Το Fair Isle είναι συνώνυμο για το Jacquard. Το Jacquard είναι ένα πολύχρωμο πλέξιμο με διάτρηση πάνω από την εμπλοκή πλευρά του καμβά.
Στην πραγματικότητα το Fair Isle είναι ένα μικρό νησί μεταξύ του αρχιπελάγους Shetland που ανήκει στη Σκωτία. Αυτός είναι ο πιο απομακρυσμένος οικισμός του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει μήκος 5 χιλιομέτρων και 2 χιλιόμετρα, πληθυσμός - 70 (!) Ο άνθρωπος.
Πώς συνέβη το όνομα του μικροσκοπικού νησιού, που βρίσκεται κυριολεκτικά στις αυλές της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ακόμη και στον γεωγραφικό άτλαντα του Ηνωμένου Βασιλείου λόγω μιας μεγάλης απομάκρυνσης δεν ανεβαίνει στη σελίδα και απεικονίζεται σε ειδική καρτέλα, έλαβε έναν από τους πιο διάσημους τρόπους για πλέξιμο.
Μέσα από αυτό, οι αιώνες πέρασαν πολυάριθμες παραθαλάσσιες διαδρομές. Οι ευκαιρίες για τη γεωργία ήταν πολύ περιορισμένες, η κύρια αλιεία των νησιωτών ήταν φυσικά η αλιεία. Ως εκ τούτου, δεν παραμελούσαν τις μεθόδους αποδοχής όπως τα πρόβατα αναπαραγωγής και το πλέξιμο. Πιάστηκαν πολλά διαφορετικά ψάρια. Όλη μαζί της μαζί με τα κοτόπουλα, τα κοτόπουλα, τα πρόβατα, τα αυγά, στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στα πλοία, συνηθίστηκαν εδώ και τους ανταλλάχθηκαν ευεργετικά σε διαφορετικά τρόφιμα και ρούχα.
Αυτός ο γεννημένος γεννημένος γεννήθηκε ήταν ζωτικός, γιατί Έφερα τους νησιώτες ότι χρειάζονταν: τα υλικά, τα εργαλεία, τα διαφορετικά είδη πολυτελείας και άλλα πράγματα που, διαφορετικά, απλά δεν έχουν πουθενά να πάρουν. Όλα γράφτηκαν από τον Sir Walter Scott στο Northern Lacent μετά την επίσκεψή του στο νησί το 1814:
"Οι γυναίκες δεμένη κάλτσες από το μαλλί του μυστηρίου, τα νύχια και άλλα παρόμοια μικρά πράγματα που ανταλλάσσουν με άλλα εμπορικά πλοία που είναι κατάλληλα για αυτό το μοναχικό νησί. Ένας αξιοπρεπής σεβασμός για την ισχυρή λύπη τους για τον αμερικανικό πόλεμο του 1812 και τις γλυκές αναμνήσεις των ευτυχισμένων ημερών Όταν θα μπορούσαν να αγοράσουν ένα μπουκάλι ροδάκινο μπράντυ ή Ρομά από Αμερικανούς εμπόρους σε αντάλλαγμα για μερικές πλεκτά κάλτσες ή δώδεκα αυγά. "
Οι κάτοικοι του Fer-Ayla ήταν εμπειρογνώμονες στην τέχνη της επιβίωσης. Έχοντας εξαιρετικά βοσκοτόπια για τα πρόβατα, χρησιμοποίησαν κάθε διαθεσιμότητα κάθε γη, ακόμα κι αν κόπηκε από το νησί και περιβάλλεται από την άβυσσο. Ο Sir Walter Scott έγραψε επίσης ότι "τοπική αναρρίχηση αναρρίχηση στο βράχο στον τόπο, η οποία και η κατσίκα θα προκαλέσει ζάλη, τότε τα σχοινιά σέρνουν πρόβατα, μερικές φορές τα πρόβατα σέρνουν ακόμη και τους ώμους της."
Πλεκτομηχανές, κυρίως, κάλτσες λαμβάνει χώρα σημαντικό και συνεχείς νήμα σε ολόκληρη την ιστορία του Shetland. Το μαλλί για αυτό το πλέξιμο ελήφθη από μια μικρή, αλλά ισχυρή φυλή Shetland Sheep, η οποία είναι σε θέση να αντέξει τόσο σκληρά κλίματα και περιορισμένα βοσκώδη βοσκοτόπια.
"Τα νησιά Shetland μιας ιδιόμορφης τοπικής φυλής - πολύ μικρό, πολύ άγριο και πολύ σκληρό. Τα ζώα χαρακτηρίζονται από μαλακό, καλό, κοντό μαλλί διαφορετικών αποχρώσεων του χρώματος από μαύρο έως ανοιχτό καφέ ή ασήμι-γκρίζο, μερικούς ακόμη και να ρίχνουν δύο παράγοντες. Είναι η αιτία της μεταξένιας μαλακότητας τους, εκτός από τα χαρακτηριστικά της φυλής: τα πρώτα - χονδροειδή, αλλά συχνά αρωματικά βοσκοτόπια και το δεύτερο - σκοντάρισμα μαλλί σε ζώα αντί για κούρεμα. " Άγνωστο Shetland Συγγραφέας, 1861
Τα πρώτα καταγεγραμμένα στοιχεία της Shetland πλέξιμο χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια του 17ου, εξαπλώθηκε σε όλα τα νησιά, και το 18ο ήταν η κύρια αλιεία στο νησί.
Χειροκίνητη κατασκευή πλεκτών ενδυμάτων ήταν μια διαδικασία πέντε βημάτων: συλλογή από μαλλί, διάσημη για τοπική ως "κρέμονται" πρόβατα, τυρί και αφαίρεση χονδροειδών σωματιδίων από μαλλί. Χτενίζοντας μαλλί σε ευθείες ίνες. Περιστρέψτε το μαλλί και το πλέξιμο του σε πέντε ακτίνες ή σε μια γραμμή αλιείας. Όλες αυτές οι διεργασίες πραγματοποιήθηκαν χειροκίνητα μέχρι το 1890, όταν οι πρώτες ύλες των μαλλιών άρχισαν να στέλνουν στα εργοστάσια της Σκωτίας για να εκτελέσουν τις μέσες τρεις λειτουργίες.
Στο κύριο νησί Shetland, οι κάλτσες συχνά άλλαξαν σε τέτοια προϊόντα όπως το τσάι, το καπνό, τα βαμβακερά υφάσματα. Στην πραγματικότητα, λέει ο Δρ Edmondston, οι κάλτσες αποτελούν το κύριο άρθρο της ανταλλαγής στη χώρα. Οι κύριοι καταναλωτές πλεκτών αγαθών, όπως ήταν, δεν ήταν τοπικοί, αλλά μάλλον ένα πλήθος ξένων ναυτικών, οι οποίες ετησίως επισκέφθηκαν στα νησιά για τα αλιεύματα της ρέγγας. Οι κάλτσες έφεραν ανθρώπους από όλα τα τρίμηνα του Larvik και πώλησαν αυτούς τους ψαράδες. Μερικές φορές πολλές χιλιάδες ήταν στην ακτή την ίδια στιγμή. Με την αγορά κάλτσες μόνοι σας, καθώς και ως δώρο για συζύγους και παιδιά, οι ξένοι ψαράδες έστειλαν στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο.
Μέχρι το 1800ο έτος, το εμπόριο Shetland σε κάλτσες άρχισε να μειώνεται. Η μείωση της ζήτησης για τα προϊόντα αυτά ήταν το αποτέλεσμα τόσο της ανάπτυξης των προβάτων που αναπτύσσονται στη Σκωτία και την Αγγλία όσο και στη μηχανοποίηση της παραγωγής σκόνης. Το εμπόριο Shetland στις κάλτσες-κάλτσες δεν ανακτήθηκε ποτέ και οι νησιώτες άρχισαν να πλέκονται άλλα είδη προϊόντων.
Το παλαιότερο μουσείο παρουσιάζει χρονολογείται από τη δεκαετία του 1850.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, το Knit Fair Isle ήταν απλά ένα σουβενίρ που ταξιδεύουν με το σπίτι μαζί τους. Ωστόσο, ήδη 25 χρόνια αργότερα, έγινε βασιλική και απέκτησε μια κατάσταση λατρείας στα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και το Cambridge. Έγινε κυριαρχεί και σύντομα οι λέξεις "Shetland πλέξιμο" και "Fair Isle" έγιναν συνώνυμοι. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι για αυτό. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η μόδα άλλαξε δραματικά και ένα βολικό και πρακτικό ρούχο ήρθαν να αντικατασταθούν σφιχτά και τα κορσέτες, συμπεριλαμβανομένων των πουλόβερ για τη μεσαία τάξη. Δεύτερον, το 1921 συνέβαινε ένα σημαντικό συμβάν μάρκετινγκ: ο εμπορικός κατασκευαστής Lervik James A. Smith παρουσιάστηκε στον Πρίγκιπα Ουαλία με σχέδια πουλόβερ, το οποίο φορούσε σε ένα κλαμπ γκολφ.
Αυτό το πρίγκιπα ένδυσης γκολφ έχει γίνει τόσο δημοφιλές ότι σύντομα έγινε για τους μαθητές της Οξφόρδης και το Cambridge σχεδόν στολή. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1920, τέτοια πουλόβερ, ζακέτα, γάντια, τα καπάκια φορούσαν τα πάντα! Επιπλέον, στις 20S, οι χρωστικές ανιλίνης εφευρέθηκαν, γεγονός που επεκτείνεται απίστευτα το γκάμα λουλουδιών, ενώ το παλαιότερο νήμα ζωγράφισε με φυτικές βαφές.
Το σκάφος επέζησε την πραγματική έκρηξη. Μεταξύ των πλεκτοβιομηχανιών δεν έγινε δεκτή στα συστήματα ανταλλαγής για πλέξιμο, ο καθένας είχε τη δική του συλλογή χρωμάτων και μοτίβων. Υποστηρίχθηκε από τους εμπόρους αντί να αντιγράφουν τα πρότυπα άλλων ανθρώπων, που κατοικεί κάτι από το δικό του. Η ιδέα να εργαστεί σε μια περιγραφή βήμα προς βήμα είναι εντελώς αλλοδαπός για αυτούς τους πλεκτοβιομηχανίες.
Οι κύριες δεξιότητες των κοριτσιών αποκτήθηκαν σε νεαρή ηλικία, αρχίζοντας να πλέκει σε 4 χρόνια, σε 6 έχουν ήδη δεκτά μικρά πράγματα προς πώληση. Πολλοί πλεκτοβιομηχανίες μπορούν να πλέκονται με ταχύτητα 100 βρόχων ανά λεπτό χωρίς απώλεια ποιότητας!
Πολλοί άνθρωποι που έχουν δει το πλέξιμο του Fair Aos καλούνται από μια λογική ερώτηση: Πώς τα πράγματα με ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και μοτίβων θα μπορούσαν να γίνουν από τους ανωμένους ανθρώπους που ζουν σε ουσιαστικά μόνωση, οδηγώντας έναν τόσο βαρύ τρόπο ζωής. Υπάρχουν πολλές διαμάχες για τις πηγές. Ο ερευνητής και ο πλέκτρου, ο συντάκτης πολλών βιβλίων για την ιστορία του Fair Myliting, Alice Starmore, πιστεύει ότι χάρη στις δύσκολες συνθήκες της ζωής των νησιωτικών, υπήρχαν πρακτικοί άνθρωποι και η επιλογή των μοτίβων οφείλεται στην ευκολία και την ταχύτητα του πλέξιμο τους. Υπάρχουν πολλά θεμελιώδη πρότυπα:
Τα μοτίβα βρίσκονται στο προϊόν με λωρίδες διαφορετικών πλάτη. Υπάρχουν στενές λωρίδες, 3-σειρά, ευρεία απόσταση 20 ή περισσότερες σειρές.
Όλα τα πρότυπα έχουν δύο ή τέσσερις άξονες συμμετρίας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε στοιχείο ήταν συμμετρικές και πάνω / κάτω και θα μπορούσε να περιστραφεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, επομένως τα σχέδια ήταν τέλεια για πλέξιμο. Η πολλαπλή επανάληψη στο έργο των ίδιων μικρών στοιχείων θυμήθηκε γρήγορα και αυξημένη ταχύτητα. Επιπλέον, τα μικρά στοιχεία δεν επιτρέπονται να μην κάνουν μακρά απόρριψη στη σύνδεση.
Χρώμα μοτίβο και φόντο - σε μια σειρά μόνο δύο χρώματα. Μπορούν να αλλάξουν κάθε σειρά, αλλά στη σειρά μόνο δύο. Ο λόγος είναι η ευκολία του πλέξιμο.
Ένας άλλος κανόνας δεν είναι να κάνουμε πάρα πολύ μακριά. Μέγιστο 7 βρόχους. Ανώτατο όριο!
Το παρακάτω είναι η χρήση διαγώνιων γραμμών. Εκείνοι. Η αλλαγή χρώματος θα πρέπει να είναι διαγώνια. Προσπαθήστε να αποφύγετε κάθετες γραμμές. Ο λόγος είναι η χειρότερη ειλικρίνεια του πλεκτού καμβά.
Τα μοτίβα βρίσκονται λωρίδες, το καθένα από τα οποία έχει έναν περίεργο αριθμό σειρών και συμμετρικών. Τέτοια μοτίβα είναι ευκολότερα από το ασύμμετρο δημιουργία, ποικίλλοντας, απομνημόνευση και πλέξιμο.
Πολλά μοτίβα έχουν μια μορφή OHO, δηλ. Συνδυασμός κύκλων και διαγώνιος σταυρών. Σε αυτά, όλες αυτές οι αρχές συνδυάζονται - συμμετρία, διαγώνια.
Χρώμα. Σε μια σειρά μόνο δύο χρώματα. Ο λόγος είναι η ευκολία και η ευκολία του πλέξιμο και για να μην δημιουργήσετε μια παχιά βλάβη, έναν ανομοιόμορφο καμβά, δηλ. Την ποιότητα του καμβά.
Παραδοσιακά, η χρήση του χρώματος στο δίκαιη πλέξιμο είναι πολύ ελεγχόμενη.
Το ανώτατο σχέδιο απεικονίζει αυτές τις αρχές: 8 χρώματα χρησιμοποιούνται στο μοτίβο 15 γραμμών. Το άνω και το κάτω μέρος είναι συμμετρικό σε σχέση με την κεντρική σειρά, η οποία συνδέεται με το αντίθετο χρώμα για να την διαθέσει οπτικά.
Ένας άλλος κανόνας είναι η μετάβαση των χρωμάτων στο σχέδιο από το σκοτάδι στο φως και από το φως στο σκοτάδι.
Το δεύτερο μοτίβο απεικονίζει μια αρμονική κατανομή αντίθεσης μεταξύ του χρώματος του σχεδίου και του φόντου. Επειδή Το επίπεδο αντίθεσης είναι μόνιμο, το μοτίβο φαίνεται αρμονικό και καλά διαβάσει.
Το τρίτο σχέδιο δείχνει έναν ανεπιτυχή συνδυασμό χρωμάτων: Στο άνω και κάτω μέρος, το χρώμα του σχεδίου και του φόντου είναι πρακτικά συγχωνευθεί.
Έτσι, αν δεν έχετε δώρο για να αισθανθείτε το χρώμα, τότε για σας τρεις κανόνες για να εργάζεστε με χρώμα.
Συλλέξτε την ευρύτερη σειρά χρωμάτων της ευρύτερης σειράς κάθε διαθέσιμου χρώματος, πειραματισμού με κάθε συνδυασμό με πλέξιμο του δείγματος. Τα περισσότερα δείγματα που συνδέετε, τόσο περισσότερο μαθαίνετε για το χρώμα.
Αφαιρέστε την εμπειρία από τις αποτυχίες.
Απολαύστε τη διαδικασία.
Η ακόλουθη αρχή του πλέξιμου είναι μια πλέξιμο απρόσκοπτη μέθοδος σε έναν κύκλο. Υπάρχουν τρεις λόγοι για να υιοθετήσετε αυτήν την εμπειρία: κοιτάζετε όλη την ώρα στην μπροστινή πλευρά του πλέξιμο, πλένετε όλο το χρόνο του προσώπου, το οποίο είναι ευκολότερο και ταχύτερο, και τελικά, μην ράβετε που σώζει το χρόνο μας.
Ο Shetland πλεκτοβιομηχανίες δεμένη τα πάντα σε έναν κύκλο, ακόμα κι αν τα γιλέκα είναι μπερδεμένα ή πλέκουν ένα ζακέτα με ένα μπροστινό κλείσιμο. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται το λεγόμενο "ραβδί" - Αρκετοί βρόχοι προσλαμβάνονται επιπλέον, συνδέονται ταυτόχρονα με το κύριο μέρος, σε έναν κύκλο. Μετά την ολοκλήρωση του στυλ, το ραβδί κόβεται, τα τμήματα επεξεργάζονται από τον κόλπο ή το ραμμένο στο λάθος. Λόγω του γεγονότος ότι το μαλλί Shetland είναι τραχύ, τίποτα δεν διαλύεται και τροφοδοτείται στην άκυρη πλευρά.
Στην εικόνα από ψηλά, αυτά τα ποιήματα είναι ορατά: Αυτά είναι λωρίδες με κατακόρυφα κομμάτια στο λαιμό και το δεξί πεδίο. Ο λαιμός έχει ήδη κοπεί στο λαιμό, αλλά δεν υπάρχει ακόμα.
Οι τελευταίες φωτογραφίες είναι το Shetland Pony, μια διαφημιστική καμπάνια κατά τη διάρκεια της ετήσιας μάλλινης εβδομάδας στο Shetland. Κρατείται το φθινόπωρο, τον Οκτώβριο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολυάριθμες εκθέσεις, κύρια μαθήματα σε περιστροφή, πλέξιμο, γεμίζοντας. Μπορείτε να συναντήσετε τους κατασκευαστές, τους αγρότες, τους δασκάλους, να αγοράσετε πρόβατα, νήματα, τελικά προϊόντα. Ο μεγαλύτερος κατασκευαστής του Shetland, παρεμπιπτόντως, ο ίδιος James A. Smith.
Μια πηγή