На днях муж неспадзявана разбіў цукарніцу з сервіза маёй прабабулі.
Імператарскі фарфоравы завод і ўсё такое. Шкада, вядома, было вельмі. Але аскепкі апынуліся настолькі мастацка раздробленыя, што адразу навеялі адну ідэю, якую я неадкладна прыступіла ўвасабляць, бо натхненне - штука вельмі нясталая і яго трэба лавіць, пакуль гарачанькае!
Увогуле, спатрэбіцца:
- дрыль;
- асадка шліфавальная;
- асадка «металічная шчотка»;
- абарона (хустку або маску на нос і акуляры для вачэй).
Нам трэба ператварыць асколак ад цукарніцу ў кабашон! Для гэтага дрылём (у мяне дремель) абточваюць вострыя краю. Я ўзяла асадку «шліфавальны камень» і тачыла ім усё колючыя і рэжучыя, імкнучыся не закрануць малюнак.
Кут да апрацоўкі. Ім можна парваць нітку і яго немагчыма абшаляваць.
Пасля апрацоўкі куткі згладзіліся.
Трэба «згладзіць» ўсе бакі асколка.
Затым асадкай «металічная шчотка» апрацавала паверхню. Бо цукарніца была ў выглядзе шара, трэба было звастрыць паверхню, якую мы будзем мацаваць да тканіны, каб яна была больш гладкай і роўнай.
Я прыляпляю «кабашонаў» да тканіны пры дапамозе «Моманту-крышталя». Клей выдатны, празрысты і не заўважны пры высыханні.
Пасля таго, як абабіты адзін «кабашонаў», я прыляпляю па баках яшчэ два, прычым бяру рознай формы, па-першае, таму што так разбілася цукарніца, а па-другое, лічу гэта асаблівай разыначкай.
Калі ўсе кабашоны абабітыя - думаю над тым, што яшчэ можна дадаць, каб атрымаць больш цікавую карціну. Дадаю пару каменных пацер і абшываць іх гэтак жа.
Дэкаратыўная частка гатовая. Цяпер абразаем лішнюю тканіна, прыляпляем жорсткі каркас у выглядзе кардона і сшываем.
Бабулінай цукарніцы яшчэ наканавана жыць!
Дзякуй за ўвагу!
Падзялілася - BEAUTY-SHOP (boutique).
крыніца