- Слова рамонт не вельмі падыходзіць у маім выпадку. Гэта, хутчэй, поўная перабудова і перапланіроўка кватэры ў старым доме, дзе не было ні адной роўнай сцены і прамога кута.
З паасобнага санвузла мы зрабілі сумешчаны. Пакой нестандартная - пяцікутная. Пры перапланіроўцы мы адхапілі кавалачак ад калідора, ванная атрымалася каля 5 квадратных метраў.
Сцены ламаў і узводзіў муж самастойна. Было брудна і доўга, затое ён выверыў кожны міліметр прасторы.
Сантэхнік зрабіў разводку труб. Працу каштавала каля 300 даляраў (не уключаючы матэрыялы).
Ўнітаз падвесны, французскі Jacob Delafon. Купіла вельмі ўдала ў ГЦ Град за 180 даляраў. На рынку Уручча купіла інсталяцыю Grohe - 120 даляраў, ракавіну на стальніцу Ideal Standard - 150 даляраў.
Змеявік - 210 даляраў (расійскі, «Сунержа»).
Плітку ўкладваў спецыяліст пад нашым чулым кантролем, што дапамагло пазбегнуць шэрагу эстэтычных памылак.
Перш чым нешта купіць, праводзіла доўгія маркетынгавыя даследаванні. У краму ўжо ішла, ведаючы, што знайду нешта зусім недарагое, але менавіта тое, што мне трэба. А асартымент у нас вельмі аднастайны, пры гэтым кошты зашкальваюць.
Вельмі мне спадабалася плітка ў «Сквиреле», але каштавала для мяне занадта дорага, і мой розум усё ж такі победил.В выніку купіла партугальскую плітку ў салоне «Даміно» па прымальнай цане. Уся плітка з адной калекцыі. Не варта думаць, што ў добрых салонах ўсё вельмі дорага, пры вашым жаданні і вопыце супрацоўнікаў салона, можна знайсці разумны варыянт.
Стальніца пад ракавіну і вечка на інсталяцыю дасталіся нам зусім бясплатна. Яны зроблены ўручную сябрам майго мужа з хваёвых дошак, якія гадамі без справы ляжалі ў нас на дачы. Пафарбаваныя яхтенных лакам, служаць хвацка. Стальніцу нагледзела на сайце «Сквирела», калі я шукала плітку. Атрымалася адзін у адзін, крышку на інсталяцыю нават не прыклейвалі (так заўсёды ёсць доступ да унутраным камунікацыях).
Акцэнтам ў пакоі служыць вялікае пано з венецыянскім пейзажам. Яно нясе дэкаратыўную і практычную функцыі - гэта дзверы да каналізацыйных трубах, лічыльніку вады. Пано зроблена з лакобеля ў алюмініевай раме. Карцінку нагледзела на сайце вытворцы. Бо капрамонту ў нашай хаце не было, і невядома, калі ён будзе, мы такім чынам пакінулі доступ да труб. Дзверцы адкрываецца шляхам націску на яе ў куце знізу - ручак ніякіх не трэба.
Пральная машына засталася з ранейшых часоў.
Ванна «Колпосан», Славенія, купіла ў Ждановічах. Яна незвычайна глыбокая і вельмі камфортная, вельмі ёмістая за кошт глыбіні. Каштавала 700 даляраў.
Змяшальнікі - Hansgrohe. Закахалася ў іх адразу, таму нават кошт не спалохала. Хацела, і ўсё!
Каля 300 еўра аддала за змяшальнік, душ са стойкай - 120 даляраў, таксама Hansgrohe, з калекцыі Rain dance select, з танцуючымі струменьчыкамі, вялікі палівачкай. Унутраная частка палівачкі белая, што, як дурань мне падабаецца (не бачны водны камень, як на храмаваны вырабах).
Не люблю нагрувашчванні і лішніх дэталяў, таму няма ніводнай дзіркі пад гаплікі. Ручнікі ляжаць на стальніцы або на пральнай машыне. Шторка для ваннай таксама адсутнічае, само гэта выраб мне не сімпатычна.
Вырашылі папесціць сябе «цёплым» падлогай. Кошт пытання - 120 даляраў.
На столі кораб з гіпсокартона закрывае выступоўцы трубы. Да яго прымыкае нацяжны глянцавы столь - 130 даляраў. Вельмі хацела люстру ў ванную, знайшла прыдатную ў салоне «Фламінга», купіла са зніжкай за 450 тысяч.
Ідэальна па памеры ўпісалася люстэрка «Ікеа» (30 даляраў), яго купіла сяброўка ў Вільні. Люстэрка гарманічна спалучаецца з люстрай.
Сантэхніку і змяшальнікі ўсталёўваў мой муж. Ўсю чарнавую працу рабіў таксама ён сам, таму змаглі прыстойна зэканоміць.
У выніку, атрымалася вельмі камфортная, вялікая і ўтульная ванная пакой.
крыніца