Αυτή είναι μια τέτοια βαρβαρική μεξικανική παράδοση, αλλά τα παιδιά την αγαπούν πάρα πολύ, και ίσως η αρχική ιδέα δεν ήταν τόσο άσχημα, καθώς άλλαξε στις μέρες μας. Η βάση των hemps - ένα σκάφος από έναν όνη πηλό, στην οποία τα γλυκά τοποθετούνται και όλα αυτά καλύπτονται με λεπτό χρωματιστό χαρτί (συγνώμη, ξέχασα πώς στα ρωσικά ονομάζεται αυτό το χαρτί, αλλά σίγουρα έχει ένα ειδικό όνομα, Σχεδόν σαν ταξιδιώτες, μόνο μαλακότερα και διαφορετικά χρώματα στα ισπανικά, αυτό είναι το Papel China), το παραδοσιακό hempata έχει σχήμα αστερίσκου. Το Hempata κρέμεται στο σχοινί, το ένα άκρο του σχοινιού είναι σταθερό, το άλλο άκρο στα χέρια κάποιου. Το παιδί είναι δεμένο, τότε το παιδί γυρίζει γύρω από τον άξονά τους για να χάσει τον προσανατολισμό και στη συνέχεια να δώσει ένα ραβδί, η εργασία είναι να χτυπήσει ένα ραβδί κατά μήκος του φτερνίσματος, τότε τα βότσαλα είναι σπασμένα, η καραμέλα πέφτει έξω, τα παιδιά παίρνουν καραμέλα, το καθήκον Συμπληρώνει ότι ο κυνικός σύντροφος που κρατά ένα από τα άκρα του σχοινιού και τον τραβάει, το Penata πηδά και είναι δύσκολο για αυτό. Πολύ φύγει. Ο χρόνος κάθε παιδιού είναι περιορισμένος, υπάρχει ακόμη και μια ειδική μέτρηση, την οποία λέγεται ολόκληρη η χορωδία, στο τέλος του, το ραβδί πηγαίνει στο επόμενο παιδί κλπ. Με τα χρόνια και αιώνες, αυτή η παράδοση εξαπλώθηκε στις χώρες της Λατινικής και της Νότιας Αμερικής και των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου υποβλήθηκε σε ισχυρές αλλαγές. Εάν το σκάφος από έναν ανεπιθύμητο πηλό σπάσει πολύ εύκολα (και στη συνέχεια το κύριο πράγμα είναι να πάρει, να μην cram), τότε σύγχρονα καραβάκια άρχισαν να κάνουν στο στυλ papier "Δεν φαίνω μέσα σε μια βάση από χαρτόνι, δεν θα δουλέψει με ένα χτύπημα, οπότε τώρα δεν είναι καν για τα παιδιά των ματιών και το κύριο έργο είναι να να γεμίσει ότι υπάρχουν δυνάμεις, αλλιώς δεν θα το σπάσει ... και το χειρότερο πράγμα που οι hemp άρχισαν να κάνουν με τη μορφή υπέροχων ήρωων (φανταστείτε ότι το παιδί, χωρίς να φτιάχνει τις δυνάμεις του, σκουπίζει την Σταχτοπούτα ... έτσι -JAS). Η κόρη μου άρεσε πραγματικά αυτή την παράδοση, αλλά κατάφερε να πείσει ότι δεν ήταν καλό να χάλια (ναι, ανεξάρτητα από το τι) δεν είναι καλό, έτσι ώστε να κάνουμε μόνο σουβενίρ στο ύφος των βότσαλα, γιατί Δεν υπάρχουν καραμέλες μέσα, τότε δεν υπάρχει σκάφος αργίλου, αλλά απλά μια βάση από χαρτόνι, το χρωματιστό χαρτί κόβεται σε λεπτές λωρίδες, έχουμε τη βάση της βάσης με αυτές τις λωρίδες με τη μορφή ενός κένττου.
Κάπως κάναμε στην έκθεση ασαφών, αυτά γίνονται σε όλους τους κανόνες. Στο βάθος μπορείτε να δείτε τους Pegs με τη μορφή αστέρων (παραδοσιακό σχήμα)
Μπορεί να δει εδώ πώς η Penata είναι σταθερή στο σχοινί
Λίγες περισσότερες ιδέες
Και αυτό το κάναμε ως σουβενίρ, σε μια άλλη τεχνική - μια πλαστική φιάλη σώζεται από διάφορους σπόρους.
