Το πρώτο μου έργο και η πρώτη κύρια τάξη. Μην κρίνετε αυστηρά.
Βρήκα αυτή την γοητευτική καρέκλα στα σκουπίδια. Και αμέσως υπήρξε μια επιθυμία να του δώσει μια νέα ζωή.
Αρχικά, έπρεπε να το τραβήξω με αυτο-κτίρια και να επισυνάψω τις ανεπαρκείς λεπτομέρειες. Αυτό βοήθησε τα ισχυρά χέρια του συζύγου της.
Όταν η καρέκλα έγινε ένα ολόκληρο και ισχυρό, άρχισα να δουλεύω. Αρχικά, ήταν απαραίτητο να δοκιμάσετε καλά. Το Sandage έλαβε μέση λειατικότητα. Μετά από όλη τη σκόνη έντονα ένα ελαφρώς υγρό πανί.
Έδασε τις τρύπες από τις βίδες αυτοκαταστροφής (ο σύζυγός της ήταν εκ των προτέρων, ζήτησε να πνίξει όλα τα νύχια στο δέντρο).
Στη συνέχεια, το απέρριψα αραιωμένο PVA (τόσο φθηνότερο).
Μετά από καλυμμένο με σκούρο καφέ σμάλτο.
Μετά την ξήρανση, τελείωσε το κερί.
Στη συνέχεια, δύο στρώματα λευκού σμάλτου.
Μετά από πλήρη ξήρανση, ήταν το πιο άκαμπτο γυαλόχαρτο. Και εδώ ήταν ευχάριστα αμηχανία, τα κίτρινα βρώμικα διαζύγια παρέμειναν από το σάντουιτς, το οποίο ήμουν πολύ δίπλα στο δρόμο και δεν έπρεπε να σκεφτώ από ό, τι να απολαύσετε ή να χτυπήσετε την καρέκλα.
Και το πιο ευχάριστο είναι το στένσιλ. Είχα τα τριαντάφυλλα συλλέχθηκαν, έτσι ξύπνησα στο Shebbi.
Χρώμα χρώματος επέλεξε το γκρι.
Συμπερασματικά - δύο στρώματα ακρυλικών βερνικιών σε νερό, σε ορισμένες περιοχές υπάρχουν τρία (πόδια, κάθισμα).
Εδώ ένα τέτοιο θρόνο εμφανίστηκε στο παιδικό δωμάτιο της κόρης μου.
Δεν ξέρω πώς, αλλά της άρεσε!
Mk από Bozheiko Julia.
Μια πηγή