Γειά σου! Συνεχίζοντας το θέμα των δώρων, θέλω να μοιραστώ τη μικρή μου εμπειρία, μπορούμε να έρθουμε στο Handy! Στις ήδη "καλές" παραδόσεις μου, ζητώ συγγνώμη για την ποιότητα της φωτογραφίας. Μόλις κάθονται, είναι δυνατόν να κάνουμε κάτι, εντοπίζει αμέσως ότι η μπαταρία στην κάμερα κάθισε κάτω και στο χέρι υπάρχει πάντα ένα έτοιμο τηλέφωνο .. καλά ...
Πήρα ένα μπουκάλι κονιάκ, με ένα πώμα βύσματος, καθώς η λειτουργικότητα μετά τη διακόσμηση θα πρέπει να αποθηκευτεί (στην περίπτωσή μου). Προσπάθησα να πλύνω τις ετικέτες, για κάποιο λόγο αυτή η διαδικασία δεν έφτασε στο τέλος, δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι ότι εμπόδισα, και στη συνέχεια αποφάσισα ότι δεν θα με βλάψουν, έτσι με αποτέλεσμα, γύρισε έξω.
Ψύχθηκα το μπουκάλι της κατασκευής PVA, επιτρέψτε μου να στεγνώσω. Το κέλυφος αυγού από τα ωμά αυγά κρατούσα εκ των προτέρων, έσπασε το μεγαλύτερο τους. Καταπολέμηση της κόλλας PVA μικρές περιοχές, κολλήθηκα ένα μωσαϊκό κέλυφος στο γυαλί.
Η διαδικασία είναι μακρά και κουραστική, ακόμη και η τηλεόραση δεν βοηθάει! Φέτες κοχύλια ήταν αρκετά μεγάλα, φαινόταν να είναι τόσο άνετα. Αλλά τότε ο Oglo ... ο αγαπημένος γιος ανέβηκε στα αυγά και τα δάχτυλά τους έσπασε σε κομμάτια σχεδόν δύο, και ακόμη και τρεις φορές μικρότερες από ό, τι είχα αρχικά. Αποφάσισα ότι όλα ήταν χαλασμένα (καλά, όχι τα πάντα, φυσικά, και το κέλυφος). Δοκίμασα να κολλήσω μικρά κομμάτια και αποδείχθηκα ότι μου αρέσει τόσο ακόμα περισσότερο, τόσο προσπαθώντας με διαφορετικούς τρόπους, μικρά κομμάτια ευκολότερα να συγκεντρωθούν μεταξύ τους, αποδεικνύεται σχεδόν παζλ! Δεν είχα το κάτω μέρος του πυθμένα.
Όταν όλα αυτά αποξηραμένα, κάλυψα ένα μπουκάλι λευκή ακρυλική βαφή, με βούρτσα, ζωγραφική και ρωγμή, δύο φορές. Δεν φωτογραφίζω αυτή τη στιγμή, οπότε εδώ είναι μια ακρυλική φωτογραφία χρώματος. :) Εδώ έχω αυτό:
Πιάσαμε το τρίτο στρώμα χρωμάτων ήδη με ένα σφουγγάρι, επειδή από μια σκληρή φούντα (για να καθαρίσετε τις ρωγμές, ήταν απαραίτητο να είναι σκληροί) ίχνη στο κέλυφος παρέμεινε. Στη συνέχεια (λαμβάνοντας αυτή την ευκαιρία - ευχαριστώ τεράστια φίλη μου με μια γιορτή) πήρα ένα χρυσό χρώμα, δανείστηκε από τη φίλη μου (Yulchik, εγώ ειλικρινά, επιστρέψτε!)
Με αυτό το "χρυσό" ζωγράφισα μικρές περιοχές, ζωγραφίζοντας τις ρωγμές, στη συνέχεια ένα βαμβακερό δίσκο, υγρό στο νερό, σβήνει αμέσως το "περιττό", αποδείχθηκε ότι:
Για decoupage είχα μια τέτοια πετσέτα:
Συνεπώς, λαμβάνουμε το 1/4 μέρος:
Είτε η ιταλική αυλή, είτε η ελληνική ... ομορφιά, όχι μια χαρτοπετσέτα! Χρησιμοποιούμε μόνο το ανώτερο στρώμα τριών, με ένα σχέδιο
Περαιτέρω η διαδικασία δεν φωτογραφήθηκε !!!!!! Επειδή, σε αντίθεση με την κολλήσει το κέλυφος, αυτή η διαδικασία ήταν συναρπαστική !! Και δεν ήταν πολύ χρόνο! Θα περιγράψω: από 1/4 χαρτοπετσέτες έτρεξε το στοιχείο που χρειαζόμαστε, εφαρμόζοντας και απλά από το μπουκάλι. Στη συνέχεια, εξάπλωσε το PVA με νερό, έστειλε το στοιχείο μας στο μπουκάλι καθώς το βλέπουμε ήδη ιδανικά και άρχισαν να χάσετε γρήγορα και απαλά τη φούντα με την επιφάνεια κόλλας της χαρτοπετσέτας, από τη μέση έως τις άκρες. Δεδομένου ότι παραμορφώνεται από το υγρό, σφίγγει λίγο στις άκρες, αλλά επειδή είχα επίσης ένα μπουκάλι με το μετρό, βοήθησε ακόμη και. Όταν όλα τόνισαν, η φούντα είναι πιο μαλακό (ίσως χρειάζεστε και σκληρά, δεν ξέρω ακριβώς, αλλά αποδείχθη τα πάντα), σαν να "καρφώσει" από πάνω, τακτοποιημένα, φυσαλίδες. Όταν όλα είναι ξηρά, αποδείχθηκε ότι η χαρτοπετσέτα "διεισδύσει" σε όλες τις ρωγμές, αποδείχθηκε, κατά τη γνώμη μου, είναι ενδιαφέρον.
Είδος προβολής κοντά:
Ξέχασα: το καπάκι-φελλό στην κορυφή, στο κέντρο, είχε το λογότυπο του κατασκευαστή, φώναξα φάντασμα ένα κομμάτι ενός από τα στρώματα των χαρτοπετσέτες πάνω του. Όταν είναι κεχρί, τα κομμάτια των κελυφών επικολλημένα στην κορυφή, τότε το κέντρο με τα "αυγά" ήταν γρατζουνισμένο, σαν ένα μπουκάλι. Στη συνέχεια ο κύκλος πέρασε στον κύκλο με ένα μοτίβο από μια χαρτοπετσέτα και γύρω από το καπάκι-φελλό ήταν γρατζουνισμένο σε δύο στρώματα "χρυσού" βαφής.
Στο τέλος, το μπουκάλι, το καπάκι του (εκτός από το μέρος, όπου το βύσμα, φυσικά ...) ήταν τρεις φορές καλυμμένα με ακρυλικό βερνίκι. Εχω αυτό:
Στεγνώνει γρήγορα, καμία απότομη οσμή δεν έχει ότι δεν μπορεί παρά να χαίρεται απουσία ξεχωριστού εργαστηρίου.
Δεδομένου ότι αυτό είναι ένα δώρο, ήταν απαραίτητο να προσθέσετε κάτι για "κομψή" και επισημότητα, αλλά αυτό που μπορεί να αφαιρεθεί ως περιττό. Ένα χρυσό καλώδιο αφαιρέθηκε στο φως, ένα όμορφο κουμπί αγοράστηκε με εισαγωγή "κάτω μέταλλο". Κάνοντας ένα βρόχο, το οποίο μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί από το λαιμό, ράβω ένα κουμπί από πίσω στα κορδόνια, ξηράνθηκε με μια κόλλα "στιγμής-κρύσταλλου", τα άκρα των κορδονιών διαλύθηκαν. Αποτέλεσμα:
Λοιπόν, φυσικά, μερικά εντελώς περιττά πράγματα έχουν παίξει πίσω στη φωτογραφία! Σύμφωνα με το νόμο της Mealness! Αλλά δεν τα παρατηρήσατε; Αυτό είναι καλό!