Η Papertole, η τέχνη Frycis ή η 3d Decoupage, γνωστή και ως Decoupage όγκου, είναι η τέχνη της χειροκίνητης κοπής και δημιουργώντας τρισδιάστατες εικόνες από επίπεδη εκτύπωση.
Υπάρχουν πολλές εκδόσεις της προέλευσης της τεχνικής Papertole, με αυτή τη μορφή, όπως μας είναι γνωστό σήμερα. Αλλά οι ρίζες πρέπει να αναζητούνται σαφώς στην Ιαπωνία. Για πολλούς αιώνες, οι Ιάπωνες ασκούσαν τη δημιουργία εξαιρετικών προϊόντων από χαρτί, αναδιπλώνει και διακοσμήσει με τέτοιο τρόπο ώστε από ένα δισδιάστατο φύλλο για να πάρει μια τρισδιάστατη, εικόνα όγκου.
Δείγματα ανατολικών βερνικωμένων προϊόντων, που κυκλοφόρησαν τον 17ο αιώνα στην Ευρώπη, αποτέλεσαν τη βάση της ανάπτυξης μιας νέας αποκομιδής για τους Ευρωπαίους. Εδώ είναι ένα decoupage στην ουσία της μόνο και είναι ένα κολάζ. Η πρωταρχική του χρήση που βρέθηκε σε μια επιχείρηση επίπλων όταν η σύνθεση των κομμένων (και εκτυπωμένων) εικόνων διακοσμημένα αντικείμενα επίπλων και ξύλινα εσωτερικά αντικείμενα, τα οποία αργότερα καλύφθηκαν με πολυάριθμα στρώματα βερνικιού, μερικές φορές μέχρι 15-20 στρώματα.
Οι Γάλλοι και οι Βενετοί έχουν βελτιώσει την τεχνική Decoupage σχεδόν στη μορφή που διαφέρει ελάχιστα από την τρέχουσα. Με τα χρόνια, ο τεχνικός έχει υποβληθεί σε αλλαγές ως προς το μεγαλύτερο μέρος στον τίτλο και τώρα ονομάζεται Papertole, Papier Tol και 3-D (τρισδιάστατο) decoupage.
Η μεγαλύτερη εκτόξευση ενδιαφέροντος για την Papertole παρατηρήθηκε στις 30 του περασμένου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κατάθλιψης, οι διακοσμητές αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μόνο προσιτό υλικό, το οποίο ήταν πάντα στο χέρι. Παράξενα, αυτό το υλικό αποδείχθηκε ότι είναι ευχετήριες κάρτες που θα μπορούσαν να σπάσουν σε κάθε σπίτι. Η αναχώρηση και η παραλαβή των πολυάριθμων Χριστουγεννιάτικων καρτών ήταν το συνηθισμένο πράγμα σε κάθε οικογένεια. Και μετά τις διακοπές, οι καρτ ποστάλ μετατράπηκαν σε ένα αχρησιμοποίητο σκουπίδια και σκόνη στις αποθήκες. Αλλά μόνο μέχρι που κάποιος έχει συμβεί για να κόψει τις επαναλαμβανόμενες εικόνες και να τους κολλήσει ένα στο άλλο για να αποκτήσει τον όγκο.
Το επόμενο κύμα ενδιαφέροντος για την Decoupage όγκου έλαβε τον κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του '70 στις αρχές της δεκαετίας του '80 του περασμένου αιώνα.
Η Papertole είναι ένας πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστικός τύπος τέχνης που σας επιτρέπει να περάσετε και να απευθυνθείτε και το βάθος της εικόνας. Για επεξεργασία, χρησιμοποιούνται πέντε ή έξι τυπωμένα αντίγραφα (και σε ορισμένες περιπτώσεις, ανάλογα με την πολυπλοκότητα της επιλεγμένης εικόνας). Για να δημιουργήσετε μια εικόνα από το αντίγραφο, οι εικόνες κόβουν τα μέρη που έχετε σκεφτεί να δώσετε τον όγκο και στη συνέχεια τα μέρη σχηματίζονται και κολλημένα μαζί με τη βάση της βάσης. Χρησιμοποιείται ουδέτερη σιλικόνη ρΗ ως κόλλα, η οποία επιτρέπει την επίτευξη τρισδιάστατου αποτελέσματος. Σε ξεχωριστά (ανοιχτά) τμήματα της εικόνας για να βελτιώσετε το οπτικό αποτέλεσμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το βερνίκι ή το λούστρο.
Στην εικόνα Rapertole, είναι συνηθισμένο να επισημάνετε 3 ζώνες: φόντο, προσκήνιο και ενδιάμεση ζώνη στρώματος.
Το κύριο πράγμα στο σχηματισμό του όγκου είναι να συμπέσει τα χαρακτηριστικά της φυσικής προοπτικής, καθώς το ανθρώπινο μάτι του αντιλαμβάνεται. Πριν συγκεντρώσετε τα στρώματα της εικόνας, πρέπει να σχηματίσουμε ένα πιστό θραύσμα που γίνεται αντιληπτό από το βλέμμα. Η υπέροχη εργασία που εκτελείται στην τεχνική Papertole διαφέρει από τα καλά προσόντα με τα οποία δημιουργείται η γλυπτική μορφή της εικόνας. Σαφείς στρώματα σαφώς και να τα κάνετε μαζί. Είναι σημαντικό να σχηματίσουμε ένα μίνι γλυπτό. Αυτό είναι που φέρνει ρεαλισμό στην εικόνα. Με τον ίδιο σκοπό, τα θραύσματα αποξηραμένων φυτών μπορούν να ενσωματωθούν σε ορισμένα μέρη της εικόνας (για παράδειγμα, προσθέτοντας πραγματικά φύλλα μιας φτέρης για εκτύπωση από τροπικά δάση).
Αφού συλλεχθεί η εικόνα, ο καλλιτέχνης καλύπτει επιλεκτικά ορισμένες περιοχές βερνικιού με βάση το νερό. Αυτό γίνεται για να "εξαπατήσει" τα μάτια. Οι λακαρισμένες περιοχές αντανακλούν το φως και ο μαθητής αντιδρά στην ένταση φωτισμού ως φακός κάμερας. Εάν η εστίαση της κάμερας εισέρχεται στο αντικείμενο που αντικατοπτρίζει το φως, η διάμετρος της οπής στο διάφραγμα αλλάζει συνεχώς, απαντώντας σε αλλαγές υπό το φως του αντικειμένου. Τα μάτια ενεργούν με τον ίδιο τρόπο. Επομένως, το ανθρώπινο μάτι μπορεί να "ξεγελάσει", προσεκτικά και επιλεκτικά λακαρισμένο τις εικόνες της εικόνας, εστιάζοντας το εφέ 3D.
Εάν θέλετε να τονίσετε τον vintage χαρακτήρα της εικόνας, τότε, αντίθετα, δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε βερνίκι και λούστρο. Αφήστε την εικόνα να προσελκύσει μια ματιά μόνο λόγω της εξαιρετικής κοπής και υψηλής ποιότητας σχηματισμού της γλυπτικής των στοιχείων. Αυτό δεν είναι λιγότερο πολύτιμο όταν στέκεται στυλ.
Η πιο κοινή λειτουργία στην τεχνική Rapertole πλαισιώνεται σε πλαίσια "σε βάθος" όπως τα χαρακτικά. Αυτός ο σχεδιασμός σας επιτρέπει να τονίζετε και πάλι το βάθος της εικόνας και να το χρησιμοποιήσετε ως αντικείμενο τέχνης τοίχου. Beable, Rapertole χρησιμοποιείται συχνά για να κάνει χειροποίητες καρτ ποστάλ και περιπτώσεις.
Εάν θέλετε η δουλειά σας να προσελκύσει να θαυμάσετε τις απόψεις, πρέπει να προετοιμαστείτε για αυτό. Να είστε προσεκτικοί, να επιλέξετε μια εικόνα. Όταν επιλέγετε το σχέδιο, προσπαθήστε να βρείτε σαφείς γραμμές που μπορούν να κοπούν και να αποφύγετε σύνθετα χαρακτηριστικά του τύπου των κορώνων των δέντρων ή των εικόνων των μαλλιών, οι οποίες σε rapertole είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν ρεαλιστικές.
Τα κύρια εργαλεία που είναι απαραίτητα για το Rapertole είναι ένα αιχμηρό μαχαίρι, ματ (κλινοσκεπάσματα) για κοπή, καμπύλη ψαλίδι, λαβίδες, χαρτί διαφόρων χρωμάτων και υφές, καθώς και κόλλα.
Το χαρτί για το Rapertole πρέπει να είναι σφιχτό και βαρύ. Η μη έγκυρη επιλογή χαρτιού μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα όταν κόλλες ή τζάμια. Εάν το χαρτί είναι λεπτό, το ελαιώδες σημείο από την κόλλα διαρρέει στο ανώτερο στρώμα της εικόνας. Και σίγουρα θα καταστρέψει όλη τη δουλειά.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η επιλογή της κόλλας. Επιλέξτε μια σιλικόνη που περιέχει οξικό οξύ. Μπορεί να οριστεί στη μυρωδιά. Παρόμοια σιλικόνες χρησιμοποιούνται για γυαλί υαλοπινάκων όπου το οξικό οξύ είναι χρήσιμο για χάραξη γυαλιού και εξασφαλίζοντας καλή επικοινωνία με μια επιφάνεια. Στην ράπλα, η χρήση μιας τέτοιας κόλλας είναι αδύνατη, καθώς σίγουρα θα διαρρεύσει μέσω του χαρτιού.
Εκτός από τα παραπάνω, θα χρειαστείτε μια προσφορά υπομονής και διαχρονικής, χωρίς την οποία είναι αδιανόητη να δημιουργήσετε κομψό και επίπονο στην κατασκευή εικόνων του συντάγματος.
Έτσι, αν ωριμάσει για να δοκιμάσετε τον εαυτό σας σε ένα νέο πεδίο, ξεκινήστε με κάτι πιο εύκολο. Ως πρώτο βήμα, επιλέξτε την εικόνα που θέλετε να κάνετε την ένταση. Για παράδειγμα, αυτό είναι:
Βήμα δεύτερο: Κόψτε τις λεπτομέρειες από το αντίγραφο της κύριας εικόνας και διπλώστε τα σε στρώματα.
Τώρα οι λεπτομέρειες πρέπει να συλλέγονται με κόλλα.
Και συμπέρασμα, παραμένει μόνο να επιλέξετε ένα κατάλληλο πλαίσιο.
Εδώ εξακολουθούν να υπάρχουν δείγματα εικόνων.
Μια πηγή