Ёсьць у аднаго майго сябра мара -переехать з Масквы ў ціхі маленькі гарадок, каб сад тут жа цішыня і спакой. Вось і зрабіла яму на дзень нараджэння пано маленькае, якое як бы візуалізуе яго мару.
Купіла нарыхтоўку фанерную, яна па памеры амаль дакладна адпавядае 1 \ 4 сурвэткі, а я менавіта такі матыў знайшла прыдатны. Нарыхтоўку загрунтовать грунтам акрылавыя, потым двойчы пакрыла белай акрылавай фарбай. Сурвэтку наклеіла з дапамогай файлаў, краю фанеры, а туды сурвэткі не хапіла, затонірованных бітумам. Усе нядрэнна атрымалася, але чагосьці не хапала, неяк плоска ці што. Тады ўзгадала пра набрызг, даўно хацела паспрабаваць гэты спосаб. Пакрыла двойчы маё пано акрылавым лакам. Гэта для таго, каб можна было бы ўсё змыць, калі не спадабаўся мне набрызг. Але ён вельмі спадабаўся, ён зрабіў пано аб'ёмным. Дзейнічала так: белую акрылавую фарбу развяла вадой (гэта трэба спрабаваць: густая не будзе пырскі даваць, вельмі вадкая сцячэ), узяла зубную шчотку і праводзячы па ёй ад сябе стала пырскаць. Спачатку, вядома, на ліст паперы патрэніраваліся, а потым на пано. Тыя кропелькі, што не понравилсиь, тут жа змакае сурвэткай, следу ад іх не засталося. Ледзь спынілася, так спадабалася брызгать.Делала усё на падлозе, расклаўшы плёнку, якая засталася ад рамонту. Плёнку потым выцерла і прыбрала, вельмі зручна было. А рукі пайшла адмываць і крэмам мазаць. Як раз і пырскі падсохлі, а потым тры пласта лаку акрылавага нанесла на пано. Адваротны бок пафарбавала карычневай акрылавай фарбай і прыляпіла пяцельку латуневую. Пано ўжо падарыла, хай чалавек радуецца. На фота ўсё атрымалася некалькі больш бляклае, чым у рэале, там колеры яркія.