Στη Νορβηγία, οι μικρές μικρές άνδρες τους ζουν που ονομάζονται ξωτικά. Κανείς δεν τους είχε δει ποτέ. Αλλά οι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει ο κόσμος των ξωτικών. Οι άνθρωποι τους αντιμετωπίζουν, προσπαθήστε να μην τους θυμωθείτε, και έχουν ορισμένους κανόνες, πώς να μαντέψουν τα ξωτικά. Όπου, όπως πιστεύεται, τα ξωτικά ζουν, οι άνθρωποι δεν τρίβουν τους δρόμους, μην εγκαθιστούν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, μην οικοδομούν στο σπίτι. Όλοι γνωρίζουν καλά ότι αν πέσετε στην κατοχή των ξωτικών, τότε δεν μπορείτε ποτέ να επιστρέψετε από εκεί. Έχουν τη δική τους χώρα, την οποία κανείς δεν έχει δει ποτέ.
Αλλά τα ξωτικά στον κόσμο των ανθρώπων αισθάνονται κατάκτηση. Μια φορά κι έναν καιρό, οι άνθρωποι και οι ξωτικοί ήταν φίλοι. Πήγε να επισκεφθεί ο ένας τον άλλον. Ο κόσμος των ξωτικών ξεκίνησε σε εμάς μέχρι να συμβεί μια πολύ διδακτική ιστορία ...
Σε μια μικρή πόλη στη Νορβηγία, που ονομάζεται Narfik, έζησε ένα πολύ υπάκουο αγόρι που ονομάζεται Nicholson. Ήταν ένα παιδί ηλικίας 6 ετών, πάντα σε κάτι Izmazan, από τον σχεδιαστή, τα μαύρα μαλλιά του ήταν σχεδόν πάντα σώμα σε αταξία. Ήταν ένα πολύ ιδιότροπο παιδί, ό, τι του είπαν οι γονείς του, έκανε με το αντίθετο. Ο πατέρας του ήταν αγρότης και η μητέρα νοικοκυρά. Ο Nicholson, οπότε το όνομά του ήταν, παντού Lasil ήταν το Fidth, πυροβόλησε από σφεντόνα σε πουλιά, ψιθυρίζει τις φωλιές τους, έτσι ώστε τα πουλιά να εγκαταλείψουν τα ναρκωτικά. Θα μπορούσε να βάλει στη βεράντα των γειτόνων αδιάβροχο κρούστα. Στη συνέχεια, έρχεστε στη βεράντα, ένας ηλικιωμένος άνδρας ηλικίας 50 ετών, ένα πολύ μεγάλο σετ, γλίστρησε πάνω και έπεσε με όλο το σώμα, στη βεράντα και χτύπησε τον εαυτό του όλα τα μαλακά μέρη. Οι γείτονες διαμαρτυρήθηκαν συνεχώς στο Nick στους γονείς. Ήταν πολύ ντροπή για το γιο της. Και μόλις ο Nicholson, μετά τη συγκομιδή, ανέβηκε στον κήπο και οδήγησε το υπόλοιπο μούρο, το οποίο δεν μπορούσε να αγγίξει. Όλοι ήξεραν ότι κατά τη συγκομιδή, μέρος της καλλιέργειας παραμένει στον κήπο, το οποίο θα μπορούσε να φάει οι Elfs.
Επιπλέον, το τακτικά μεθυσμένο γάλα και τρώγεται το μπισκότο, το οποίο επίσης προοριζόταν να ξωτά. Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις, πιστεύεται ότι για να φύγει στο τραπέζι οποιοδήποτε φαγητό για τη νύχτα, νείνει τα ξωτικά και δεν θα κλίνουν στο σπίτι. Η μητέρα του ανέχθηκε τη μητέρα του για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν σταμάτησε τα αγαπημένα λόγια του ξόρκι, μετά την οποία ο γιος της έπεσε σε πλήρη διάθεση των ξωτικών. Είπε! "Elfina έρχονται!" Και Thunder Thundered, και έτσι δεν ακούστηκε ποτέ σε αυτά τα μέρη. Ήταν ένα σημάδι, ένα σημάδι που την άκουσε.
Στη χώρα, τα ξωτικά βροντή βροντή. Οι κάτοικοι βγήκαν από τα μικροσκοπικά σπίτια τους και κατευθύνθηκαν στο παλάτι, σε αμμώδη κίτρινα μονοπάτια. Κάθε κάτοικος είχε τα δικά της έγχρωμα ρούχα, τα οποία ήρθαν στο χαρακτήρα του. Τα χρώματα των σπιτιών ζωγραφίστηκαν αναλόγως. Κατά μήκος του παλατιού συγκέντρωσε όλους τους κατοίκους μιας μικρής χώρας, που ονομάζεται Persic. Η βασίλισσα της Elfina στάθηκε σε κάνναβη να είναι πάνω απ 'όλα και είπε: "Αγαπητοί κάτοικοι, μας δίνεται ένα σημάδι ότι οι άνθρωποι χρειάζονται τη βοήθεια μας!" - Την ίδια στιγμή, ορκίστηκε τόσο πολύ με το μαγικό ραβδί του, το οποίο ήταν στο χέρι της, ότι αυτοί οι κάτοικοι που στάθηκαν μπροστά ήταν ευέλικτοι, έτσι ώστε να μην τους βλάψουν. "Ένα σήμα ήρθε σε εμάς", συνέχισε - αυτό που ένα τρομερά άτακτο παιδί ζει δίπλα στην πόρτα στο χωριό! "
"Ναι, ναι," οι φωνές στο πλήθος απάντησαν.
"Αυτό το παιδί" πονάει όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και για μας, ξωτικά. Την άλλη μέρα, έφαγε όλα τα αποθεματικά μας που μας άφησαν οι άνθρωποι ", δήλωσε η Ελφίνα. "Έφαγε επίσης τα cookies μας!" - Είπε ο νεαρός ξωτικός σε ένα μπλε καπέλο που ονομάζεται NULF. "Και έπινα το γάλα μας!" - Ονομάζεται ένας ηλικιωμένος Elf σε ένα πράσινο καπέλο που ονομάζεται Κόλπος.
"Ετσι!" - δήλωσε η Elfina, συνοφρύωμα φρύδια και να παρακολουθήσει τα χείλη του, δεν αγάπησε όταν διακόπτεται. "Πρέπει να διδάξουμε ένα αγόρι με οποιονδήποτε τρόπο! Ποιες είναι οι προτάσεις;
"Ας τον στρατολογήσουμε σε ένα όνειρο!" - πρότεινε ένα Elf με ένα κακό πρόσωπο που ονομάζεται Zolf. Ήταν το πιο κακό Elf στη χώρα τους. Ακόμα και τα ρούχα ήταν γκρίζα, άσχημο χρώμα. Πολλοί κάτοικοι φοβούνταν τον ίδιο.
"Προτείνω, να διδάξω, να μην σκοτώσω", δήλωσε η Ελφίνα, σιωπηρή τη μύτη της. Η ίδια η ίδια έγινε τρομερά από τα λόγια του. "Ας του δώσουμε ομιλία και ακρόαση", προσφέρθηκε το κορίτσι - ένα ξωτικό σε ένα καπέλο λιλά που ονομάζεται Ufine. - Ας δούμε τι θα κάνει.
"Πρότεινα να διδάξω, και όχι τα βασανιστήρια," επαναλαμβανόμενα, η Elfina διόρθωση του ποδιού του νέου, τριαντάφυλλο.
"Και ας κάνουμε την ψυχραιμία του στη χώρα μας και να τον αφήσω εδώ για πάντα! - Προτεινόμενη NILF, ένα νεαρό κακόφημο Elf.
"Αλλά αυτή είναι μια σκέψη! - φώναξε το ξωτικό και έθεσε το δείκτη στην κορυφή. - "Μόνο δεν θα το αφήσουμε πάντα, έχω ένα σχέδιο!" Πρέπει να αποφασίσετε ποιος πηγαίνει για το παιδί! Τα ξωτικά έχουν αυξηθεί μεταξύ τους και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα προχωρούν. Ο Κόλπος είπε: "Αφήστε εκείνη που πρότεινε αυτό!" Και όλοι άρχισαν να κοιτάζουν τον NILF.
"ΕΓΩ? Γιατί εγώ?" - διακήρυξε το NULF. Τα μάτια του φαινόταν μεγάλα, έγιναν ακόμα περισσότερο από έκπληξη.
"Έτσι, είναι", δήλωσε η Elfina "αλλά πώς θα φτάσω εκεί;" Δεν ξέρω πού να πάω: - Προσπάθησα να υποστηρίξω τον NILF. "Θα σας βοηθήσω και το μαγικό μου ραβδί απάντησε στη βασίλισσα.
Έβαλε το ραβδί του πάνω από το κεφάλι του. Όλα τα ξωτικά χωρίστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε ο NILF να ήταν σε έναν κύκλο ένα και μίλησε!
"Rivers - Century - Vic - AK - Juri" - και άγγιξε το τέλος ενός ραβδιού σε ένα μπλε καπέλο NULF. Και στο σφιχτό λεπτό Nilf Spurla, στρέφοντας σε ένα εκατομμύριο χιλιάδες μικρές αναβοσβήνει αστέρια και εξαφανίστηκε.
Μετά από αυτό, η Ehfina σήκωσε τα ροζ φορέματα του, οι σύμβουλοι της βοήθησαν να κατέβει στο έδαφος στο έδαφος και να αναπτυχθεί στο παλάτι. Για τις φυλές και τους συμβούλους της. Οι κάτοικοι της χώρας άρχισαν να αποκλίνουν το σπίτι. Συζητώντας τον Nicholson που είχε πέσει για ύπνο, με μια αίσθηση ολοκληρωμένου χρέους. Σήμερα, ήρθε η γειτονική γάτα στην ουρά, όταν προετοιμαζόταν για ένα άλμα στην πεταλούδα. Έδωσε το λεπτό νήμα κοντά στη βεράντα του γείτονα, έτσι ώστε να γεμίζει και να αυξήσει τους δύο κάδους με νερό, που έφερε. Ένας κάδος γύρισε ανάποδα έπεσε στο κεφάλι του γείτονα. Και αυτό είναι ένα μικρό μέρος του γιατί χαμογέλασε τώρα σε πλήρη στόμα, που βρίσκεται στο κρεβάτι. Ο Nicholson γύρισε στο πλευρό του, προσέφερε τα χέρια του κάτω από το κεφάλι και έπεσε ...
Ξύπνησε επειδή κάτι ή κάποιος σκουριάζει στο δωμάτιό του. Υπήρχε μια βαθιά νύχτα. Ο Nikolson άνοιξε τα μάτια του, κάθισε και φτάνει στη λυχνία νύχτας γύρισε το φως.
Ο Nicholson έκπληκτος από αυτό που είδε. Πριν από αυτόν κάθισε ένα αγόρι της ηλικίας του είναι 5-6 ετών. Ήταν ντυμένος με μπλε παντελόνι με μαύρα παπούτσια με τυλιγμένες κάλτσες, μπλε πουκάμισο. Από το λαιμό κρεμασμένο μια μακρά μπλε γραβάτα και σε ένα καπέλο σαν ένα κουδούνι λουλουδιών. Τα αυτιά του βγάζουν από τα καπέλα και ήταν ασυνήθιστα επιμηκύνονται στην κορυφή της μορφής. Κοίταξε πολύ αστείο και ασυνήθιστο. Nicholson Proter μάτια χέρι futs, το αγόρι δεν εξαφανίστηκε, το τρίβεται για άλλη μια φορά, μάταια.
"Γεια" - είπε ο επισκέπτης
"Στο Vet" - είπε ο Nicholson σε απάντηση: "Ποιος είσαι;"
"ΕΓΩ? Είμαι ξωτικό. Το όνομά μου είναι NULF, και εσύ; "
"Είμαι ο Nicholson!" - Ο Nicholson απάντησε: "Πώς φτάσατε εδώ;"
"Μέσα από την πόρτα!" - Απαντήθηκε NILF και επεσήμανε την πόρτα του υπουργικού συμβουλίου.
"Δεν μπορεί?" - Ο Nicholson έκπληκτος και πλησίασε την πόρτα του υπουργικού συμβουλίου, το άνοιξε. Στο ντουλάπι κρεμασμένα πράγματα.
"Αχ, κατάλαβα. Είσαι το όνειρό μου!" - Είπε ο Nicholson.
"Sleep - Sleep: Καταπραϋντικό δήλωσε ο φιλοξενούμενος, ichiborated:" Ας πάμε για μια βόλτα! "
"Πού?" Ο Nicholson ρώτησε.
"Εκεί, πού προέρχομαι; - απάντησε NULF.
"Από εκεί, ο επισκέπτης είπε να δείχνει μια πόρτα του υπουργικού συμβουλίου:" Ας πάμε, θα σας δείξω πού μένω "
Ο Nicholson έχει αναρωτηθεί: "Γιατί όχι, αυτό είναι ένα όνειρο. Ποτέ δεν ονειρευόμουν τέτοια όνειρα. " Και έβγαλε γρήγορα τα μαύρα σορτς και ένα κίτρινο μπλουζάκι. Ο Elf περίμενε μέχρι το φόρεμα του αγοριού και να ρωτήσει "καλά τι; Ετοιμος? "
"Έτοιμο" - απάντησε ο Nicholson.
"Τότε πήγαν", δήλωσε ο NILF, ανοίγοντας την πόρτα του υπουργικού συμβουλίου. Και για το θαύμα! Πίσω από την πόρτα μεγάλωσε πράσινο λιβάδι και λουλούδια. Όμορφα λουλούδια, όπως ποτέ δεν είδε. "Δεν μπορεί!" - Ο Nicholson είπε στην έκπληξη.
"Ίσως ίσως αυτό είναι ένα όνειρο. Και στα όνειρα μπορεί να υπάρχει οτιδήποτε άλλο "- απάντησε ο Elf. Βγήκαν πάνω από το κατώφλι πόρτας. Η πόρτα κλειστή και αμέσως αναβοσβήνει ένα εκατομμύριο χιλιάδες αστέρια και εξαφανίστηκε.
"Blimey !!! - Είπε ο Nicholson.
"Αυτό είναι ένα όνειρο. Ύπνο! - Το Pubohukal επαναλαμβάνει το Elf "Ας πάμε"
Περπάτησαν κατά μήκος του αμμώδους δρόμου ευθεία και ευθεία. Ο ζεστός άνεμος τους έριξε στο πίσω μέρος.
Το χόρτο μεγάλωσε, ανθίζει λουλούδια και πέταξε πεταλούδες, όσο πιο μακριά πήγαν βαθιά στα λιβάδια, τόσο ψηλότερα φαινόταν γρασίδι, μεγαλύτερα λουλούδια και πεταλούδες. Περιγράψτε με τη χώρα σου, τι είναι αυτή; Ο Nicholson ρώτησε.
"Η χώρα μου είναι πολύ μακριά. Ονομάζεται ροδάκινο. Αναπτύσσουμε τα ροδάκινα ", απάντησα Elf.
"Και που διαχειρίζεται τη χώρα σας;" Ο Nicholson ρώτησε
"Η βασίλισσα μας του Ehphin. Είναι πολύ ευγενική και δίκαιη "- απάντησε ο Nilf.
Σύντομα το γρασίδι ήταν υψηλότερο από την ανάπτυξή τους, τα λουλούδια ήταν τεράστια, και οι πεταλούδες ήταν σαν ιπτάμενα έγχρωμα αεροπλάνα.
"Θέλω να φάω", δήλωσε ο Nicholson. Ο Elf έβγαλε το μπλε καπέλο του, έβγαλε δύο ροδάκινα από αυτήν.
Ένα τεντωμένο nicholson.
"Παίρνω?" Ο Nilf μίλησε με προσοχή.
Και οι δύο κάθισαν για να φάνε.
"Strange, Nicholson είπε" - το γρασίδι είναι πολύ υψηλό "
"Αυτό δεν είναι ένα υψηλό χορτάρι, έχει μειωθεί", το NULF γέλασε. "Αυτό είναι ένα όνειρο" - πρόσθεσε ........