А пачалося ўсё ў сне ... ды ды .. менавіта так. Ў сне прыснілася, што раніцай у мяне на стале ляжыць новая форма і я замест сняданку пачынаю шыць ... каго б Вы думалі? .. жырафа. Ды яшчэ не аднаго, а цэлую зграю, ці табун ці ... зрэшты я не ведаю як называецца натоўп жырафаў. Так што раніцай прыйшлося сняданак адмяніць і прыступіць да ўвасаблення сну. Самі разумееце - ужо ідэй у галаве куча, вочы блішчаць, рукі патрабуюць увасаблення ... Малюю эскіз па памяці ... ды так, я ж у сне яго бачыла, так што толькі перанесла ўбачанае на паперу.
Засталося падлічыць дэталі, павялічыць, перанесці на тканіну, выразаць, пашыць, набіць сінцепон. У выніку - горка ручак, ножак, хвосцікаў і вушак.
Калі ўсё пашыла - зайшоў сын, убачыў, што сядзяць на камодзе жоўтых дзівакоў і сказаў:
- Тайд карысталася?
- Пры чым тут «тайд»? - адказала я, здзіўлена.
- Так плямкі прапалі.
Прыйшлося браць у рукі пэндзлік і фарбы і маляваць зніклыя плямкі, а заадно вочкі, копытца, носік ...
У кожнага плямкі розныя, бо не бывае аднолькавых жырафаў.
А раз усё розныя, то кожнаму і свой ўбор. Каму акуляры, каму шалік, каму штонікі, каму гальштук ...
Прабыла сумленная кампанія ў мяне не доўга ... Але я не маркочуся. Галоўнае, што ўсе мае жирафики адпраўляюцца да добрых людзей і дораць ім радасць і улыбки.А пачалося ўсё ў сне ...
Падзялілася-Алена.
крыніца