πολύ κατανοητό.
Τώρα σχεδιάζουμε θαλάσσια άλγη. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε οξείδιο χρώμιο ακρυλικού χρώματος.
Παραμένει να προσθέσετε μια μικρή αντανάκλαση του ουρανού (ουράνιο μπλε) και το αφρό της θάλασσας (Belil Titanium). Αντανάκλαση του ουρανού με μια πρακτικά ξηρή φούντα, αγγίζοντας μόνο τις περισσότερες άκρες των προεξοχών, σε αυτά. Θαλασσινό αφρό που χρησιμοποιήσαμε μια πολύ ξηρή φούντα, ακριβώς πέρα από τις προεξοχές με μια σκληρή βούρτσες τρίχας.
Στην παρακάτω φωτογραφία - άλγη, αντανάκλαση του ουρανού, θαλάσσιο αφρό.
Θαυμάζουμε το αποτέλεσμα, και τον αφήσουμε τελικά να αρρωστήσει.
Αλλά δεν είναι ακόμα. Το περίεργο δημιουργικό μας μυαλό αποφασίζει ξαφνικά ότι κάτι λείπει εδώ.
Και, υπακούει, αρχίζουμε να δημιουργούμε ένα δίκτυο αλιείας (το λουλούδι εδώ φαινόταν ακατάλληλο για μένα).
Πάρτε τα ερείπια του τούλι ενός κατάλληλου σχεδίου (πλέγματος). Δεδομένου ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί από το δίκτυο, ελαφρώς τόνωση σε μια λύση από ακρυλικά χρώματα Ubra Zajaja και αέριο αιθάλης (που ονομάζεται ... καφέ και μαύρο).
Με τη βοήθεια του Thermopystole ήδη γνωστές σε εμάς, προσαρμόζουμε το δίκτυο στη φιάλη.
Έτσι το δίκτυο μοιάζει με ένα ξένο στοιχείο. Για επιτυχή ολοκλήρωση σε ένα μπουκάλι, κολλάμε βότσαλα, κοχύλια που δεν θα είναι βαμμένα, έτσι πρέπει να είναι όμορφα. Και το επίχρισμα, μιμώντας τα κύματα, πάλι ανάγλυφο πάστα.
Ζωσαρίζουμε την ανάγλυφη πάστα και το δίκτυο στο κατώτερο άκρο στην ίδια ακολουθία με ολόκληρη τη φιάλη, προσπαθώντας να μην βλάψει όμορφα βότσαλα και κελύφη. Καλύπτουμε το δίκτυο ελαφρώς άλγη (ανάγνωση - πλάκες βαφής με οξείδιο χρωμίου). Ανανεώστε λίγο αφρό της θάλασσας έτσι ώστε να ξεχωρίζει περισσότερο. Αυτό είναι όλο.
Βάζουμε ένα μπουκάλι στο ράφι και απολαμβάνουμε το αποτέλεσμα της δουλειάς μας.
Μια πηγή