Асновай для кампазіцый служаць схемы для вышывання крыжыкам
Аднойчы Святлана Мікалаеўна Кузеванова з вёскі Боярка, што пад Зарэчная, пачула ад суседкі пра малюнкі з пластыкавых пробак. І тут панеслася. Карціны пачалі заполоняет двор, і цяпер на ўчастку амаль не засталося свабодных месцаў для новых кампазіцый. Мы з'ездзілі ў госці да незвычайнай мастачцы, паглядзелі на ўсю гэтую прыгажосць на свае вочы і даведаліся, дзе можна расстарацца новага такая колькасць накрывак ад бутэлек.
Першы малюнак у двары Кузевановых з'явіўся ва ўнутраным дворыку. Яго ўжо прыкметна ўсыпалі час і кошкі, якія з задавальненнем скачуць па ляску, на якой трымаюцца вечка.
- Спачатку мы проста змацоўвалі коркі паміж сабой і падвешвалі іх. Але з часам тэхналогія змянілася. Цяпер мы мацуем да сцяны ліст фанеры і ўжо да яго прыбіваем звязаныя паміж сабой вечка. Асновай для кампазіцый з коркаў служаць схемы для вышывання крыжыкам, - сказала Святлана Кузеванова.
Пасля двара мастачка перамясцілася да плота, на якім неўзабаве з'явіўся матагоншчык. Выбар на яго карысць ўпаў не проста так.
- матагоншчык прысвечаны нашаму семейству.Мы з мужам займаліся мотаспорту, а мой брат і зусім заслужаны майстар спорту, - патлумачыла Святлана Кузеванова.
Менавіта гэты малюнак прынёс папулярнасць незвычайнага доміка. У Боярка штогод праходзілі спаборніцтвы па мотакросе, і аматары гэтага віду спорту, праходзячы міма, абавязкова рабілі фота на памяць. З тых часоў дом Кузевановых - мясцовая славутасць.
Пасля матагоншчыка ў двары з'явіліся іншыя малюнкі, а ў 2010 годзе Аляксандр Якаўлевіч - муж мастачкі - дазволіў ёй абліцаваць дом. Месца на ім скончылася за некалькі гадоў.
На адну кампазіцыю часам даводзіцца марнаваць да 10 тысяч накрывак. Назапасіць такую колькасць сямейства не па сілах, таму вечка дапамагае збіраць ўся вёска. Некалькі разоў Кузевановы атрымлівалі прыемныя сюрпрызы здалёк.
- Вечкі нам дасылалі нават з Тальяці. Там жыве брат нашых знаёмых. Яго аднойчы прывезлі сюды, ён паглядзеў на нашы малюнкі і паабяцаў пачаць збіраць вечка. Ад яго нам перадалі дзве пасылкі, у кожнай з якіх было па тысячы коркаў, а то і больш, - падзялілася Святлана Кузеванова.
Апошняй працай мастачкі сталі дзве дзяўчыны, выкладзеныя на плоце. Яго ўнутраная частка - адзінае пустое месца на ўсім участку. Але зусім хутка і ад яго не застанецца і следу: як толькі Кузевановы назапасяць дастатковую колькасць накрывак, Святлана Мікалаеўна прыступіць да стварэння новага шэдэўра.
