Wat baie naai, sê dankie. Na alles, al die oorblywende kleppe en snoei op een of ander manier moet weggedoen word, en dan is daar geen plek om sakke met hulle te hou nie, reg?. Nou is alles bekommerd. Almal, tot die heel laaste kroeg. As gevolg hiervan kry ons een hele stuk stof. Wel, as 'n geheel? Voorwaardelik. Maar baie dekoratief.
Ons versamel stukke en snoei, selfs die mees klein en die voorbereiding van 'n stuk stof wat gebaseer is op wat ons alles sal versprei. Hoe kleiner die snoei en 'n verskeidenheid tekstuur, hoe beter. En geen simmetrie en meetkunde is nie die geval nie
Daar sal baie lae wees en dit is goed!
Stofbasis buig en bedek die gevoerde stukke. Ons druk en begin skiet op die tikmasjien. Eerste om die omtrek, en dan loodregte bands. Hier is meetkunde en nuttig
Die volgende stadium - laat klein skerp skêr uit en sny deur al die lae langs die bodem. Ons het 'n lewendige lewe nodig. "Sien Abdullah - raak hom nie aan nie, hy is myne!"
Nou moet alles gebreek en skropblik wees. Kan in 'n tikmasjien toegedraai word, ons benodig al die lae om in al sy glorie oop te maak
Ohot, en nou van hierdie mensgemaakte stof kan jy iets doen. Wel, ek weet niks nie,
Byvoorbeeld, dit
So let op die skietery, dit kan baie uiteenlopend wees. En as jy 'n stuk stof vir 'n paar definitiewe doeleindes gaan maak, let jy daarop dat wanneer die grootte van die grootte effens afneem, moenie vergeet van die toelaes nie?
En jy kan hierdie tegniek gebruik vir besonderhede van die klere, maak sulke kolle, sakke en ander versierings. En ook handsakke. En ... oh. alles! Nou vir hulself, onsself, oke? Ek het net gewys?
N bron