Onder ons is daar baie diegene wat nie onverskillig is vir akute kos nie. Wat kan beter wees as 'n bevredigende gereg, oorvloedige gegeurde knoffel? Die probleem is net dat na so 'n veer in die mond aanhoudend bly en nie baie aangenaam om die reuk omring nie. Gelukkig is daar 'n redelike effektiewe manier om daarvan ontslae te raak, so doeltreffend as moontlik en vinnig.
Tasty en nuttig, maar nie baie lekker nie.
Vir 'n lang tyd was daar 'n gastronomiese mite dat die weerstand van die reuk van knoffel uit die mond hoofsaaklik te wyte is aan die deeglikheid van die peeling. Nie so lank gelede het wetenskaplikes 'n eksperiment met 'n maagsonde gedoen nie, wat die menslike knoffel direk deur middel van hierdie toestel voed. As gevolg hiervan het die reuk van die mond dieselfde geword asof 'n man al hierdie tyd knoffel kou. Dit was moontlik om uit te vind dat die "geur" van knoffel verskyn as gevolg van die val van swaelverbindings in die longe. Hulle word op sy beurt gevorm weens die spysverteringstelsel.
Wat kan lekkerder wees.
Onmiddellik daarna het die eksperimente die idee verskyn waarvolgens dit voorgestel is om die onaangename reuk van die mond te neutraliseer met behulp van geskikte chemiese elemente. Ideaal gesproke is 'n roosmarynsuur om hierdie taak te hanteer, net om 'n voedselproduk te vind waarin dit genoeg sal wees vir die "doodmaak" van knoffelruim.
Die gewone appel sal help.
Gegaan het die mees "uiterste" manier gehad. Vrywilligers is maklik as knoffel, na hom as verskillende produkte in wat 'n genoemde stof het (of sy analoge). Die grootste probleem was dat dit onmoontlik was om die spesifieke hoeveelheid van die stof vir die neutralisering van die knoffel-reuk te bereken. Nietemin is so 'n lekkerny gevind. Hulle was gewone appels. Dit is genoeg om 'n paartjie te eet om amper van jou mondholte ontslae te raak van die gevolge van die eet van knoffel.