Пачалося ўсё з жабы.
У мяне ёсць хась. Хась рэгулярна ліняе. Я яго чашу, а поўсць складаю ў пакет. Выкінуць шкада. Аддаць спрасці па знаёмых няма каму, а за грошы - дорага (не лічу цану завышанай, але мне не па кішэні). У рэшце рэшт я вырашыла - чаму я толькі не вучылася, нават у доинтернетную эпоху, а ўжо цяпер, у эру ютуба сам Бог загадаў, навучуся сама.
Далей я пачала вывучаць матчастку.
Для прадзення можна выкарыстоўваць калаўрот з верацяном
Бывае механізаваны варыянт - самопрялка. У ёй верацяна няма, яна намотвае нітку на шпулю, котораю круціцца пры дапамозе нажнога прывада
Ёсць яе сучасны варыянт - электропрялка.
Паколькі я не была ўпэўненая ў канчатковым выніку, моцна финансововкладываться не хацелася. Мінімальна неабходным прадметам з усіх варыянтаў было верацяно, якое я і купіла на Авіта за 200 руб.
Пасля аднаго дня трэніровак я згенеравала першую нітачку даўжынёй паўметра. Да канца другога дня ў мяне быў невялікі клубочак нераўнамернай, але ўсё ж пражы. З яе нават можна было вязаць.
Прасці можна з асновай або без. Хоць некаторыя віды сыравіны без асновы спрасці немагчыма, але калі вы прадзе толькі з асновай, прасці вы толкам не ўмееце. Так што я пачала вучыцца адразу без основы.А да майстэрства, па чутках, прыкладна два гады пастаянных трэніровак.
Такім чынам, я ўбачыла, што сыравіна імкліва меншае, значна хутчэй, чым расце вопыт. І з гэтым трэба нешта рабіць. Купляць шэрсць - не наш шлях, і я кінула кліч па знаёмых: дапаможам, людзі добрыя, каму шэрсць ад сабак не вельмі патрэбна, прыму ў дар, магу спрасці, але высокай якасці не абяцаю. Знаёмыя адгукнуліся і аддалі мяшок воўны Самаеды.
Самаеды - гэта вось такая сабак (раптам хто не ў курсе)
Шчыра кажучы, воўну ў мяшку нічым яго не нагадвалi, больш нагадваючы брудны зляжалы сінцепон
З чыстай поўсцю працаваць прыемней, ды і шанцаў на алергію менш. Пасля мыцця шэрсць выглядае ўжо больш прыемна.
Далей воўну трэба было б перечесать. Але абсталяванне для часання каштуе нашмат даражэй верацяна, а ў мяне жаба. Так што ўручную перещипываем шэрсць, ўручную выбіраючы пры гэтым репьи з хваста, асцюк і дробныя злямчанаю камячкі, якія ўжо не разабраць (дарэчы, няма ўпэўненасці, што перечесывание цалкам пазбавіць ад гэтага цікавага заняткі). Пры гэтым усе валакна кладуцца ў адзін бок - гэта называецца кудзелю, і гэта ўжо можна прасці.
Тут я прала з асновай (любая тонкая нітка). Выцягваем невялікая колькасць валокнаў і скручваць, круцячы верацяно. Гатовую нітку на яго ж і намотваць.
Гэтую нітку для вязання выкарыстоўваць не вельмі добра - у сілу закручанай у адзін бок яна будзе перакошваюцца вязанае палатно. Таму трэба дзве (можна больш) ніткі Зсучыўся - скруціць разам ў адваротны бок. Заадно стане і больш трывалым.
Вынік - шкарпэткі дзіцячыя, адна пара
крыніца