Яна памятае, як была загорнутая ў храбусткую паперу. Потым яе прынеслі ў хату, разгарнулі, налілі газа і вечарамі яна стала дарыць святло і цяпло вялікай сям'і.
Вакол яе збіралася сямейства - дарослыя і дзеці, доўга размаўлялі, пілі чай ...
Яна доўга служыла людзям. А потым у сяло прыйшло электрычнасць. Незразумелае калючае слова з-за якога яе спачатку аднеслі ў закутак, а потым і зусім выселілі ў хлеў.
Праз маленькае акенца хлява яна бачыла, як у акне дома гарэла святло. З хаты сыходзілі людзі. Часам вярталіся. А потым святло ў доме згас. На доўгія гады. Агарод зарос спачатку быльнікам, а потым і лесам, дах хлява прадзіравіўся, снег і дождж неміласэрна палівалі яе.
Але аднойчы ў цьмяны восеньскі вечар у хату зайшлі два чалавекі (дзверы тады ўжо не было, завесы отгнили і яна ўпала), потым прыйшлі ў хлеў.
- О! Глядзі! Крыніца святла! Адзін з мужчын узяў яе з паліцы. Ніколі яе не называлі крыніцай святла.
- Не трэба яна, уся іржавая! Адказаў другі.
- Давай возьмем, Кацярына прасіла прывезці керосинок.
- А і напраўду, Кацярыне давай возьмем.
Газніцу ўзялі, загрузілі ў вялікую скрынку, дзе тужліва валяліся такія ж іржавыя і страшныя газніцы, куды-то доўга везлі ...
Яркае святло. Цёпла і суха. Гэта майстэрня.
З скрынкі дасталі ўсе газніцы, было іх больш за дзясятак. Усе пабітыя, брудныя, іржавыя, без патрэбных дэталяў.
Спачатку іх купалі ў цёплай мыльнай вадзе. Прыгажосць! Іржа і бруд паволі пачалі адвальвацца.
Астатняя друзлая іржа была высушаная і ператварылася ў маленькія чашуйки.
Вось гэтую друзлую іржу можна апрацаваць спецыяльным спрэем. Напрыклад такім:
Потым іржу трэба выдаліць жалезнай шчоткай.
А потым газніцы варта падабраць ўбор.
Нашай гераіні прапанавалі строгае цёмную сукенку. Дама-то шаноўная, не да кветачак на каўнерыках. І вось яна змянілася. У новым уборы, з чыстым шклом, усе дэталькі змазаныя і кнот вылучаецца.
Прыгажуня!
Вось такая гісторыя, якая павінна быць са шчаслівым канцом. А ён магчымы толькі пасля здабыцця газніцай новага дома і новых гаспадароў, якім яна гатовая служыць верай і праўдай яшчэ доўгія гады.
крыніца