Η ιστορία του ρωσικού σπιτιού είναι η καλύβα. Το Izba είναι ένα σπίτι από ένα log σπίτι. Ποιες είναι οι πυρκαγιές, όπως επιλέγονται και από το δάσος.
Οι πρόγονοί μας είναι αρχαίοι Σλάβοι, το πλεονέκτημα ήταν οι άνθρωποι των σπιτιών, της οικονομικής και οικογένειας. Στον κύκλο της οικογένειάς του ή το είδος, πραγματοποιήθηκε ολόκληρη η ζωή του Σλαβικά. Και η κύρια εστίαση της ολόκληρης σλαβικής ζωής, η φωλιά της ήταν η καλύβα - φυσικά φαινόμενα, στα οποία γεννήθηκαν οι πρόγονοί μας, στα οποία η ζωή του γένους, στην οποία πέθανε ...
Το όνομα του ρωσικού σπιτιού "Izba" προέρχεται από την αρχαία ρωσική "istiba", που σημαίνει "σπίτι, μπάνιο" ή "έκθεση" από την "ιστορία της εποχής των χρόνων ...". Το αρχαίο ρωσικό όνομα μιας ξύλινης κατοικίας έχει την ρίζεται στο Praslanjanskoye "JJBA" και θεωρείται δανεισμένο από το γερμανικό "stub". Στο αρχαίο "stub" σήμαινε "ζεστό δωμάτιο, μπάνιο".
Ακόμη και στην "ιστορία των χερσαίων χρόνων ..." Ο χρονικός Nestor γράφει ότι οι Σλάβοι έζησαν τον τοκετό, κάθε οικογένεια στη θέση του. Ο τρόπος ζωής ήταν πατριαρχικός. Το γένος ήταν μια κατοικία πολλών οικογενειών κάτω από μια οροφή που δεσμεύεται από τους ομολόγους του αίματος και τη δύναμη μιας ενιαίας γεννήτριας - ο επικεφαλής της οικογένειας. Κατά κανόνα, το γένος ήταν οι ηλικιωμένοι γονείς - ο πατέρας και η μητέρα και οι πολυάριθμοι γιοι τους με τις συζύγους και τα εγγόνια τους που ζούσαν σε μια καλύβα με μια ενιαία εστίαση, όλοι μαζί εργάστηκαν και υπακούσαν στον γιο του Πατέρα του Πατέρα, , και ο πατέρας του γιου του. Εάν το γένος ήταν πολύ μεγάλο, στερήθηκε καθόλου ο τόπος, τότε η καλύβα με μια ζεστή εστία αυξήθηκε με πρόσθετες επεκτάσεις - καλώδια. Το κιβώτιο είναι ένα μη θερμαινόμενο δωμάτιο, ένα κρύο κόμβο χωρίς κλίβανο, μια επέκταση από μια καμπίνα ξύλου στην κύρια, ζεστή κατοικία. Οι νεαρές οικογένειες έζησαν στα περιθώρια, αλλά η εστία παρέμεινε ένα για όλους, προετοιμαζόταν ένα κοινό φαγητό για όλα τα τρόφιμα - μεσημεριανό γεύμα ή δείπνο. Η πυρκαγιά που αναρωτήθηκε στο επίκεντρο ήταν ένα σύμβολο ενός είδους, ως πηγή οικογενειακής θερμότητας, ως τόπος όπου ολόκληρη η οικογένεια επρόκειτο να επιλύσει τα σημαντικότερα ζητήματα ζωής.
Στην αρχαιότητα των καλύβων ήταν "μαύρο" ή "καπνός". Τέτοιες καλύβες στους κλιβάνους χωρίς καμινάδα αντιμετωπίστηκαν. Ο καπνός κατά τη διάρκεια του κλιβάνου δεν βγήκε μέσα από την καμινάδα, αλλά μέσα από το παράθυρο, την πόρτα ή τον καπνό στην οροφή.
Οι πρώτες αποκλεισμένες καλύβες, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα, εμφανίστηκαν στη Ρωσία τον XII αιώνα. Πρώτον, πλούσιοι, πλούσιοι αγρότες ζούσαν σε τέτοιες καταστρώματα με τον κλίβανο και την καμινάδα, σταδιακά η παράδοση της κατασκευής καλύβων και καμινάδας άρχισε να υιοθετήσει όλη την αγροτική τάξη και ήδη στο XIX αιώνα ήταν σπάνιο να συναντήσετε μια μαύρη καλύβα, εκτός από μόνο για μόνο Λουτρά. Τα λουτρά σε μαύρο στη Ρωσία χτίστηκαν στον εικοστό αιώνα, αρκεί να θυμόμαστε το διάσημο τραγούδι του V. High "Banaka in Black":
"... Topi!
Ω, σήμερα θα σας ρωτήσω!
KROPY,
Στο λουτρό των τοίχων καπνίζεται KROPY.
Σκουριά
Ακούω? Balca σε μένα σε μαύρο fop! ".... Με τον αριθμό των τοίχων στην καλύβα, τα σπίτια χωρίστηκαν σε τεσσάρων γραμμών, πέντε πλανήτες, διασταυρώσεις και έξι μονάδες.
Διακοπών-Quadrinet - Η απλούστερη δομή των κορμών, το κούτσουρο των τεσσάρων τοίχων. Τέτοιες καλύβες χτίστηκαν μερικές φορές με σανό, μερικές φορές χωρίς αυτούς. Οι στέγες σε τέτοια σπίτια ήταν διπλάσια. Στα βόρεια εδάφη, η Σένη ή η Τόμητη παραδίδονται στη χείλη-τέσσερις λωρίδες, έτσι ώστε ο παγωμένος αέρας το χειμώνα να μην μπήκε στο ζεστό δωμάτιο και δεν το δροσάστηκε.
Izba-pyatirenka - Διεξαγωγή κατοικίας με ένα πέμπτο πρωτεύον εγκάρσιο τοίχο μέσα στο κούτσουρο, την πιο κοινή άποψη της καλύβας στη Ρωσία. Ο πέμπτος τοίχος σε ένα δωμάτιο του σπιτιού χωρίστηκε το δωμάτιο σε δύο άνισα μέρη: οι περισσότεροι ήταν ένας λόφος, ο δεύτερος σερβίρεται είτε με σανό είτε ένα επιπλέον κατοικημένο μέρος. Το μπάρμπεκιου χρησίμευσε ως κύριος χώρος, κοινός για όλη την οικογένεια, εδώ ήταν ο φούρνος - η ουσία μιας οικογενειακής εστίας που θερμάνθηκε την καλύβα κατά τους σκληρούς χειμώνες. Η Tanniya σερβίρεται και η κουζίνα και η τραπεζαρία για όλη την οικογένεια.
Σταυροειδής - Αυτή είναι μια ξύλινη καμπίνα με εσωτερικό εγκάρσιο πέμπτο και διαμήκεις έκτο τοίχο. Η οροφή σε ένα τέτοιο σπίτι ήταν πιο συχνά τεσσάρων σελίδων (αν στο μοντέρνο - ισχίο), χωρίς τα πρόωρα. Φυσικά, οι Hubbins χτίστηκαν περισσότερο από το συνηθισμένο πέντε κατατάξεις, για μεγάλες οικογένειες, με ξεχωριστά δωμάτια που χωρίζονται από το κεφάλαιο τοίχους.
Izba-shexenna - Αυτό είναι το ίδιο με την καλύβα-πέντε-κατάταξη, μόνο με δύο εγκάρσια, παράλληλα με το ένα άλλο πέμπτο και έκτο κεφάλαιο από το αρχείο καταγραφής.
Τις περισσότερες φορές, οι καλύβες στη Ρωσία χτίστηκαν με την αυλή - πρόσθετες οικονομικές ξύλινες εγκαταστάσεις. Οι ναυπηγήσεις στο σπίτι χωρίστηκαν σε ανοιχτά και κλειστά και βρίσκονταν μακριά από το σπίτι ή γύρω του. Στη μεσαία λωρίδα, η Ρωσία χτίστηκε πιο συχνά ναυπηγεία - χωρίς κοινή οροφή. Όλα τα κτίρια των νοικοκυριών: τα υπόστεγα, τους λάτρεις, τους στάβλους, τους αχυρώνες, τους ξυλόγλυπτα, κλπ. Βρισκόταν μακριά από την καλύβα. Στα βόρεια, οι αυλές χτίστηκαν κλειστές, κάτω από την κοινή στέγη και καλύφθηκαν με πάνελ στο έδαφος, για τα οποία ήταν δυνατόν να προχωρήσουμε από ένα οικονομικό κτίριο στο άλλο, χωρίς να φοβόμαστε να πάρετε κάτω από τη βροχή ή το χιόνι, το έδαφος του που δεν φυσούσαν τον άνεμο. Η καλυμμένη ενιαία στέγη των αυλών ήταν δίπλα στην κύρια κατοικημένη κοίλη, η οποία επέτρεψε σε σκληρές χειμωνιάτικες ή βροχερές μέρες φθινοπώρου-άνοιξης, για να βγούμε από ζεστές καλύβες στο ξύλο, ένα hlev ή ένα σταθερό, όχι σε κίνδυνο να είναι βροχή , πασπαλισμένο με χιόνι ή να ξεπεράσει το δρόμο.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής μιας νέας καλύβας, οι πρόγονοί μας ακολούθησαν τους κανόνες που αναπτύχθηκαν από αιώνες, επειδή η κατασκευή ενός νέου σπιτιού είναι ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή της οικογένειας των αγροτών και όλες οι παραδόσεις γίνονται σεβαστές στις μικρότερες λεπτομέρειες. Μία από τις κύριες συμβάσεις των προγόνων ήταν η επιλογή του χώρου για τη μελλοντική καλύβα. Ο νέος κόμβος δεν πρέπει να χτίζεται στο σημείο όπου υπήρχε κάποτε ένα νεκροταφείο, ένα δρόμο ή ένα μπάνιο. Αλλά ταυτόχρονα ήταν επιθυμητό ο τόπος για το νέο σπίτι να ήταν ήδη καταραμένος, όπου οι ζωές των ανθρώπων σε πλήρη ευεξία, ελαφρύ και ξηρό μέρος.
Η κύρια απαίτηση για το κατασκευαστικό υλικό ήταν εξοικειωμένο - το log House ήσυχα είτε έξω από πεύκο, έφαγε ή λάμπα. Ο κορμός των κωνοφόρων δέντρων ήταν υψηλός, λεπτός, καλά δοκιμασμένος με ένα τσεκούρι και ταυτόχρονα ήταν ανθεκτικό, τοιχοποιία πεύκου, έφαγε ή λάχανο καλά διατηρημένο ζεστό στο σπίτι το χειμώνα και δεν θερμάνθηκε το καλοκαίρι, στο θερμότητα, διατηρώντας παράλληλα μια ευχάριστη δροσιά. Ταυτόχρονα, η επιλογή ξύλου στο δάσος ρυθμίστηκε από διάφορους κανόνες. Για παράδειγμα, ήταν αδύνατο να κόβουμε τους ασθενείς, τα παλιά και τα αποξηραμένα δέντρα, οι οποίοι θεωρήθηκαν νεκροί και θα μπορούσαν, πιστεύοντας, να φέρουν την ασθένεια στο σπίτι. Ήταν αδύνατο να κόβουμε τα δέντρα, αυξήθηκαν στο δρόμο και στους δρόμους. Τέτοια δέντρα θεωρήθηκαν "βίαιοι" και σε ένα σκουπίδια τέτοια κούτσουρα, σε σχέση με την αναφορά, μπορούν να πέσουν από τους τοίχους και να πατήσουν τους ιδιοκτήτες του σπιτιού.
Η κατασκευή του σπιτιού συνοδεύτηκε από πολλά τελωνεία. Κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης του πρώτου κορώνα μιας περικοπής (υποθήκη), το νομίσμα ή το χαρτί χαρτί τοποθετήθηκε σε κάθε γωνία, σε ένα άλλο κομμάτι από μαλλί από τα πρόβατα ή ένα μικρό μίγμα από μάλλινα νήματα, ο κόκκος απομακρύνθηκε στο τρίτο, και το τέταρτο έβαλε θυμίαμα. Έτσι, στην αρχή της κατασκευής της καλύβας, οι πρόγονοί μας έκαναν τέτοιες τελετές για τις μελλοντικές κατοικίες, οι οποίες σηματοδότησαν τον πλούτο του, την οικογενειακή ζεστασιά, τη ζωή σύντηξης και την αγιότητα στη μελλοντική ζωή.
Χιλιάδες χρονών είναι ο Άγιος Ρότος, που εξαπλώνεται σε ένα τεράστιο έδαφος από το Καλίνινγκραντ στο Καμτσάτκα. Και μερικές παραδόσεις ξύλινων οικοδόμων, κανόνων και τελωνείων μαζί μας, οι σύγχρονοι παραμένουν μέχρι τώρα από τους προγόνους μας-Σλάβοι. Ξύλινα σπίτια και λουτρά γίνονται δημοφιλείς, ειδικά σε εξοχικές κατοικίες στους πολίτες. Τραβήξτε τους ανθρώπους στην προέλευσή τους, στην ξύλινη αρχιτεκτονική, μακριά από πέτρινες και σκονισμένες βουλωμένες πόλεις για την πόλη, πιο κοντά στη φύση, στο δάσος και το ποτάμι ...
Μια πηγή