Σύμφωνα με τον συγγραφέα: όχι πολύ καιρό πριν βάλω το τηλέφωνο της συζύγου μου προς πώληση.
Απλά κινέζικα, η τιμή της τιμής έθεσε τον μέσο όρο.
Η πρώτη εβδομάδα ήταν γενικά σιωπή. Στη συνέχεια, μερικές κλήσεις και είτε παρελθόν.
Και εδώ είναι. Κλήση. Όχι έναν τοπικό αριθμό.
Ο άνθρωπος αναρωτιόταν τον εαυτό του ότι και όπως και με το τηλέφωνο, με τη σειρά του, θυμόμαστε ότι δεν μπορούσα να βρω τα εγγενή ακουστικά του και να φορτίσω, το ανέφερα σε έναν πιθανό αγοραστή.
Τι έλαβε η απάντηση, λένε γενικά ότι δεν ενδιαφέρονται. Έχω ακριβώς το ίδιο τηλέφωνο και μου αρέσει, δεν μπορώ. Αλλά έσπασε και το άλλαξε σε τίποτα. Θέλω να αγοράσω τη δική σας.
Ήδη παράξενο .... Το τηλέφωνο είναι τόσο μόνος. Ανάλογα της θάλασσας. Δεν σκέφτεται καν να διαπραγματευτεί.
Λέει λοιπόν, μένω στα προάστια και πρέπει να στείλετε ένα τηλέφωνο μέσω ταχυδρομείου.
Λοιπόν, σαν να κατάλαβα ήδη κατά 100% όπου όλα πάνε :)
Αλλά επειδή Χρησιμοποιώ ενδιαφέρον από αυτό το είδος δόλιων προγραμμάτων (απλά περιέργεια), δεν κρέμεζα το τηλέφωνο, αλλά συνέχισα τη συζήτηση, συμφωνώντας να στείλετε το τηλέφωνο, μετά από 100% προπληρωμή στο χάρτη.
- Φυσικά, θα στείλω τώρα (εγώ έτοιμη εδώ), ας δώσουμε τον αριθμό της κάρτας.
- μόνο ο αριθμός;
- Ναι φυσικά.
- Στέλνω τον αριθμό της κάρτας. Αναμονή τώρα, "η τράπεζα αρνήθηκε να μεταφράσει" "Στείλτε έναν κωδικό επιβεβαίωσης" και blah blah blah.
Αλλά όχι ... μόνο ο αριθμός της κάρτας.
Μετά από 2 ημέρες έρχονται τα χρήματα. Καθίζω στο Ahu στο αυτοκίνητο, πηγαίνω στο ταχυδρομείο και στέλνω ένα τηλέφωνο σε ένα άτομο.
Καμία ηθική.
Μια πηγή