Ο σχεδιαστής Artemy Lebedev γράφει: Ζω σύμφωνα με την αρχή ότι η ζώνη άνεσης δεν τελειώνει στην πόρτα στο διαμέρισμά μου.
Πριν από επτά χρόνια, επισκευάστηκα στην είσοδό μου στο σπίτι στο Κίεβο, όπου έζησα. Μόλις πήρε και πέρασε τα προσωπικά μου χρήματα για επισκευές. Κανένας γείτονας δεν επιθυμούσε να πετάξει.
Και όταν τελειώσει η επισκευή, ένας από τους γείτονες είπε ότι δεν του άρεσε ο τύπος κεραμιδιών στον πρώτο όροφο.
Αισθάνομαι ήρεμα σε ένα τέτοιο σκουπίδια, γιατί ξέρω ότι δεν πρέπει ποτέ να περιμένετε για ευγνωμοσύνη από οποιονδήποτε, αλλά πολλοί αφελείς, δεν βρίσκουν συμπάθεια, συγχωνεύστε. Και πρέπει να εισαγάγει βελτιώσεις στη δεξαμενή, τη νοσοκόμα σε όλες τις απόψεις χονδρικής. Αυτή είναι η μόνη αρχή εργασίας.
* * *
Στο σπίτι, όπου τώρα ζουν στη Μόσχα, η ιστορία συνέβη στην οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας, ένας μικρός αναγνώστης.
Στο κλιμακοστάσιο μου ζει ένας γείτονας Lena, εκπληκτική ενέργεια και μια ζωτικότητα μιας γυναίκας. Βάζει συνεχώς ένα βιβλίο για τον ελεύθερο ιστό. Ή μπορεί να ορίσει ένα κουτί φράουλας με μια σημείωση "θεραπεία, αγαπημένους γείτονες, πλυμένα φράουλες!". Εν ολίγοις, ο βαθμός διαφωτισμού είναι ο μέγιστος.
Και με κάπως συναντήθηκε στο δρόμο και λέει, λένε, άκουσε τον Άρτεμα, για την πρόοδό σας στον τομέα της επείγουσας ανάγκης. Είτε, όπως, έχετε μια επιθυμία να βάλει την Urn κοντά στην μπροστινή πόρτα μας στο δρόμο έτσι ώστε να είναι βολικό να ρίχνετε το τσιγάρο ή ένα μπουκάλι από τον κουρασμένο ταξιδιώτη γιαουρτιού; Λαμβάνω τον εαυτό μου, λέει η υπηρεσία αυτής της ουρνιάς. Πριν από τα σκουπίδια δεν μπορεί να φτάσει μακριά και δεν ήθελα να δώσω το όφελος για τους γείτονες ", είπε πιο μαλακός, αλλά με αυτό το νόημα.
Πήρα αυτό το αίτημα στην καρδιά, και σύντομα μια νέα όμορφη ουρά, εγκατεστημένη από ειδικούς από το στούντιο μας, εμφανίστηκε δίπλα στην πόρτα εισόδου. Η νέα σελίδα της ζωής του σπιτιού μας άρχισε (αγοράστε τον εαυτό σας το ίδιο
Σύντομα εμφανίστηκε το πρώτο πρόβλημα. Κάποιος από τους γείτονες αποφάσισε ότι μόλις βάλουν ουρν, τότε το fuck δεν έβαλε το πακέτο τους με σκουπίδια. Πριν από τη δεξαμενή, για να πάτε έως και δύο λεπτά, και η ουρά είναι ευθεία κάτω. Η Λένα αντέδρασε:
Μετά από και πάλι μερικούς μήνες:
Και τότε υπήρχε ένα δημοψήφισμα, το οποίο τελείωσε με οστραία. Οι γείτονες αντιτάχθηκαν στην URN σε ένα ευρύ μέτωπο. Απέτυχαν στο Συμβούλιο.
Το αστείο πράγμα συνέβη εδώ - αποφάσισα ότι η Ουρν καθιερώθηκε από την πόλη. Επειδή ακόμα και στη Μόσχα, η στάση δεν μπορεί να φανταστεί ότι κάποιος θα βάλει την Urn με δικά του έξοδα. Και η διαδικασία εκκαθάρισης της αστικής περιουσίας απαιτεί τα δύο τρίτα των ενοικιαστών να ψηφίσουν για την κατεδάφιση των ουρνιών. Και ξεκίνησε η συλλογή των υπογραφών! Fuck, γαμημένο! Οι ελεύθεροι πολίτες πλησίασαν με τα θραύσματά τους και τους έριξαν σε έναν αμφορέα για την ψηφοφορία, δηλαδή, έγραψαν τα δωμάτιά τους με τα ονόματα με τα ονόματα, την πρόθεση της απόφασής τους και την εγγραφή τους.
Και η επικράτηση έχασε μια δημοκρατική διαδικασία, η URN αποσυναρμολογήθηκε. Αφαιρέθηκε σαν να ήταν αστική ιδιοκτησία.
Και τώρα η άσφαλτος στην είσοδό μου είναι διακοσμημένη με τέσσερις οπές από τους συνδετήρες αγκύρωσης, τις οποίες σταθεροποιήθηκε η ουρά.
Τι με διδάξατε αυτή η ιστορία;
1. Θα χρειαστεί σε URN που προορίζονται για εγκατάσταση δίπλα σε κτίρια κατοικιών, μειώνουν τις τρύπες σκόνης στις οποίες μπορείτε να πιέσετε τα σκουπίδια για να πραγματοποιήσετε το μπουκάλι, αλλά δεν ρίχνετε το πακέτο με σκατά.
2. Θα χρειαστεί να αντικαταστήσετε τη μεταλλική πόρτα από τη σκάλα στο γυαλί. Έχω ήδη παραγγείλει τα σχέδια του κτιρίου μου στο Αρχείο να είμαι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην ιστορική έκδοση της πόρτας. Ίσως θα βελτιώσει ελαφρά τους γείτονες.
3. Δεν υπάρχει καλύτερη ιδέα. Θα χρειαστεί να αναπτυχθεί μια στενή URN για μικρά σκουπίδια - μεγαλύτερα από ό, τι για ταύρους, αλλά μικρότερο από τα οικιακά απόβλητα.
Πήγε στην δουλειά.
Μια πηγή