Αυτό το MK αντιπροσωπεύεται από ένα master από κεραμικά από την Καμάλα.
Όταν βγαίνετε από το φούρνο και τα ζεστά πράγματα, ζεσταίνουν όχι μόνο τα δάχτυλα και φαίνονται όμορφα από ό, τι πραγματικά είναι. Τότε θυμάστε τι όμορφη ήταν, ενώ τους γράφουν, και συνειδητοποιείτε ότι είναι καλύτερα να μην σκεφτείτε τη φύση ούτως ή άλλως.
Έτσι θα ζωγραφίσουμε στα φυσιολογικά χρώματα.
Θα χρειαστούμε:
Χρώματα (Ακρυλικό)
Οι φούντες (σκληρή τρίχες για τη βάση, μαλακότερο για μια "ξηρή βούρτσα" και εντελώς λεπτή μόνο σε περίπτωση μικρών τμημάτων)
Παλέτα, κουρέλια για να σκουπίσει τις βούρτσες, το νερό
Ακριβώς σε περίπτωση - βαμβακερά ραβλάκια, οδοντογλυφίδες και υγρό αφαίρεσης λακκίδων - αν κάτι πάει στραβά.
Και οι ίδιοι οι κάτοικοι.
Για να ξεκινήσετε, είναι δυνατόν να εξασκηθείτε στα πλαγιά πλαγιών, ίσως καιρό έχετε ενοχλήσει από το άσχημο γλάστρα, ή αηδιαστικό Solonka, καλά, ή ποτέ δεν ξέρετε.
Πρώτη - τόνωση. Εγώ, όπως μπορείτε να δείτε, το Iron Azure. Φαίνεται καλό σε ένα σκούρο καφέ, κάποιος προτιμά μωβ ή μαύρη. Πείραμα που σας αρέσει. Όλα τα χρώματα συμπεριφέρονται διαφορετικά. Παίρνουμε μια άκαμπτη βούρτσα τρίγωνο και υγρό-θρησκευτικό νερό. Απορροφούμε μια βούρτσα πιο μπλε και γεμάτη στο σχέδιο, προσπαθώντας να βλάψετε όλες τις εσοχές. Εδώ πρέπει να πιάσετε τον επιθυμητό βαθμό του Gizhin - όταν η βούρτσα αγγίξει τον πηλό, το ίδιο το χρώμα λειτουργεί σε όλες τις αυλακώσεις αυλακώσεων, μπροστά από τη βούρτσα και θα πρέπει να έχει επαρκή αριθμό χρωστικών ουσιών. Θα έρθει σύντομα, ίσως πρακτική ελαφρώς.
Μόλις ζωγραφίστηκαν - παίρνουμε ένα κουρέλι, διαβροχή και διαγράψουμε βαφή έτσι ώστε να παραμείνει σε εμβάθυνση. Εάν αποστασιοποιήσατε και συνέβη ότι το χρώμα έχει ήδη κοπεί και δεν πλένεται με νερό, πρέπει να τρίβετε το βερνίκι με ένα υγρό. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Έτσι τόνωση και από τις δύο πλευρές, μην ξεχνάτε το τέλος.
Ήδη όμορφη, μερικές φορές αυτό το στάδιο ολοκληρωθεί όλη η επεξεργασία των κεραμικών.
Αλλά προχωρούμε περαιτέρω. Παρεμβάσαμε μια πράσινη ευχάριστη σκιά, παίρνουμε μαλακότερο μαλακότερο και το χτυπάμε στην παλέτα, έτσι ώστε το χρώμα να στεγνώσει. Το σημείο δεν είναι να βάλουμε το πράσινο χρώμα στην εσοχή. Θα πρέπει να υπάρχουν μπλε σκιές. Επομένως, ζωγραφίστε προσεκτικά τα φύλλα με μια ξηρή βούρτσα, μην επιτρέπετε στο χρώμα να ελέγξει στην εσοχή. Εάν κάπου το χέρι κούνησε, μπορείτε να προσπαθήσετε να καθαρίσετε αμέσως την αυλάκωση με μια οδοντογλυφίδα, αν με οποιονδήποτε τρόπο, τότε μπορείτε και στην κορυφή θα υπάρξει άλλη στιγμή για να σπρώξετε το υγρό μπλε χρώμα εκεί.
Όταν όλα τα φύλλα είναι προεξοφλημένα, ανακατέψτε το κίτρινο και κάπου για να βάλετε την λάμψη.
Κατ 'αρχήν, η διαδικασία μπορεί να πλησιάσει στο άπειρο, θέλω επίσης να περπατήσω με ένα πολύ υγρό Άρη και ίσως όχι υγρό ...
Εξακολουθώ να τηγανίζω το εναιώρημα μου ελαφρώς στο φούρνο, έτσι ώστε το καλύτερο σταθερό και στη συνέχεια να καλύψει το λάκα. Τι είναι προαιρετικό.
Τέλος, συστάσεις. Πρώτον, προσπαθώ να επιλέξω χρώματα, αδιαφανές. Ποιος δεν είναι στην γνώση της διαφάνειας που αναφέρεται δίπλα στην αντίσταση στο φως, η μαύρη πλατεία σημαίνει την περικοπή αδιαφανή χρώματα.
Δεύτερον, όπως παρατηρήσατε, έχω κρίμα για τον κρίμα μου, και η δική σας ενοχλεί επίσης, αν τα κεραμικά (διαβάζουν - τούβλα) είναι ζωγραφισμένα μαζί τους. Ως εκ τούτου, καλό, αγαπητοί βούρτσες κινούνται για πιο ευαίσθητα έργα. Και τρίτον, αυτό είναι ένα ακρυλικό τόνο, αλλά γενικά μπορείτε, ακόμη και ένα γκουάς, τουλάχιστον βερνίκι. Μόνο συμπεριφέρονται όχι μόνο διαφορετικά χρώματα από τον τύπο, αλλά και διαφορετικές χρωστικές με διαφορετικούς τρόπους, επειδή - πρώτα δοκιμάστε και εξετάστε το αποτέλεσμα. Και να μας δείξει!
Μια πηγή