Η Μεγάλη-Γιαγιά μου, Dobrikov Taisiya Matveyevna, γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1906 σε σ. Kolyvan Novosibirsk περιοχή.
Από την παιδική ηλικία, μια ώθηση ξύπνησε για ράψιμο, και άρχισε να προσπαθεί να ράψει τη μητέρα της σε μια γραφομηχανή (μια παλιά ραπτομηχανή με χειροκίνητη μονάδα δίσκου). Ψαλίδια τοπικές κυρίες κυρίως εσώρουχα (παντελονόνες, κατώτερες φούστες, κατώτερα παπούτσια και συνδυασμούς). Ψαλίδια στα δικά του μοτίβα, διακοσμημένα με κεντήματα, βλεφαρίδες, δαντέλα και κορδέλες.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου συλλογικοποίησης, έπρεπε να δώσω μια ραπτομηχανή στην κοινότητα, η οποία ήταν ένας από τους λόγους για τη μετάβαση στο Novosibirsk (1929). Εκεί τριπλασιάστηκε στον μαθητή στον Δάσκαλο. Στη συνέχεια - το εργαστήριο ραψίματος, το μοντέλο κατάστημα, όπου εργάστηκε πριν από τον πόλεμο (αλλά πραγματικά ήθελε να διεξάγει μόνο κάθε παραγγελία: από το σκίτσο μέχρι το τελικό προϊόν, τα κουμπιά επιλογής και τα νήματα). Μετά τον πόλεμο, έπρεπε να σταματήσει και να εργάζεται ανεξάρτητα στο σπίτι.
Οι πελάτες ήταν πολύ: οι συζύγοι των αξιωματικών και των καλλιτεχνών του θεάτρου Novosibirsk, όλα πήγαν σε συστάσεις.
Καθώς η γιαγιά μου θυμάται (κόρη της), το ντουλάπα ήταν πάντα σφυρήλατο με κοπή υφασμάτων και μέχρι αργά το βράδυ δεν συνέχισε το χτύπημα ενός νοκ-άουτ (τώρα ήταν όμως ένα παλιό, αλλά ο τραγουδιστής με μια οδήγηση ποδιών).
Και ξαφνικά κατέστη δυνατό να αυξηθεί η ικανότητά του: στο σπίτι των αξιωματικών στην Κόκκινη Λεωφόρο, κέρδισε ένα κύκλο "κέντημα μηχανής". "Η Μεγάλη-Γιαγιά μου έγινε το καλύτερο στο μάθημα.
Και εδώ φαντάζομαι το άλμπουμ της βαθμολόγησης.
Ευχαριστώ για την προσοχή!
Μοιραστείτε - Maria Reneva.
Μια πηγή