Το πρώτο πράγμα κόβει τις λωρίδες, στη συνέχεια ψιλοκομμένο και ραμμένο.
Όλα είναι όπως συνήθως - στο στυλ του patchwork.
Όπως και κάθε "χάμστερ", βρήκε το ακόλουθο περικοπή των τυφλών σκληρών ιστών στην άκρη (παραμένουν όταν οι φίλοι συνθλίβονται). Τους έδωσε μεταξύ τους και έλαβε αυτό το ίδρυμα:
Παραμένει να υστερούν αυτές τις δύο σελίδες μεταξύ τους ...
Έλαβε κόλλα και άρχισε να χάσει. Η βάση είναι σχεδόν εντελώς, και το σκάκι είναι μόνο στις ραφές.
Περαιτέρω είναι ευκολότερη. Μετά την καταπολέμηση της κόλλας, συνδέουμε το σκάκι με τη βάση και σταθερά με γειτονικά με το χέρι:
Και έπειτα έγινε εντελώς εύκολο να αναπνεύσει - επέλεξε μια επένδυση προς την αντίθετη κατεύθυνση και άρχισε να ράβω. Στην αρχή, μέσα από τις ραφές (οι δερματες, δεν μπορούν να ανεχθούν περιττές διατρήσεις στην επιφάνεια) σταθεροποιημένα όλα τα στρώματα με βελόνες, τότε το νήμα του σχεδίου γύρισε γύρω από την άκρη για να εδραιώσει την τοποθέτηση των ραμμένων τεμαχίων και ακόμη και στη συνέχεια άρχισε να εκτοξεύει επιπλέον περικοπές γύρω από την άκρη.
Πρώτον, ράψτε από τη λάθος πλευρά, τότε τυλίγουμε στην μπροστινή πλευρά, προσθέτουμε και προσθέτουμε ήδη στην μπροστινή πλευρά. Εγώ, δυστυχώς, δεν κατάφερα σε μια ομαλή γραμμή, αλλά δεν το επαναλάβω. Ο Θεός είναι ο κριτής μου.....
Καλά, κατ 'αρχήν, και αυτό είναι. Παραμένει στοιχεία φινιρίσματος. Τόσο το διοικητικό συμβούλιο, το οποίο μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως χαλί στις καλοκαιρινές εκστρατείες στη φύση, έτοιμη.
Μόνο εδώ οι γωνίες δεν λειτουργούσαν στις άκρες - δεν έχουν σχεδιαστεί για ένα τέτοιο πάχος του υφάσματος .... αλλά δεν έχει σημασία - με το χρόνο και αυτό το ελάττωμα θα εξαλειφθεί ....
Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας.