Dit was 'n paar jaar gelede in Moskou. Ek het oorwegend van die huis af gewerk en op die verantwoordelike oomblik, soos dit gewoonlik gebeur, het die rekenaar afgekom en wou nie aanskakel nie. Daar was geen tyd om na enige werkswinkel te gaan nie, en hoe en hoe om dit sonder die internet te vind ?. maar in die ingang hang hulle fone van allerhande soorte "man vir 'n uur" en "vang vinnig" in die ingang.
Ek bel. Vertrek na die huis byna gratis. Miskien 100 roebels. Binnekort kom 'n netjiese beleefde jong man. Vinnig afstoot die rekenaar, lei diagnose, vind iets ontstellend, lig my die koste-roebels van 500-600, ek stem saam dat hy vinnig verander en sê:
- iets wat jy baie stof het. Is daar 'n stofsuier?
- Natuurlik het.
En ek dra hom die gewone tuisgemaakte stofsuier. Vir 2-3 minute verwyder hy al die stof van die binnekant van die maatskappy en versamel dit. Ek kyk na hom en ek dink: "Wat 'n verantwoordelike werker, Fig, sal jy vind waar dit nodig is vir hom" vir tee "moet jy geld gee."
Na die vergadering trek hy 'n soort vraestelle, waarborg en strek vir my:
- Met jou 3.600 roebels, - glimlag en gee 'n kwitansie ...
Ek neem dit: 600 roebels wat die besonderhede vervang, 3,000 roebels wat die rekenaar skoonmaak!
Ek het eers die geskenk van spraak verloor. Ek staan en ontsagwekkend. En hy glimlag so oulik dat hy selfs ongemaklik was om hom in die fisiognomie te noem ... herhaal in 'n minuut en vertel hom:
- Dan met jou 1400 roebels.
Hy is so naïef:
- Het u 'n rekening van 5.000 roebels?
- Nee, - ek sê, - 5.000 roebels - dit is die huur van my stofsuier ...
Hier het hy om een of ander rede opgehou glimlag ... en 600 roebels was dit genoeg.
Shl. Moenie sonder rede koppel nie en val nie in die gesig nie!
N bron