Ο οδηγός Bryansk δημιούργησε εσωτερικούς χώρους παλάτι στο χωριό σπίτι και συζητά την ιδέα του μίνι του Ermitage με τον Piotrovsky.
Στο πιο απομακρυσμένο κέντρο Bryansk, Klimovo, έχασε στο πεύκο Outback της περιοχής, όπου η σλαβική Trinity Slavic Troitz - Ρωσία, Ουκρανία, Λευκορωσία, - Ο καθένας θα παρουσιάσει ένα διάσημο akulov σπίτι που φτάνει. Αφαιρεί τον ουρανό με ένα χρώμα βατόμουρου από μακριά από μακριά, όλα σε σκαλισμένα μοτίβα, με τους αναβάτες του μετωπιαίου ελάφια, με έναν αναβόχο, να αγωνίζονται στην πύλη με το φίδι του Gorynych, που σημαίνει: Δεν υπάρχει σύντομη πορεία τα πάντα. Ο ιδιοκτήτης Vladimir Filippovich Sharulov, πιθανώς, ήταν συνηθισμένος στην απροσδόκητη εμφάνιση άγνωστων ανθρώπων και, χωρίς να ζητά τίποτα, προσκαλεί στο σπίτι.
Θέλω το Ερμιτάζ μου.
Πηγαίνετε, σταμάτησε άθελα - φτάνετε σε μια άλλη προσωρινή μέτρηση. Η κατάσταση είναι πολυτελή, όπως σε μια πλούσια περιουσία του 19ου αιώνα. Σκαλισμένα, αντίκες καρέκλες δείγματος, πολυθρόνες, καναπές, τραπέζια, "βασιλικό κρεβάτι" ...
Και όλα αυτά είναι χρυσά εγκαύματα, επειδή οι Ιάπωνες καλύπτονται με τη μορφή μιας λεπτής ταινίας, στην οποία υπάρχουν χρυσά. Και ποιο είναι το υπέροχο πάτωμα στο σαλόνι! Ένα θαυμάσιο μοτίβο τοποθετείται από ένα πολύχρωμο παρκέ. Η ίδια οροφή, όπου τέσσερις πίνακες γράφονται μέσα στο μοτίβο.
"Όλα είναι κατασκευασμένα από Linden, αυτό το δέντρο είναι μαλακό, εύκολα επαρκώς κοπής", εξηγεί ο ιδιοκτήτης.
Κάθε λεπτομέρεια της κατάστασης που θέλω να εξετάσω εδώ και πολύ καιρό: πόρτες, πλαίσια καθρέφτη, πορτραίτα και πίνακες σε χρυσό δαντέλα μοιάζουν με πολύτιμες αντίκες. Εικονίδια σε τέτοιες αποταμιεύσεις, σαν να αφαιρούνται από ένα παλιό εικονοστάσιο. Ή το ρολόι: έβγαλαν τον Φιλίπποβιτς από το συνηθισμένο σώμα και τοποθετούνται σε ένα καταπληκτικό κασετίνα τζάκι, το οποίο ο ίδιος κόπηκε από το δέντρο. Πηγαίνω γύρω από τα δωμάτια ως το μουσείο.
"Εδώ είναι αυτός ο Chiffonier με την Inlay", ο ιδιοκτήτης δείχνει ", ήθελα να αγοράσω πρώην διευθυντή του Ερμιτάζ, Μπόρις Μπόριςβιτς Piotrovsky, που είδε το Chiffonier μόνο στην εικόνα. Δεν πωλούσα. Στο ζήτημα του σκηνοθέτη: "Γιατί;" - Απάντησε: "Θέλω να δημιουργήσω ένα μίνι-Ermitage στο Outback Bryansk". Ο Boris Borisovich ενέκρινε ευχαρίστως την ιδέα μου.
- Πώς είσαι, ο Βλαντιμίρ Φιλίππουφ, κατόρθωσε να δημιουργήσει όλα αυτά με τα χέρια τους; Πού παίρνετε τα vintage μοτίβα;
"Κυρίως εφεύρουν τον εαυτό του", λέει. "Αλλά αν δω ενδιαφέροντα έπιπλα σε ένα περιοδικό ή σε μια ιστορική τηλεοπτική ταινία - παίρνω επίσης μια σημείωση.
- Φυσικά, ολοκληρώσατε κάποιο ειδικό σχολείο ή ένας ταλαντούχος δάσκαλος μελετήθηκε;
- Τίποτα ιδιαίτερο τελείωσε - τέσσερις κατηγορίες του συνηθισμένου σχολείου. Ένας άλλος έφηβος έπρεπε να κάνει bonda - βαρέλια να κάνει. Μόλις σε ένα λόφο στο μεσημεριανό διάλειμμα σκιαγραφεί ένα σχέδιο. Σκέφτηκα: μπορεί να κοπεί. Προσπάθησα. Οι εργαζόμενοι είπαν: "Αποδείχθηκε πολύ καλά." Από αυτή την αρχή. Τα πρώτα "έργα" ήταν το πλαίσιο - τους έδωσα σε φίλους. Τότε γοητεύει πιο σύνθετα πράγματα. Το σύνολο έφθασε ανεξάρτητα. Αγόρασα το απαραίτητο εργαλείο για το ξύλο ...
Η ομορφιά μας δεν αρέσει.
Στα χρυσά συρτάρια του Akulov αισθάνεστε σαν μια αντίκες έκθεση: κάθεται στην καρέκλα "μοσχεύματος". Απλά θέλω να το παρακολουθήσω. Είμαι εντυπωσιασμένος από τον ιδιοκτήτη.
"Και εδώ και πολύ καιρό συνηθίζω, ο σύζυγός μου", ο δάσκαλος χαμογελάει. Και δίνει κυριολεκτικά τα εξής: «Είμαι πολύ πικρός που οι ικανότητές μου δεν ενδιαφέρονται για κανέναν». Δεν είμαι αιώνιος, εβδομήντα. Αφήστε και όλα θα πάνε μαζί μου ...
- Αλλά δεν έχετε μαθητές;
"Πώς να σας πω," Ο δάσκαλος αναστενάζει βαριά. - ήρθε περισσότερο από μία φορά από την Ουκρανία και από τη Λευκορωσία, τους δίδαξα χωρίς να μην χρειαζόμουν κανένα τέλος. Όταν ο καθένας φαίνεται, οι τύποι φωτίζουν τα μάτια, θέλουν να μάθουν με το σκάφος μου για μια εβδομάδα-άλλα και μπροστά: καπνίζουν "bucks", έτσι λένε. Αλλά για να κάνουμε ό, τι μπορώ, χρειάζομαι πολύ χρόνο και πολλή υπομονή. Οι εκατοντάδες παιδιά μου πέρασε. Αλλά θα μάθουν περισσότερο ή λιγότερο για να κόψουν το πλαίσιο και ακόμα εύκολα, απλούστερα - και να πάνε, δυστυχώς.
- Οποιαδήποτε από τις περιφερειακές αρχές σας λέει ότι η δυνατότητα δημιουργίας μιας τέτοιας ομορφιάς θα πρέπει να είναι βέβαιος ότι θα μεταφερθεί πρώτα απ 'όλα με τους συμπατριώτες τους;
"Οι κάδοι μας, όχι μόνο ο Klimovsky, αλλά και περιφερειακός, δεν τους αρέσει η ομορφιά", λέει ο πλοίαρχος. "Για μένα, ήταν πολύ καιρό πριν, οι άνθρωποι ήρθαν από τη Γερμανία, κοίταξε τη δουλειά μου και προσφέρθηκε:" Ή έρχονται σε μας να διδάξουμε τους τύπους μας, ή θα οικοδομήσουμε ένα σχολείο στο Klimovo, όπου θα διδάξουμε τα παιδιά μας και τη δική σας . Εγγυόμαστε την πλήρη παροχή φοιτητών., Θα λάβουν επίσης υποτροφία. Δημιουργία αρκετών ζητημάτων και θα δώσουμε στο σχολείο για εσάς προσωπικά ".
- Δεν συμφωνήσατε;
- Φυσικά, συμφωνώ με τη δεύτερη επιλογή. Στη Γερμανία ανακοινώθηκε η συλλογή κεφαλαίων για την κατασκευή του σχολείου. Συλλέχθηκαν πολύ γρήγορα. Κάλεσαν το Bryansk ότι θα έρθουν να συζητήσουν τα πάντα συγκεκριμένα. Ξαφνικά είχα ένα σωρό του Κόμματος Chinus από το Bryansk. Μόνο ένα επώνυμο θυμάται - Belozers, γεμάτο περιφερειακό πολιτισμό. Και άρχισαν να με βασανίζουν έτσι ώστε να αρνηθώ το γραφείο της προσφοράς. Είπαν ότι βρήκαν ένα δωμάτιο για το σχολείο στο Klimovo - στο παλάτι του πολιτισμού και με ρωτάς να το ανοίξω. Δεν πίστευα τα αφεντικά. Αλλά το σωστό "για το λαιμό πήρε", δεν υπήρχε πουθενά να πάμε. Επίσημη ανακάλυψε. Μου δόθηκε μερικά ευρύχωρα δωμάτια. Χαίρομαι, ένας ανόητος ... οι Γερμανοί έφτασαν, και ήταν στο Bryansk: "Lit, κύριοι, ο σχολικός aculuve έχει ήδη ανοίξει". Οι Γερμανοί έπειτα είναι πολύ προσβεβλημένοι από εμένα. Και έπρεπε να προσβληθούν από διπλές φυσαλίδες.
- Αλλά το σχολείο άνοιξε ...
- Τι σχολείο? Ήταν η συνήθης εμφάνισή τους! - Ο Δάσκαλος κατέρρευσε. - Και θα μπορούσαν να επιτρέψουν ολόκληρο το σχολείο στον ιδιωτικό ιδιοκτήτη του Κλίμαβο; Τότε κάλεσα τον Bryansk Belozerov. Και αυτός ο κακοποιός πήρε το τηλέφωνο και σαν να με ήθελα στο κεφάλι μου: «ήθελα το σχολείο μου - ναι, δεν σκέφτηκα να το ανοίξουμε. Χρειαζόμασταν να πληρώσουμε τους Γερμανούς». Του έδωσα επίσης μια απάντηση σε αυτόν σε απάντηση.
Ο Vladimir Filippovich έχει ήδη συνταξιοδοτηθεί, αλλά το Bunktric Spirit του Master δεν δίνει στις σημερινές αρχές να ξεκουραστούν ήρεμα στις "δάφνες" της αναδιάρθρωσης.
Οι Επαρχιακοί αξιωματούχοι δεν παραμένουν στο χρέος από τον πλοίαρχο: όπου μόνο εσείς μπορείτε, προσπαθήστε να επιτεθείτε. Όταν προσφέρθηκε να ενταχθεί στην Ένωση καλλιτεχνών, αρχηγοί από την περιοχή και οι περιφέρειες έριξαν τους δασκάλους στους δασκάλους. Ποτέ δεν έλαβε ένα εισιτήριο μέλος της Ένωσης καλλιτεχνών. Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, ο Klimovtsy υπέβαλε «αγανάληψη της ειρήνης» από έναν υποψήφιο για τα περιφερειακά συμβούλια. Αλλά η κορυφή της περιοχής δεν ανέφερε καν πόσες ψήφοι έκαναν ο Βλαντιμίρ Φιλιππότιδος.
Ναι, οι αρχές μιας καλής λέξης για τον πλοίαρχο δεν θα πουν. Είναι πάντα φοβάται τον ίδιο ως την έκθεση. Αλλά είναι ο άνθρωπος, αδιάφορη. Τώρα διδάσκει έξι φοιτητές στο εργαστήριό του δωρεάν. Με εξέπληξε και ένα τέτοιο γεγονός: ο Βλαντιμίρ Φιλιππόπων, μετρήσα δέκα σκυλιά στην αυλή και στο σπίτι δύο. Λυπούμαστε για τα άστεγοι και φέρνει τις διαμονές.
Ο πλοίαρχος έχει δώδεκα κοινές φορητούς υπολογιστές με κριτικές επισκεπτών στο σπίτι του, το οποίο έγινε ένα ανεπίσημο μουσείο. Εδώ έρχονται για τις εκδρομές, έρχονται με ομάδες.
"Ζω στη φτώχεια", δήλωσε ο Βλαντιμίρ Φιλιππόπων. - Μάλλον, μην πιστεύετε, αλλά η γυναίκα μου και εγώ δεν θα θυμάστε πότε αγόρασα λουκάνικο, κρέας, βούτυρο. Υπάρχουμε σε μέτρια συντάξεις.
Διάβασα τις κριτικές των επισκεπτών. Πόσα ειλικρινά λόγια του θαυμασμού! Vladimir Filippovich - ένα κύριο Nugget μεγάλου μεγέθους. Γράφει επίσης τους πίνακες από το πετρέλαιο. Και τρεις ιστορίες έγραψαν. Παραμένει μόνο για να λυπηθείς που το ταλέντο του δεν είναι σε ζήτηση.
Πολύ χρόνια ζωής!
Μια πηγή