Для каханага ўнука

Anonim

Як то купіла ніткі, каб звязаць для сябе нешта новенькае. Звязала спінку, пачала вязаць перад і тут прыехала старэйшая доча ў госці. Ўбачыла ніткі і па вачах стала зразумела, што вязаць трэба ўнуку =)))). Паказваю вынік :). Нітачка секцыйныя, таму расфарбоўка атрымалася сама

Для каханага ўнука

Для каханага ўнука

Для каханага ўнука

Маланку з унутранага боку абкіданай петельным швом. Я не стала вязаць кармашик для маланкі - не хацела папярочныя ўстаўкі рабіць.

Для каханага ўнука

Каб разіначкі была элостичной, але не друзлай, вязала яе на гатовы рукавчик. Я для гэтага расплела пачатковую нітку рукавчика. Можна проста першыя рядочки провязать іншы ніткай, каб было зручней іх аддзяліць ад рукавчика. Адкрытыя завесы сабрала на спіцу і звязала разіначкі. Так, я заўсёды парныя дэталькі (рукавы, палічкі) вяжу адначасова, гэта гарантуе аднолькавую шчыльнасць вязання. Зачыняла пяцельку: дзве разам асабовы, затым дзве разам сподняга пятлёй, тады пяцельку кладуцца не па баках, а выразна па абзе. Так я вязала ўсе гумкі на кофтачцы.

Для каханага ўнука

Капюшон. Гэта асобная гісторыя. Кофточка павінна была быць абавязкова з капюшонам па "замове", бо павінна была выбаўляць падчас вячэрніх шпацыраў, калі ўжо становіцца халаднавата. Выгляд ззаду:

Для каханага ўнука

Калюшон ў мяне без швоў, зачыняла завесы па прынцыпе пяткі шкарпэткі.

Профіль. З памерам капюшона спачатку не угадала, апынуўся драбней, чым трэба, таму прыйшлося ўвязвацца некалькі шэрагаў пасля гумкі (ужо вельмі не хацелася распускаць ўсё зробленае)

Для каханага ўнука

Капюшон ўжо мацаваць да кофтачцы, як пакладзена: па гарлавіне капюшена на спіцы (я не вельмі люблю кругавыя, таму выкарыстала пяць спіц, як пры вязанні шкарпэтак) набрала завесы, прычым набірала па дзве адразу: асабовую і вываратны. А затым вязала падвойнае палатно: асабовую провязывайте, а сподні здымала (рабочая нітка перад пятлёй). Так вязала да патрэбнай шырыні, а апошні шэраг давязаць іншы ніткай, зняла са спіц, а затым справа тэхнікі, г.зн. спачатку прышыла вутреннюю бок, а затым вонкавую (паступова распускаючы нітка іншага колеру) так, каб накрыць шво выварату. У ідэале, вядома, трэба было адной ніткай замацоўваць і сподні і асабовы бок.

Вось такая ў мяне атрымалася кофтейка для майго каханага ўнука.

Для каханага ўнука

Чытаць далей