Ήταν πριν από μερικά χρόνια στη Μόσχα. Εργάστηκα κατά κύριο λόγο από το σπίτι και στην πιο υπεύθυνη στιγμή, όπως συμβαίνει συνήθως, ο υπολογιστής έπεσε και δεν ήθελε να ενεργοποιηθεί. Δεν υπήρχε χρόνος να πάτε σε οποιοδήποτε εργαστήριο και πώς και πώς να το βρείτε χωρίς το Διαδίκτυο; .. αλλά στην είσοδο κρεμαστούν τηλέφωνα κάθε είδους "σύζυγος για μια ώρα" και "σύλληψη γρήγορα" στην είσοδο.
Καλώ. Αναχώρηση στο σπίτι σχεδόν δωρεάν. Ίσως 100 ρούβλια. Σύντομα ένας τακτικός ευγενικός νεαρός άνδρας έρχεται. Γρήγορα αποσυναρμολογεί τον υπολογιστή, διεξάγει διαγνωστικά, βρίσκει κάτι ενοχλητικό, με ενημερώνει το κόστος - ρούβλια των 500-600, συμφωνώ, γρήγορα αλλάζει και λέει:
- Κάτι που έχετε πολλή σκόνη. Υπάρχει ηλεκτρική σκούπα;
- φυσικά έχουν.
Και τον φέρνω το συνηθισμένο σπιτικό ηλεκτρικό σκούπα. Για 2-3 λεπτά, αφαιρεί όλη τη σκόνη από το εσωτερικό της εταιρείας και το συλλέγει. Τον κοιτάζω και νομίζω ότι: "Τι υπεύθυνος εργαζόμενος, σύκο, θα βρείτε πού είναι απαραίτητο γι 'αυτόν" για τσάι "πρέπει να δώσετε χρήματα."
Μετά τη συναρμολόγηση, αντλεί κάποιο είδος χαρτιού, εγγύηση και τεντώνει για μένα:
- Με εσάς 3.600 ρούβλια, - χαμογελά και δίνει μια απόδειξη ...
Παίρνω: 600 ρούβλια αντικαθιστώντας τις λεπτομέρειες, 3.000 ρούβλια καθαρίζοντας τον υπολογιστή !!!
Έχασα για πρώτη φορά το δώρο της ομιλίας. Βάζω και φοβερό. Και χαμογελάει τόσο χαριτωμένο ότι ήταν ακόμα άβολα να τον καλέσω στη φυσιογνωμία ... επαναλαμβάνεται σε ένα λεπτό και να του πει:
- Στη συνέχεια, μαζί σας 1.400 ρούβλια.
Είναι τόσο αφελής:
- Έχετε ένα νομοσχέδιο 5.000 ρούβλια;
- Όχι, - λέω, - 5.000 ρούβλια - αυτό είναι το ενοίκιο της ηλεκτρικής μου ηλεκτρικής σκούπας ...
Εδώ, για κάποιο λόγο, σταμάτησε να χαμογελάει ... και 600 ρούβλια ήταν αρκετό.
Shl. Μην ξυλεία χωρίς λόγο και δεν πέφτουν στο πρόσωπο!
Μια πηγή