Ялецка карункі вядомыя ў Расіі з канца XVIII стагоддзя. Менавіта тады тут, у Яльцу, паўстаў адзін з цэнтраў, дзе расейцы пачалі актыўна асвойваць гэта якое прыйшло з Еўропы мастацтва. Першае пасведчанне аб карункамі датаваны 1801 годам, аб чым сведчыць прошва на ручнік з надпісам: «гэты плат шыла диаконова дачка Аляксандра Іванова 1801 года".
Еўропа ўпершыню пазнаёмілася з карункавым цудам з Яльца ў 1873 г. на Сусветнай выставе ў Вене. Работы Ялецкіх майстрых адразу прыцягнулі ўвагу публікі і атрымалі высокую ацэнку спецыялістаў. Ялецка карункі адрозніваліся ад астатняга рускага карункі тонкасцю, рэльефнай Сканія (больш тоўстая або каляровая нітка, уведзеная ў полотнянку), пяшчотным мініяцюрным узорам з ясным малюнкам і мноствам кампазіцыйных рашэнняў. Ялецка карункі атрымлівалі рознага роду дыпломы, медалі на Сусветных выставах у Парыжы (1937 г.), Брусэлі (1958 г.), Манрэалі (1967г.), Асацы (1970 г.). У 1994 г. на выставе ў Маскве ялецка карункі адзначаны залатым медалём. Усяго ж «ялецка цуд» экспанавалася на 120 міжнародных выставах. Лепшыя ўзоры работ Ялецкіх майстроў ўключаны ў калекцыі вядучых сховішчаў народнага мастацтва, а таксама знаходзяцца ў многіх прыватных зборах Расіі і Еўропы.
