Бо ў нашай сям'і 3-е дзяцей, а 2-е з іх школьнікі, то паўстала неабходнасць у дадатковай парце, бо на адной цесна.
Паездзілі па крамах і празерылі з іхніх коштаў. ды і якасць жудаснае. на заказ яшчэ даражэй будзе. вырашылі самі рабіць, вопыт у мяне невялікі быў. раней збіраў нават пеленальным стол і кухню, праўда даўно ўжо гэта было.
Накідала жонка такі малюнак, я яго трошкі перамаляваць, што б было зразумела дзе якая дэталь і пачаў падлічваць.
вось што ў мяне атрымалася, накшталт нескладаная канструкцыя, а памылак усё роўна нарабіў: (((паспяшаўся і не праверыў, ці як у прыказцы пра сем разоў адмерай ... так што прашу не паўтараць памеры, калі хто зацікавіцца.
потым запампаваў праграму "Майстар" для раскрою і зразумеў, што на адзін ліст ДСП не змяшчаецца, таму вырашыў не затлумляцца з оргалитом для скрынь і зрабіць дно скрыняў таксама з ДСП. праверыў зноў месца засталося, зраблю яшчэ паліцу ў залу.
паехалі заказваць распілоўванне і фасады. абзу вырашыў таксама сам не ляпіць, тоўстую сам не налепіш, а тонкая будзе адрывацца з часам са стальніцы. замовіў 1 мл.толщиной. так як стол будзе стаяць у дзіцячай, то і колеру адпавядаюць.
прайшоў тыдзень і вось ён стол прыехаў да нас дадому. засталося сабраць :)))
для зборкі спатрэбяцца свердзел конфирматное, фрэза для завес, насадка магнітная для саморезов, шасцікантовік для конфирматов, дрыль, электролобзик і шлифмашинка.
электролобзик і шлифмашинка неабавязкова, але калі як я накосячили з памерамі, то без іх ні як.
збіраем скрыні, самая нудная праца.
прыкручваем накіроўвалыя (тэлескапічныя)
шафы для скрынь (ці як яны правільна называюцца?)
і вось яна першая памылка не замовіў распоркі, зрабіў з адходаў, усё роўна іх не відаць будзе.
пазначаем і прыкручваем накіроўвалыя, пакуль гэта зручна зрабіць.
злучаем дошкай, якая надасць калянасць канструкцыі і заадно будзе трымаць бакавую частку.
прыкручваем ручкі на скрыні
прыляпляем фасады на двухбаковы скотч і прыкручваем на саморезы з адваротнага боку.
ў дзяцей будзе па сваім патаемных скрыні з ключыкам :))))
заглушка для правадоў, выразаў з дапамогай лобзіка, але калі няма лобзіка можна і дрылём шмат адтулін.
пачаў збіраць верхавіну і зноў памылка, доўга не мог зразумець што не так, навошта то сярэднюю стойку зрабіў карацей бакавых. прыйшлося караціць верхнюю, выкруціўся увогуле :)))
прыкручваем вярхі да стальніцы, а стальніцу праз распоркі да тумбачкі.
фрэзай выразаем адтуліны пад завесы і прыкручваем, пачаў вешаць фасады і зноў памылка. сярэднюю стойку трэба было рабіць двайную, бо завесы накладныя, трэба было іншыя купляць, але зноў выкруціўся. адтуліны бліжэй да краю і рэгуляваннем выцягнуў.
кожнаму па падаўжальнікі
прыкруціў верх да сцяны, што б не варушылася ўся канструкцыя, ды і спакайней было на душы.
калі пачаў збіраць стол, наша любімая Украіна задаволіла нам блэкаўт, а ўрокі як то трэба было рабіць, таму купіў вось такую самаклейную святлодыёдную стужку і падлучыў яе наўпрост да акумулятара бесперабойнік, хапае надоўга. толькі прыйшлося на момант яе пераляпіць, бо адклейвацца.
гатова! накшталт нядрэнна атрымалася. хоць з верхавінай жонка пралічыць, вышыню паліцы можна смела рабіць на 10 см менш.
а так са стужкай, калі святло выключаюць. нават ярчэй чым з лямпамі.
ну і бонусам вось такая палка для кніг у залу над 3-яй партай
цана пытання 14 тысяч.
вядома можна было танней зрабіць, накіроўвалыя простыя, дно скрыняў з оргалита, абзу самому ляпіць, змясцілася б напэўна на 1 ліст, але так прасцей мне было.
па часе, калі б святло не выключалі, можна было б за выходныя сабраць.
крыніца