Перад нараджэннем дзіцяці, калі жонка была яшчэ цяжарная, было прынята рашэнне памяняць пральную машыну. Старая яшчэ цалкам была на хаду, але да таго часу ёй было ўжо крыху за 20 гадоў. Мы купілі новую стиралку з функцыямі далікатнай мыцця і адмысловымі рэжымамі для адзення малога. Вырашыў я старую прадаць за чыста сімвалічны кошт у 2000 рублёў, але званкоў за месяц так і не было.
Месца ў кватэры яна займала і вельмі замінала, а выкінуць шкада, таму як можа яшчэ каму паслужыць. Калі ўжо трэці раз я пра яе спатыкнуўся ноччу, вырашыў аддаць яе дарам хоць каму. Выставіў кошт 100 рублёў з указаннем ў аб'яве абавязковага самовывоз. Жывем мы ў 10 км ад горада, але наш пасёлак лічыцца гарадской мяжой.
У дзень было некалькі званкоў. Высвятлялі, у якім яна стане, ці няма касметычных дэфектаў і ледзь не прабег, колькасць гаспадароў і ці была ў ДТЗ. Два разы тэлефанавалі і казалі, што яны - шматдзетная сям'я, і ім вельмі патрэбна пральная машына, і не мог бы я ім яе прывезці, падключыць, яны яе правераць, і ўсё гэта - за мой кошт. Тыпу, добрую справу зраблю. На гэта я ім адказваў, што і так бясплатна ім аддам, толькі прыязджайце, нават загрузіць дапамагу. Але ніхто не прыехаў.
Тэлефанавалі шмат дзівакоў, якім вельмі патрэбна стиралка, але вельмі далёка за ёй з горада ехать.В выніку, прыехала мадам з двума мужыкамі, доўга глядзелі з усіх бакоў на стиралку, галасілі, што старая, і на выгляд не вельмі новая, і вось тут драпіна ... Увогуле, вырашылі забраць.
Вынеслі яе на вуліцу, паставілі ля пад'езда і я ў мадам цікаўлюся - ці не жадае яна аддаць мне мае 100 рублёў за машынку? Тут мне мадам заяўляе, што гэта я ім павінен яшчэ заплаціць, так як яны далёка ехалі, патрацілі шмат бензіну і наогул - стиралка ня новая!
Я ледзь не паслаў іх на йух ад такога нахабства (прабачце за выраз!)! Заявіў, што ў такім выпадку няхай пакідаюць яе тут і едуць назад, а я ўжо як-небудзь дацягну яе да сметніцы і зраблю з ёй так, што яна больш ніколі не зарабіла, каб у іх не з'явіўся спакуса забраць. Пасля гэтага мадам неахвотна дастала 100 р. і шпурнула іх мне.
Больш я не спрабую прадаваць старыя рэчы, а проста іх выкідваю, так як людзі ў нас наогул да бязмежжа нахабныя і беспардонныя!
крыніца