Ο στόχος μου ήταν να κάνουμε τον αρχικό τύπο κουμπιών σε ένα παλτό κοιλάδων, το οποίο ήταν μη ρεαλιστικό, επειδή δεν ήξερα τι πρέπει να είναι χρώμα, βάρος και υλικό. Υπήρχαν μόνο κατά προσέγγιση "επιθυμίες" - τα κουμπιά θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο εύκολα, αρκετά μεγάλα και προσέγγιση.
Θέλω να προειδοποιήσω αμέσως ότι αυτή η μέθοδος είναι απλή είναι ασυνήθιστα, αλλά μερικές φορές τέτοια απλά πράγματα βοηθούν να βρουν κάτι εντελώς ξεχωριστό.
Ας επιστρέψουμε στα κουμπιά. Το πλαστικό (πηλό πολυμερούς) έπεσε αμέσως λόγω βάρους, αν και αρχικά θεωρούσα αυτή την επιλογή. Φυσικά, υπό το αντικείμενο της ανεξάρτητης κατασκευής κουμπιών, σε αναζήτηση της επιλογής που χρειάζομαι, υπήρχε ένα διάλειμμα όλο το Διαδίκτυο - Ρωσικά και ξένα. Δεν μου άρεσε τα πάντα. Λοιπόν, όπως θα έπρεπε, λύσει το πρόβλημα με τις δικές του δυνάμεις. Ίσως χρησιμοποιούσα κάποιον εδώ, "Δεν είμαι ένα γεύμα και δεν είμαι ίσως" εγώ εμπειρία, τότε συγνώμη.
Στα αποθέματα χάμστερ, φυσικά, βρέθηκε ένα τσόχα, μια στοίβα από παχιά τσόχα διαφορετικών χρωμάτων. Όταν διπλώσαμε μαζί δύο φύλλα, αποδείχθηκε ένα μάλλον εντυπωσιακό παχύ στρώμα, αρκετά κατάλληλο για την επιχείρησή μου. Τα κουμπιά αποφασίστηκαν να κόψουν απλά, χρησιμοποιώντας δύο στρώματα τσόχα, και στη συνέχεια Sheathe. Όλα έξυπνα απλά.
Το πιο δύσκολο πράγμα σε αυτό το θέμα αποδείχθηκε ομαλά να κόβει αυτούς τους περισσότερους κύκλους. Πολύ όχι για βότκα, αλλά για το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κόψτε το μέλλον των κουμπιών μας από την τσόχα με τη μορφή της φόρμας. Δεδομένου ότι επρόκειτο να χρησιμοποιήσω δύο στρώματα και χρειάζομαι 4 κουμπιά, κόψα 8 κύκλους. Πολύ λύπη με το γεγονός ότι δεν υπάρχει λέιζερ λέιζερ στο σπίτι στο χέρι, το οποίο θα με κόψει τέλειους τροχούς ... Puffers, προσπαθώντας να κάνουν μια πιο ή λιγότερο ομαλή άκρη.
Χρησιμοποιώντας awl, προικισμένες τρύπες. Είναι σαφές ότι η απόσταση μεταξύ τους πρέπει να παρατηρηθεί το ίδιο, επειδή είναι ένας χώρος για τα μελλοντικά μας βελονιά.
Προκειμένου οι κούπες να μην μετατοπιστούν κατά τη διάρκεια του σουβλάκι, χρησιμοποιώντας οδοντογλυφίδες.
Στη συνέχεια, κάνουμε ραφή, ο οποίος χρησιμοποιείται. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα πάντα, μέχρι τη ραφή σέλας, μπορείτε απλά να αναβοσβήσετε τη βελόνα - εκεί και "στην επιστροφή", μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το παπούτσι με ένα βελονάκι, όπως το έκανα.
Πάρτε το νήμα, στην περίπτωσή μου, το ξόρκι. Δεδομένου ότι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα αποχετευτικό δίκτυο με ένα βελονάκι και ήθελε να είμαι αισθητός. Σκουπίζει τόσα πολλά νήματα από το πηνίο, ώστε να μπορεί να τυλιχτεί ο κύκλος μας μαλλί χρόνοι, είναι αρκετά υπό όρους, επειδή όλη η διαφορετική ενεργοποίηση του νήματος και σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση θα χρειαστούν διαφορετικό αριθμό, αλλά δεν αισθάνομαι λυπημένος για το Θέμα και δεν θέλω να τελειώσει στην πιο inopportune medium, οπότε παίρνω με ένα περιθώριο. Και αρχίζουν να φτιάχνουν ραφή. Που του αρέσει πώς. Μου αρέσει με ένα Shill Shill ...
Το αποτέλεσμα είναι ορατό γρήγορα, αυτό το έργο είναι απλό και ευχάριστο και αν χρησιμοποιείτε τα πάντα τακτοποιημένα και έχετε χρόνο, τότε εκτός από τα κουμπιά, έχετε επίσης ευχαρίστηση.
Στη συνέχεια, το ελεύθερο, που απομένει το τέλος του τέλους του νήματος εισάγετε στη βελόνα και τα κουμπιά ραπτικής στην άκρη. Εδώ, φυσικά, το κεφάλι και η φαντασία αρχίζουν να δουλεύουν ... ή ίσως, χάντρες χάντρες, χάντρες; Ή ίσως να μην καταχωρίσετε, αλλά κάποια άλλα; Ή ίσως όλα αυτά που βάζουν έναν ακόμη μεγαλύτερο κύκλο και προσθέστε μια δαντέλα; Και στο κέντρο - Swarovski; Σε γενικές γραμμές, αν γνωρίζετε πώς να κρατήσετε τον εαυτό σας στα χέρια σας, πρέπει να έχετε την ιδέα των μελλοντικών σας κουμπιών στο κεφάλι σας πριν ξεκινήσετε την εργασία. Και ακολουθεί αυστηρά το προγραμματισμένο σχέδιο. Επειδή αν "πάσχετε" ως αριστερά, το συνηθισμένο ρεαλιστικό και λειτουργικό κουμπί μπορεί να μετατραπεί σε κάτι ... αν και δεν υπάρχει όριο φαντασίας, βλέπετε, υπάρχει πού να πάρει το ψήσιμο. Όλες οι φαντασιώσεις σταματούν, ενώ πρέπει να ολοκληρώσουμε το κουμπί του αισθητή για ένα παλτό.
Το κουμπί μας καλύπτεται και είναι πρακτικά έτοιμο. Punch (Τρύπα) Κάνουμε τρύπες και κάνουμε για το επόμενο.
Έτσι μοιάζουν τα κουμπιά μου, και μέχρι στιγμής είναι αρκετά άνετα. Είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα.
Αλλά τι μοιάζουν με ένα παλτό. Μέχρι στιγμής εφαρμόζεται μόνο. Οι τρύπες για τα κουμπιά στο ράφι θα ενισχύσουν όλες τις πιθανές μεθόδους προσαρμογής, γι 'αυτό στο τέλος του κειμένου. Ήθελα πραγματικά να επικαλύψω τα κουμπιά που ήταν στερεωμένο ...
Όπου κουμπιά, με μέσα.
Αυτό είναι το πιο συνδεδεμένο παλτό:
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Προβλέπω τα εξωφρενικά θαυμαστικά για το γεγονός ότι τέτοιες απλές μέθοδοι δεν αξίζουν τον κόπο σε ολόκληρο το σύμπαν, επαναλαμβάνω ότι μερικές φορές τα πιο απλά πράγματα απροσδόκητα πιέζοντας σε νέες ανακαλύψεις και εμπνέουν κάτι εντελώς απροσδόκητο.
Evgeny κοινόχρηστο.
Μια πηγή