Θέλω να σας πω για τη διαδικασία κατασκευής μενταγιόν από εποξειδική ρητίνη, ξύλο και διαφορετικούς όμορφους μεθυσμένους.
Προκειμένου να καθοριστεί η μορφή του μελλοντικού προϊόντος σε εμάς, παίρνουμε ένα κομμάτι ξύλου, στην περίπτωσή μου είναι ένα κοίλο και το ακατέργαστο το σε ακόμη μικρότερα κομμάτια.
Με τον ίδιο τρόπο, ελήφθησαν 2 ακόμη τεμάχια.
Ήρθε η ώρα να επιλέξετε διακοσμητικά γέμιση. Η επιλογή έπεσε σε 2 κλαδάκια Heather και Tallon άγνωστοι λειχήνες.
Για την επόμενη πλήρωση με μια ρητίνη, τα κλαδιά δεν έχουν αναδυθεί, επικολλημένα σε ξύλινα κενά. Ένα μικρό κωφικό άνοιγμα τρυπήθηκε στο κέντρο του κύβου, στην οποία το PVE είναι ένα διακοσμητικό υλικό σταθεροποιήθηκε με κόλλα ξυλουργών.
Μετά την ξήρανση της κόλλας, μπορείτε να πάτε στην έκχυση εποξειδικής ρητίνης. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιώντας το Scotch, συνδυάζουμε τους κύβους σε ζεύγη, προκειμένου να πάρετε κάποια λουτρά. Η προσκόλληση του σκωτσέζικου χώρου στο ξύλο πρέπει να προσπαθήσει καλά, αλλιώς όταν ρίχνει μια ρητίνη μπορεί να αφήσει το σχήμα και να πάει σε ένα ταξίδι στο τραπέζι. Με καλό τρόπο, φυσικά, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικά καλούπια σιλικόνης, αλλά δεν αναζητούμε ελαφρά μονοπάτια.
Η προετοιμασία ολοκληρώθηκε πάει για να χύσει. Σύμφωνα με τις οδηγίες, αναμιγνύουμε τον απαιτούμενο αριθμό ρητίνης. Όταν εργάζεστε με μια ρητίνη, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε γάντια, μην πάρετε ένα παράδειγμα από μένα.
Η πιο υπεύθυνη στιγμή έχει έρθει - είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε μια βελόνα ραψίματος, αφαιρέστε τις φυσαλίδες αέρα που "κολλάτε" στα κλαδιά. Οι φυσαλίδες είναι στο πάχος της ρητίνης για να εμφανιστούν και χωρίς τη βοήθειά μας. Τα κλαδιά Heath εξακολουθούν να ανυψώνονται από το ένα άκρο, επειδή αποδείχθηκαν πολύ μαλακά και ελαφριά. Έτσι, αυτό δεν συμβαίνει, καθώς και όταν εργάζεστε με ένα πληρωτικό, που δεν σχετίζεται με το πλαίσιο, αξίζει να χυθεί σε δύο στάδια - το πρώτο μισό τη μορφή χύνεται, το αντικείμενο που θέλουμε να διαιωνίζονται στην επιφάνεια του εποξειδικού , κατόπιν αφού καταψυχθεί η ρητίνη, η φόρμα χύνεται εντελώς.
Υπό την πίεση της ρητίνης Scotch, η Scotch εξαπλώθηκε και κάμψε το σχήμα, ήταν απαραίτητο να το επιστρέψουμε στην αρχική του κατάσταση με τη βοήθεια του φορτίου. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί με τη συγκόλληση του σχήματος, πριν από την πλήρωση, στην αμφίδρομη ταινία στην λεία επιφάνεια (για παράδειγμα, ένα κομμάτι κόντρα πλακέ).
Περιμένοντας την κατεψυγμένη ρητίνη που κινείται στο εξάρτημα της τελικής μορφής του coulon. Το έκανα αυτό χρησιμοποιώντας τον τροχό λείανσης και το δέρμα με κόκκινη κλίμακα 60 grit. Δυστυχώς, ένας από τους καταλυτογράφους έπεσε θύμα στους κλειστού μου όταν προσπαθούσε να του δώσει ένα κυλινδρικό σχήμα στον τόρνο.
Στη συνέχεια, η άλεση των κόκκων του Coulon με δέρματα 150, 220, 320, 600, 800, 1200, 2000, 600, 800, 1200, 2000, 2.200 GRIT ήταν ήδη χειροκίνητα.
Όπως μπορεί να φανεί, η ρητίνη είναι ακόμα μάλλον λασπώδης και για να του δώσει διαφάνεια που χρησιμοποίησα στίλβωση πάστας 3m 09374, 09375, 80349. Ζυμαρικά που έβαλα ένα αυτοσχεδιασμένο ταμπόν από ένα κομμάτι κουρέλι και watts.
Έχοντας επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, πηγαίνετε στην τελική επεξεργασία ξύλινων στοιχείων. Το φάσμα των συνθέσεων είναι πολύ πλάτος μαστίχας και έλαια σε διάφορα βερνίκια. Έκανα το πετρέλαιο teak.
Μετά την εφαρμογή και την ξήρανση του πετρελαίου, μεταβείτε στην εγκατάσταση εξαρτημάτων (μεταλλικά δαχτυλίδια). Μια τρύπα κωφών στην κορυφή του coulon είναι διάτρητη (το ξύλινο στοιχείο από την κορυφή που φτιάχτηκε δεν είναι πολύ ευρύτερη μόνο γι 'αυτό) κατά μήκος του μήκους του στελέχους δακτυλίου, στη συνέχεια βιδωμένο.
Οι κοπτήρες είναι έτοιμοι.
μια πηγή