Віншую ўсіх з насталым новым годам! Жадаю лёгкіх рамонтаў і вялікіх фінансаў на іх ажыццяўленне! Сёння прыйшла паказаць вам нашу нарэшце-то дарабіць вялікі пакой (так, я прывыкла называць яе менавіта так, не залу і ня гасцёўня, а менавіта вялікі пакой). Хоць на самай справе яна зусім невялікая-каля 16 квадратных метраў, але яна большая з трох наяўных. Я вельмі пашкадавала, што не фатаграфавала нашу спальню да рамонту, таму з гэтай пакоем выправілася і здымала на тэлефон ўсе этапы вялікага шляху. Мне наогул у рубрыцы «асабісты вопыт» больш за ўсё падабаецца, калі людзі выкладваюць фота ПЕРАД і ПАСЛЯ, і чым страшней было ДА, тым цікавей)))
Акно было жудаснае і зь яго дула з усіх шчылін
Дзверы мы памянялі амаль адразу ў ўсёй кватэры
У былой гаспадыні ўздоўж гэтай сцяны стаяла мэблевая сценка-мабыць, дакуль змаглі наляпіць шпалеры, датуль і наляпілі
А шлях быў сапраўды вялікі і вельмі павольны-шпалеры я абадраў ў студзені 2017 года, тады ж памянялі акно і батарэю і на гэтым працэс спыніўся аж да верасня. Я нават ня ведаю што менавіта нас спыняла-накшталт і грошы былі, і матэрыялы-новыя шпалеры былі набытыя мной яшчэ ў верасні 2016 года, калі я месяц была ў Піцеры на вучобе, ламінат быў набыты яшчэ ў 2014 годзе і наогул у іншую кватэру, але так і не дачакаўся, калі яго там абкладуць, пасля чаго вандравалі з адной кватэры ў гараж і потым у новую кватэру.
Батарэю я шчыра пафарбавала восенню яшчэ да пачатку ацяпляльнага сезона, а ў студзені узяла і памяняла
У такім выглядзе пакой знаходзілася каля 9 месяцаў ...
На сцяне злева ад акна было тры вялікіх выпукласці памерам прыкладна з талерку. Было вырашана выраўноўваць сцяну гіпсакардон, тым больш што трэба было пераносіць разетку і пракладваць провада ад калонак.
На супрацьлеглым баку таксама вісяць калонкі, але драты пракладзены ўжо ў штробах.
Яшчэ перанеслі выключальнік, бо першапачаткова ён быў ужо за дзвярыма, што вельмі нязручна. Майстар-ломастер да таго доштробил, што з боку калідора выпаў кавалак сцяны ... Сцены зроблены з нейкага гадкага цэменту ўперамешку з пілавіннем, на іх нават павесіць нешта цяжкае праблематычна. Ну да рамонту калідора у нас яшчэ оооой як няхутка дойдзе, так што і пофіг на які выпаў кавалак цэменту.
Каля акна зрабілі разетку для фитосветильника і навагодняй гирдянды.
Пад батарэяй была крывая прыступка-мы думалі яе выраўнаваць, але майстар маляр нас пераканала яе зламаць і зраўняць з падлогай. Недарэмна!
Яшчэ яна нас прымусіла зняць батарэю, каб затынкаваць там і паклеіць шпалеры. Дзякуй ёй!
Штуратурки пасля гэтага майстра-ломастер ёй давялося змарнаваць нямала!
Далей шпатлёўка і абклейванне шпалерамі
На гэтым мы развіталіся да наступнага рамонту з майстрыцай маляршей і паклікалі потолочников. Я вырашыла рабіць сацінавы белы столь з верхніх лямпаў шасцю кропкавымі свяцільнямі і схаваным потолочным карнізам. Потолочный карніз для мяне лепшае рашэнне-ў спальні мы вельмі напакутаваліся на ложачку з устаноўкай насценнага карніза-пакуль не засандалили вооот такенные дзюбеля ў сцяну, ён пад цяжарам фіранак просто выпадаў з сцяны. А бо ў мяне далёка няцяжкія аксамітныя гардзіны з махрамі і ламбрекеном, а простыя баваўняныя. Сцены зроблены з нейкага г-на :(
столь ДО
Люстра, дарэчы, пераехала разам з намі з мінулым кватэры, хоць яна і не дае шмат святла і збірае пыл у сваіх «сподачках», але я яе вельмі люблю і не хацела з ёй расставацца.
Выснову правадоў быў наогул не па цэнтры пакоя, як, у іншым і ва ўсёй кватэры. Потолочники ўсё выправілі і перанесьлі куды трэба.
Пасля мантажу столі мы сталі рабіць падлогу. Ламінат і ліштвы ўкладвалі самі, ўхадзіліся за двое выходных. Тата мне казаў-так што вы мучыцеся, паклічце рабочых, і вам за дзве гадзiны зробяць! Але мы не шукаем лёгкіх шляхоў-вырашылі самі. Затое атрымалі досвед. Я задаволеная як у нас атрымалася, ттт, абы ляжаў добра :) Ліштвы, дарэчы, вышэй стандартных, мне вельмі спадабаліся яны.
Галоўны прараб рамонту)))
Ну і што атрымалася ў выніку (яшчэ да навядзення глянцу):
Гэты насценны свяцільня таксама з мінулым кватэры. Віслы провад так, не вельмі, але штробах і рабіць выключальнік для яго я не захацела, раптам я наогул калі-небудзь захачу яго зняць і павесіць на гэтае месца якую-небудзь карціну. Так што вісіць «кішка» і добра. І нічога не пішыце мне наконт бардовых калонак-гэтыя калонкі мне як бяльмо ў воку! Іх купіў мой муж, калі яшчэ быў мне зусім не муж і наогул яшчэ нават не жыў са мной. Так што гэта яго спадчына, але гук добры мяне, тады ўжо нічога не скажаш. Хай вісяць))
Обналичку на дзвярах наш ўсталёўшчык дзвярэй не стаў рабіць, бо было яшчэ нічога не абтынкаваць, а выклікаць яго дзеля двух пакояў я не хачу, вось калі зробім яшчэ што-небудзь, тады і паклічам.
На акне вісіць фитосветильник і свеціць атрутна-малінавым сьвятлом.
Ну і пакой у навагоднім строі! :) З недаробленага-няма тэлевізара, той што на фота, прынесла са спальні чыста дзеля фота. Сюды хочацца пабольш, але няма грошаў на яго пакуль. Яшчэ пад сярэдняй калонкай павінны вісець гадзіны, але яны кудысьці зніклі! Не магу знайсці па ўсёй кватэры, як праз зямлю праваліліся. Ну і цюль таксама яшчэ буду шукаць, пакуль вісіць навагодні са сняжынкамі. Вельмі зручна, дарэчы, калі цюль з двух частак-паліваць кветкі і адкрываць акно проста выдатна! Дыван таксама пераехаў з мінулым кватэры. Паўтара года праляжаў згорнуты на лоджыі, пасля чаго быў вычышчаны, зачасаны, вымыты і апрацаваны воскам адмыслоўцам з клининговой кампаніі. КОЛЬКІ з яго выйшла воўны і пяску, жах! Мне нават гэты спецыяліст паспачуваў наконт такой калматай сабакі ... Нашы бытавыя пыласосы наогул не спраўляюцца з дыванамі з доўгім ворсам.
Тахта «Рубін» беларускай фабрыкі Пінскдрэў.
Навалачкі з аленямі я шыла сама яшчэ напярэдадні 2016 года.
Цюль прыйшлося надшивать зверху іншы тканінай, у мінулым кватэры быў насценны карніз, і ў гэтай кватэры яны не даставалі да падлогі.
Ёлку нашу обожаю! Дыванок пад ёй таксама шыла сама.
Совы ўсюды)))
Вянок і кашпо ўпрыгожвала сама, пуансетия жывая.
Совы ўсюды!
Апельсін з палімернай гліны-у мяне нават ёсць майстар-клас, як ляпіць такія цытрусы, калі трэба, пішыце, дам спасылку ў каментарах
Обожаю пакаваць падарункi!
На люстры вісіць ажурны шар у бліскаўках. Люблю яго, але захоўваць нязручна. Адзін раз выпусціла на падлогу-закатаваныя бліскаўкі прыбіраць: D
Вельмі «сырой» яшчэ кут з працоўным сталом. Няма крэслы, яшчэ нават не ведаю які хачу. Каб і прыгожа, і зручна было. Пад трыпціхам падумваю павесіць паліцу і на яе паставіць сваю калекцыю фігурак соў. А то з пераезду так і ляжаць у скрынцы.
Фух! Ну здаецца, всё :) Дзякуй усім, хто здужаў да канца! I яшчэ раз у Новым годам!
крыніца