Мы з мужам любім ўладкоўваць свой невялікі вясковы дом, рабіць яго ўтульным і зручным. Кожны раз, калі ўзнікае патрэба неяк аптымізаваць захоўванне і размяшчэнне рэчаў, перш за ўсё мы адпраўляемся ня па крамах, а ў гараж, дзе ў нас абсталяваная майстэрня, каб паглядзець, ці не можам мы сваімі сіламі вырашыць праблему. Мы ўключаем фантазію, папярэдне зазірнуўшы ў інтэрнэт, да шчасця мы абодва не абдзелены уяўленнем, таму прыходу свежай ідэі не даводзіцца доўга чакаць.
Такім чынам, спачатку ў нас узнікла праблема з хатнімі кветкамі. У гэтым доме мы жывем ўжо 4 гады. Я вельмі люблю хатнія расліны і за гэты час у мяне сабралася даволі вялікая калекцыя, якую я працягваю папаўняць пры кожным зручным выпадку. Расліны вельмі ўпрыгожваюць нашу хатнюю абстаноўку, акрамя таго мне яны дапамагаюць справіцца з напругай і стрэсам. Усё застолле паступова былі запоўненыя кветкавымі чыгунамі ўсіх памераў. Месца раслінам катэгарычна не хапала, ды і выглядала гэта не занадта гарманічна, не кажучы ўжо пра тое, што шмат святла не пранікала ў пакоі.
Аднойчы маё цярпенне лопнула і я ўпрасіла мужа змайстраваць паліцу для кветак. Палку я хацела шматпавярховую і досыць вялікую. Я сама накідала схему, натхніўшыся фатаграфіямі з інтэрнэту, муж куляй злятаў у краму за дошчачкамі і мы прыступілі да работе.В працэсе схема зведала змены, згодна з радам мужа, які больш за мяне разумее ў такіх рэчах, але ў цэлым палка атрымалася менавіта такі пра якую я марыла. Літаральна за пару дзён мы сабралі паліцу і напрыканцы пакрылі яе морилкой, добранька прасушылі і нарэшце яна заняла сваё месца. Вось канчатковы вынік.
На мой погляд палка вельмі арганічна ўпісалася ў наш вясковы дом і стала упрыгожваннем пакоя. Але кветак станавілася ўсё больш і неўзабаве прыйшлося рабіць яшчэ адну паліцу. На гэта таз я вырашыла зрабіць палку-этажэрку і размясціць на ёй невялікія расліны, а высокія і цяжкія гаршкі пакінуць на першай паліцы.
Этажэрка атрымалася вельмі ўтульная і паветраная, яна мне вельмі падабаецца і я пакінула дрэва без пакрыцця, так бы мовіць, натюрэль ва ўсёй красе. З кветкамі яна як быццам суцэльная і непадзельнасць кампазіцыя, увогуле мэта дасягнута і я вельмі задаволеная. Цяпер гасцёўня, дзе мы праводзім вялікую частку часу, падобная на маленьку. аранжарэю, але я на гэтым не спынюся :)
Займаючыся рукадзеллем, я назапасіла невялікую кучу патрэбных і не вельмі матэрыялаў і інструментаў, якія займалі шмат месца і вакол валяліся. З гэтым тэрмінова трэба было нешта рабіць і я (ўжо дасведчаная) без лішніх сумневаў назапасілі дошкамі і вось вынік.
Невялікая этажэрка з шырокімі паліцамі, на якіх зручна складаваць скрынкі з матэрыяламі. Дарэчы, на гэта будаўніцтва сышло шмат старых дошак, якія валяліся без справы, пасля шліфоўкі яны набылі вельмі прыемны вонкавы выгляд і фактуру, але захавалі «пацёртасць» так бы мовіць, чаму я толькі рада. Хамяк задаволены! :)
Мушу прызнацца, што ствараць сваімі рукамі нейкія прадметы ўжытку дастаўляе кучу задавальнення, акрамя відавочнай выгады - эканоміі сямейнага бюджэту. Акрамя таго такая рэч з'яўляецца абсалютна унікальнай (што грэе душу) і адлюстроўвае характар вашага дома і сям'і. Дарэчы кажучы супольная праца нямала забаўляючы нас з мужам, мы шмат спрачаліся і абмяркоўвалі сваю працу. Такія заняткі паляпшаюць ўзаемаадносіны і вучаць супрацоўніцтву і падтрымцы адзін аднаго, часам нават лепш чым псіхолагі :)
Ну і напрыканцы яшчэ адно тварэнне.
Гэтую вешалку муж змайстраваў на вольным часе, для летняй веранды. Мабыць заразіла я яго сваёй любоўю да творчасці і дзеравякі.
Гэта далёка не ўсё, што мы ўчынілі сваімі рукамі, вакол яшчэ мільён задач, наперадзе куча спраў, рукам заўсёды знойдзецца інструмент, а ідэя абавязкова народзіцца ў патрэбны момант! Таму стварайце, ня бойцеся эксперыментаваць, спрабуйце майстраваць і вынік вас дакладна парадуе.
Усім, хто дачытаў да канца, сардэчнае дзякуй за ўвагу! Упершыню пішу пост, таму прашу не судзіць строга і ня закідваць тапкамі. Спадзяюся, што падкінула камусьці карысную ідэю.