Уявіце Daewoo Matiz побач з самазвалам - сапраўды ў такой жа прапорцыі гэты домік глядзіцца на фоне суседніх двух-трохпавярховых катэджаў. Пры сваіх сціплых памерах (4 на 4 метры) пабудова ўяўляе сабой паўнавартаснае жыллё для трох чалавек: там ёсць гасцёўня, кухня, спальня, санвузел, камора і невялікі балкон. Жыць можна нават зімой, а выдаткі на будоўлю павінны акупіцца за год. Onliner.by расказвае пра дзіўны микродоме ў прыгарадзе сталіцы, куды сям'я мінчан пераехала на час будаўніцтва асноўнага катэджа.
- Абзавядучыся участкам і пачаўшы будаўніцтва катэджа, я даволі хутка зразумеў, што раблю нешта не так. Тады мы жылі на здымнай кватэры ў Сухарава і аддавалі $ 350 у месяц плюс плацілі «камуналку». Ад хаты да ўчастка кіламетраў 40. Гэта час і грошы. На бензін сыходзіла да $ 150 у месяц. Падумалася: да чаго ўсе гэтыя выдаткі, калі ў нас ужо ёсць свая зямля? Чаму б не пабудаваць кампактны дамок, які пасля можа стаць гасцявым, перасяліцца туды і тым самым эканоміць кожны месяц да $ 500? І, жывучы на ўчастку, можна не спяшаючыся дабудоўваць катэдж мары, - распавядае перадгісторыю з'яўлення свайго микродома Віктар Аскірка.
Пасля стараннага вывучэння тэмы ў інтэрнэце быў знойдзены і ўзяты за аснову праект нямецкага архітэктара, які прапанаваў варыянт микродома для пражывання аднаго студента.В арыгінале нямецкі дом мае памеры 3 на 3 метры, у Віктара - 4 на 4 і іншая планіроўка. Пашырыўшы плошчу, ён адаптаваў дом для жыцця трох чалавек. Агульная плошча намінальна складае 16 квадратных метраў, але за кошт высокай столі (3,8 метра) атрымалася арганізаваць чатыры паўнавартасных ўзроўню. Над гасцінай размешчана спальня, а пад кухняй - камора. Так што ў рэчаіснасці месца хапае.
Дом пабудаваны па традыцыйнай каркаснай тэхналогіі на столбчатые падмурку. У сценах - 200 міліметраў минваты, у падлозе - 300, у даху - 450. Маюцца ветраахоўная і параізаляцыйнай плёнкі. Звонку каркас абабіты фасаднай дошкай, знутры - лістамі OSB і ламінатам. На даху - даўгавечная гідраізаляцыйная мембрана «Алькорплан». Нягледзячы на знешнюю «квадратнасьць» пабудовы, дах мае невялікі ўхіл і абсталявана вадасцёкавай сістэмай.
Таўшчыня ўцяпляльніка дазваляе жыць у пабудове круглы год. Ацяпляецца памяшканне толькі кандыцыянерам. За кошт сваёй малой плошчы ў дадатковых крыніцах ацяплення дом не мае патрэбы, запэўнівае Віктар. Нядаўнія моцныя маразы прайшлі бясследна. На выпадак аварыйнага адключэння электраэнергіі маюцца балон з газам і абагравальнік.
- Каб абагрэць 16 квадратных метраў, шмат энергіі бо не трэба, - разважае Віктар. - Кандыцыянер ня выключаўся з восені і настроены звычайна на 20-22 градуса. Ён працуе нават тады, калі нікога няма дома, так што памяшканне не астывае, няма неабходнасці выграваць яго, вярнуўшыся з працы. Што тычыцца платы за электрычнасць, то лічбы для загараднага дома смешныя. У студзені заплацілі 38 рублёў, за апошнія паўгода - 104 рубля. З электрапрыбораў у нас яшчэ халадзільнік, індукцыйная варачная панэль, бойлер, чайнік, выцяжка і кампутар. Лямпачкі энергазберагальныя. Па сутнасці, электраэнергія - гэта ўся «камуналка». За ваду мы нічога не плацім, каналізацыя свая, самаробная.
Першае наша ўражанне - унутры дом здаецца значна прасторней, чым звонку. Уся справа ў занавання прасторы па вышыні. Жыллё дзеліцца на чатыры асноўныя часткі, размешчаныя на розных узроўнях. З парога мы трапляем у пярэдні пакой (вядома, пярэдняга пакоя ў звыклым сэнсе гэта месца назваць цяжка, паколькі яе плошчу прыкладна роўная плошчы кілімка для ног). Справа - шафа для верхняй адзення, злева - туалет, сумешчаны з душам.
Прыступка ўніз ад пярэдняга пакоя - гасцёўня, дзве прыступкі уверх - кухня.
Пад падлогай кухні маецца глыбокая ніша вышынёй каля метра, якая служыць у якасці каморы. Там змантаваныя бойлер і кампактная пральная машына, захоўваюцца патрэбныя ў гаспадарцы рэчы.
Лесвіца з кухні вядзе на верхні ўзровень, дзе пад столлю размешчана паўнавартасная двухспальны ложак памерам 1,4 на 2 метры. Там жа нешта накшталт кабінета. Платформа на столі санвузла служыць рабочай паверхняй - седзячы на ложку, можна працаваць за кампутарам, звесіўшы або падціснуўшы ногі.
Туалет сумешчаны з душам. Вада сыходзіць праз сліў ў падлозе.
Аддаючы належнае арыгінальнасці ідэй, мы не перастаем сумнявацца. Няўжо тут камфортна ўтрох? Ды яшчэ з сабакам.
- клаўстрафобіі ніхто з нас не пакутуе, - усміхаецца Віктар. - Ды не так-то ўжо ў нас і цесна, калі разабрацца. Вечарам святло з гасцінай на верхні ўзровень амаль не пранікае: хтосьці можа працаваць, а хто-то - адпачываць. Прыток свежага паветра даюць два вентканал: у санвузле і на кухні. Калі трэба грунтоўна выветрыць, дастаткова адкрыць дзверы за ўсё на паўхвіліны ... Аптымальна такі дом падышоў бы для аднаго чалавека або сямейнай пары. З дзіцем цяжэй. Але ж усё разумеюць, што для нас гэта часовы варыянт. Дабудуем вялікі дом - пераедзем туды. Засталося зрабіць не так шмат.
Таццяна з сынам Захарам жывуць у микродоме тры-чатыры дні на тыдзень. У астатнія дні яны з'язджаюць у бацькоўскі дом у адзін з райцэнтраў, дзе ў Таццяны праца.
- Вядома, мне, высахлай у вялікім доме, тут нязвыкла. Але мы ж не сядзім цэлымі днямі ў зняволенні. Ходзім у госці, выцягваем дзіцяці ў Мінск катацца на каньках, - кажа Таццяна. - А ўлетку тут усё інакш. Цёплыя вечара праводзім на тэрасе, там жа вячэраем. Побач возера, мясціны вельмі маляўнічыя.
Увосень сям'я спадзяецца пераехаць у свой новы прасторны дом. Віктар паказвае нам эскізы інтэр'еру на экране тэлевізара, захоплена распавядае пра тое, як цэлы год да пачатку будоўлі вывучаў сучасную архітэктуру, цікавіўся, як жывуць шведы, японцы, немцы. У сваім праекце сумясціў некалькі арыгінальных ідэй.
Дом абяцае быць цікавым: з вялікімі вокнамі ад падлогі да столі. У сына будзе два пакоі: спальня і гульнявая. Перайсці з адной у іншую можна будзе па нацягнутай батутнай сетцы.
Наша гутарка доўжыцца паўгадзіны. Адзначаем: нягледзячы на мінус 8 за акном, у памяшканні цёпла, пры гэтым не душна. А што будзе летам у плюс 35?
- Пласт минваты ў столі прыстойны - сонца праз дах ня напекает. Гэта факт правераны, мы жывем тут з канца траўня, - запэўнівае Віктар. - А вось вокны добра прапускаюць цяпло - тады ратуе кандыцыянер або скразное праветрыванне. Можна было ўсталяваць вокны з сонцаахоўнай плёнкай, якая перашкаджае нагрэву, але гэта дадатковыя выдаткі. Я стараўся максімальна патанніць праект дома, ад некаторых рэчаў прыйшлося адмовіцца.
Ўзводзіць дом Віктару дапамагаў брат - прафесійны будаўнік, што дазволіла нядрэнна зэканоміць на працы і матэрыялах.
- Каркас вырабілі з рэшткаў драўніны для асноўнага дома. Шафа для адзення, ложак, паліцы і дзверы - усё зроблена сваімі рукамі. Вокны наогул танна абышліся: купілі шклопакеты, а драўляныя рамы зрабілі самі. Ламінат знайшоў у канфіскаце па цане на 70% танней, чым у краме. Партыя была невялікая, яе ніхто не браў, а мне ў самы раз. Будматэрыялы заказваў у інтэрнэце: параўноўваў цэны і знаходзіў танней. На рынках, як ні дзіўна, усё апынулася нашмат даражэй. Кухню не куплялі, прывезлі нашу са здымнай кватэры.
У агульнай складанасці дом абышоўся ў суму, эквівалентную $ 4600. Гэта разам з халадзільнікам, кандыцыянерам, канапай і іншай мэбляй.
- За кватэру, нагадаю, мы аддавалі $ 350 у месяц плюс «камуналка». За год, думаю, выдаткі цалкам адаб'юцца, - падлічвае выгаду наш суразмоўца. - Жывучы ў Мінску, мы аддалі б гэтыя грошы чужым людзям, а так маем які-ніякі дом. Пасля заканчэння будаўніцтва нашага катэджа микродом можа стаць вялікім рабочым кабінетам або месцам размяшчэння гасцей. А можа, з часам захочам яго прадаць. Хатка можна перавезці куды заўгодна, трэба толькі ўзгадніць суправаджэнне ДАІ.
Вопыт узвядзення микродома наштурхнуў Віктара і яго брата на ідэю: а чаму б не паставіць справу на паток?
- Лічу, микродома - выдатны варыянт для дачы ці як часовае жыллё на перыяд будаўніцтва вялікага дома. Калі жывеш на будоўлі, ты кантралюеш сітуацыю. І ў любы момант можаш ўключыцца ў працу, - кажа Віктар. - Памятаю, у часы жыцця на здымнай кватэры ў Сухарава мяне часта цягнула на будоўлю. Але як падумаеш, што трэба ехаць, губляць час на дарогу, працоўнай парыў кудысьці знікаў. А якое вяртацца з будоўлі брудным і потным ў горад? Калі ў цябе домік - прыняў душ, папіў кавы на тэрасе і адпачываеш у сваё задавальненне. Ну і па грошах глядзець трэба. Што лепш: плаціць за арэнду чужому дзядзьку ці інвеставаць у сваё жыллё?
крыніца